Column burgemeester

4 september 2023
De zomervakantie is voorbij. De kinderen zijn weer naar school en wij zijn weer aan het werk. Wat hebben wij genoten van onze gezinsvakantie naar Zweden. Een vakantie en familiebezoek in één en dat beviel uitstekend. Drie weken op een eiland bij Stockholm, fijn met elkaar, suppen, met de boot, bijpraten, buiten eten, op de hond passen: het was een groot succes. Gelukkig hadden de kinderen ook heel veel zin om weer naar school te gaan. Ze konden niet wachten tot het zover was.

Behalve school, zijn ook ballet en vlegelen weer begonnen. En het toeval wil dat ze met allebei gaan ‘optreden’ met Open Monumentendag. De dag waarop de Woudenbergse monumenten in het zonnetje worden gezet en vele vrijwilligers laten zien wat Woudenberg in huis heeft op het gebied van cultureel erfgoed. Het thema van dit jaar is ‘Levend Erfgoed’. Er is ontzettend veel werk verzet om er een mooie dag van te maken. Er is een fietsroute langs de vele highlights en bij alle deelnemende locaties zijn aantrekkelijke activiteiten gepland. Echt levend erfgoed, dus!

Zo zingen de koorleden van het koor ‘Gemengde Noten’ ook tot hun eigen vreugde in de jachtzaal van Klein Geerenstein. U kunt uiteraard langs onze Pyramide van Austerlitz. Er zijn Oudhollandse spelen en een optreden van het Spoorkoor bij Buurtvereniging ’t Spoor tegenover het gemeentelijk monument het Stationsgebouw. En als zeer belangrijk onderdeel van onze Woudenbergse historie kunt u deze dag ook een bezoek brengen aan Grebbelinie in het Vizier. Het museum van het Educatief Centrum en de buitenexpositie met een replica loopgraaf. Het Cultuurhuis en het gemeentehuis maken de cirkel rond. Ook daar zijn veel verschillende activiteiten, waaronder dus dansoptredens en het vlegelen.

U begrijpt dat mijn zaterdag heerlijk is volgepland. Ik kijk zeer uit naar deze dag en ik hoop u dan ook in groten getale te ontmoeten. Want zonder uw aanwezigheid is Open Monumentendag niet compleet. Er is hard gewerkt aan dit gevarieerde programma en dat verdient een enorme toeloop van u allemaal. Niet alleen onze monumenten verdienen uw aandacht en interesse, ook degenen die deze dag hebben voorbereid.

Tot zaterdag!

11 juli 2023
Vorig jaar rond deze tijd, schreef ik in mijn laatste column voor de zomer dat het roerige tijden waren. Aan die roerige tijden is een jaar later nog geen einde gekomen. Zeker niet nu het kabinet gevallen is en vele beslissingen weer op de lange baan worden geschoven. Wat snakken veel mensen naar duidelijkheid. Boeren willen weten waar zij aan toe zijn, de vele woningzoekers willen zicht op een betaalbaar huis, klimaatverandering neemt geen pauze en gemeenten hangt een miljardenbezuiniging boven het hoofd, terwijl er steeds meer taken naar gemeenten gaan. De lijst lijkt eindeloos.

Maar los van de inhoud, maak ik mij het meest zorgen over wat dit alles doet met het vertrouwen van mensen in de overheid. Na de landelijke verkiezingen duurde het bijna een jaar voordat kabinet Rutte IV aantrad. Bewindslieden kwamen en gingen - vaak onvrijwillig, al dan niet vergezeld met een schandaal - en voordat de ploeg goed en wel bekend werd bij het volk, was het ongelukkige huwelijk alweer voorbij. Op naar de volgende verkiezingen met bijbehorende verkiezingsretoriek, regelmatig vooral op de persoon en maar weinig op de inhoud.

Als politicoloog vind ik het reuze interessant, als burgemeester hoop ik toch vooral op stabiliteit. Op een duidelijke koers voor de lange termijn. Op een landelijke overheid die de gemeenten ziet als medeoverheden en dus als gelijkwaardige partners. Op dienend leiderschap boven machtspolitiek.

In dat kader kan Den Haag nog wel iets van gemeenten opsteken. Als bij gemeenten tussentijds een coalitie strandt, kunnen er geen nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven. De gemeenteraad blijft hetzelfde en er moet met elkaar worden bezien hoe nu verder binnen het kiezersmandaat dat de raad voor die vier jaar heeft gekregen. Dat lijkt mij voor de landelijke politiek een variant om serieus te overwegen. Het kan bijdragen aan meer langetermijndenken en hopelijk maakt het het ook een stuk onaantrekkelijker om een coalitie strategisch te laten klappen.

Hoe het zich ook moge ontwikkelen, wij - college en gemeenteraad - laten ons niet uit het veld slaan. Uitdagingen genoeg, maar wij doen er alles aan om een prettig, veilig, leefbaar en financieel gezond Woudenberg te zijn en te blijven. Daar mag u op vertrouwen!

Tot slot wil ik u een fijne zomer toewensen. Ik hoop dat deze periode van rust en ontspanning u nieuwe energie geeft en dat u mooie herinneringen kunt maken. Laten wij elkaar blijven inspireren en motiveren, zodat wij ook na de zomer met frisse moed verder gaan.

Een hele goede zomerperiode!

26 juni 2023
De laatste weken voor de zomervakantie zijn traditiegetrouw druk en rommelig. Ook thuis. Schoolreisje, wisselmiddag, een actiemarkt om de zelfgemaakte cupcakes en bonbons te verkopen en natuurlijk de Avondvierdaagse. Voor het eerst liepen onze dochters in Woudenberg mee. Dat maakte de feestvreugde tijdens de intocht voor mij helemaal compleet.

Want een feest was het. Ondanks de warmte, liep iedereen dapper door. Van jong tot oud, in schoolverband, met Reinaerde of individueel: een knappe prestatie! Tijdens de eerste dagen kwam de stoet ook regelmatig langs ons huis voorbij. Een mooi gezicht en ook fijn dat zoveel mensen langs de routes stonden om de lopers aan te moedigen.

Het hoogtepunt was toch wel de intocht. Dit jaar deelden wij als college gladiolen uit. Want zo’n prestatie verdient een bloemetje, of niet? Het was topsport om in zo’n korte tijd al die gladiolen uit te delen, boksen te geven en ook nog snel een foto te maken. Maar het was geweldig leuk om te doen. En overal in het dorp zagen wij vervolgens die lange pluimen van de gladiolen. Bij ons thuis staan ze nog. Een mooi aandenken!

Over bloemen gesproken: de dag erna mocht ik samen met veteraan - en drijvende kracht achter het initiatief - André Brouwers het Witte Anjer Perk onthullen. Het Witte Anjer Perk is bedoeld als teken van respect aan en verbondenheid met onze veteranen. Woudenberg telt maar liefst 80 veteranen. Mensen die bereid waren hun leven te geven voor onze vrede en vrijheid, in binnen- en buitenland. Die niet altijd ongeschonden uit deze strijd zijn gekomen, fysiek dan wel mentaal. Nu is er een plek om daarbij stil te staan. Een plek voor onze veteranen zelf, voor hun thuisfront en voor ons allemaal.

Niet geheel toevallig was het de week erna, afgelopen zaterdag, Nationale Veteranendag waar de witte anjer ook weer centraal stond. Het symbool van en voor veteranen. En voor het eerst werd ook in Woudenberg de officiële Veteranenvlag gehesen bij het gemeentehuis. De gemeenteraad heeft daartoe onlangs het besluit genomen en ik ben buitengewoon trots op deze uiting van diep respect. Dat respect mag wat mij betreft nog breder worden uitgedragen. Volgend jaar ook bij u aan de vlaggenmast?

13 juni 2023
Voordat u denkt dat het over de huidige extreem droge weersomstandigheden gaat waar ik vind dat u invloed op zou kunnen uitoefenen, dat ligt helaas niet in onze macht. Al zou een heerlijke plensbui inmiddels wel welkom zijn. Afgelopen zaterdag tijdens Haantjesdag was het ook al zo warm. Onder het toeziend oog van vele aanwezigen, mocht Ody Honders tot zijn verrassing horen dat hij verkozen is tot Haan van het Jaar. Het was mij een eer dat ik hem het bijbehorende beeld mocht overhandigen.

Het blijft prachtig om mensen die zich inzetten voor de samenleving in het zonnetje te mogen zetten. Zo ook tijdens de jaarlijkse lintjesregen waar de Koninklijke Onderscheidingen worden uitgedeeld. Dit jaar kregen maar liefst zeven Woudenbergers een lintje.

En u voelt hem misschien al aankomen: hoe mooi zou het zijn als het volgend jaar ook zo gaat regenen? Er zijn zoveel Woudenbergers die zich al jarenlang, vaak belangeloos, inzetten voor een ander, voor sport, kerk, cultuur of anderszins, dat ik zeker weet dat er nog veel Koninklijke Onderscheidingen in het verschiet kunnen liggen.

Daar bent u hard bij nodig! Want naasten -familie, vrienden, collega’s- zullen moeten opstaan en zich bij ons melden als zogenaamde voorsteller. Het is een proces dat ook van de voorsteller inspanning vraagt, maar het is ontzettend de moeite waard. De waardering die eruit spreekt dat u het initiatief neemt en de verraste en vaak ook emotionele reactie als een decorandus hoort dat hij of zij een Koninklijke Onderscheiding krijgt, zijn werkelijk onbetaalbaar.

Dus kent u iemand die zich al jarenlang enorm inzet. Aarzel niet en meld u snel. U kunt nog tot en met eind juni iemand voordragen voor de uitreiking van de Koninklijke Onderscheidingen rondom Koningsdag 2024. Neem hiervoor contact op met het bestuurssecretariaat van de gemeente via het telefoonnummer 14033. En zij kunnen u meer informatie geven, in gesprek gaan met u en helpen u graag op weg bij de aanvraag.

Meer informatie over het aanvragen van een Koninklijke Onderscheiding vindt u ook op www.lintjes.nl. Ik reken op u!

30 mei 2023
Terwijl ik deze column schrijf, bevind ik mij op meer dan 10 km hoogte ergens tussen Groenland en Canada. Tot mijn vreugde ga ik mijn broer Gerard na vijf jaar eindelijk weer zien. Een week de tijd om bij te praten, te zien waar hij woont en leeft, zijn vriendin en hond in het echt zien. Ook fijn om even te ontspannen en opgeladen weer terug te keren. Al is het minder leuk dat ik man en kinderen een week moet missen.

Want zij zijn degenen die mij steunen en mee zijn gegaan naar Woudenberg. De kinderen werden van de één op andere dag “de kinderen-van”. Zonder dat zij daar echt een keuze in hadden. Als ik zie hoe snel zij hun plek hebben gevonden op school en elders, glimt mijn moederhart. Ze doen het toch maar even. Met behoud van eigenheid, schikken zij zich naar hun rol. Met een uitdrukkelijke voorliefde voor kleurrijke kleren, het liefst precies hetzelfde én met bijpassende accessoires. Zeker met Koningsdag wordt flink uitgepakt, alles moet kloppen en hun pret is vooral de voorpret.

Dat doet mij denken aan de ophef over gravin Eloise, de dochter van prinses Laurentien en prins Constantijn. Zij ligt, enkel vanwege haar familie, onder een vergrootglas. Een willekeurige jonge vrouw op een foto in een badpak? Niemand die het erover zou hebben. Eloise op een foto in een badpak: een ‘grensgeval’. Ook onze kroonprinses Amalia heeft het bijzonder zwaar te verduren met commentaar op haar uiterlijk. De negatieve kwalificaties zijn niet van de lucht.

Het lijkt wel alsof niemand zich op dat moment realiseert dat achter de publieke en representatieve functies ook maar heel gewone -jonge- mensen zitten. Die het natuurlijk wel uitmaakt als velen, meestal volwassenen, hun uiterlijk beoordelen en vaak ook veroordelen.

Want laten we eerlijk zijn. Wat maakt het uit of je in badpak op de foto gaat, je je haar knalblauw hebt geverfd, je een hoofddoek draagt of juist altijd een rok, je piercings hebt, of het liefst precies hetzelfde aantrekt als je zus? Sinds wanneer bepaalt ons uiterlijk of wij goede mensen zijn? En is dát niet juist waar het echt om draait? Of wij goed zijn voor onze medemens, behulpzaam zijn, anderen in hun waarde laten en ons best doen om een goed voorbeeld te zijn?

Laten wij elkaar niet zo de maat nemen als het om uiterlijke zaken gaat. En wat een grensgeval is, is niet aan de publieke opinie, maar aan de kaders die thuis worden gesteld. Wat zou de wereld saai zijn als iedereen hetzelfde was. Laten we de veelkleurigheid, ook in Woudenberg, vooral koesteren.

18 april 2023
In een eerdere column heb ik u al eens verteld over mijn broertje Seth die de ongelooflijk zware opleiding tot marinier volgt. Gelukkig zijn er mensen zoals hij die dit dappere werk willen doen, over extreem doorzettingsvermogen beschikken en daar heel veel voor over hebben. Komende vrijdag is het eindelijk zover. Dan loopt hij, vast uitgeput, maar drijvend op adrenaline, samen met zijn kameraden het kazerneterrein op, onder luid applaus en gejuich van ons allemaal. De opleiding zit er dan officieel op. Hij heeft het gered en dat is een hoogtepunt waar wij al maanden naartoe leven.

Het is vast toeval dat de uitreiking op 21 april a.s. is, maar symbolisch vind ik het wel. Tegelijkertijd vinden namelijk de Koningsspelen plaats, waar de kinderen mij bij hoge uitzondering dit jaar dus niet treffen. De Koningsspelen zijn toch wel het startschot van de ‘oranjeweken’, waar vrede en vrijheid de boventoon voeren. Waar wij met elkaar mogen vieren dat wij in een vrij land leven, waar wij juist mensen die gevlucht zijn voor oorlog een veilige plek kunnen bieden.

Na de Koningsspelen maken wij ons op voor de jaarlijkse lintjesregen. En ik mag uiteraard nog niets verklappen, maar ik weet wel zeker dat het bijzonder feestelijk gaat zijn! Ik kijk nu al uit naar de verrassing op de gezichten van de gedecoreerden als zij horen dat zij een Koninklijke Onderscheiding krijgen, naar de muziek en naar de waardering voor hun geweldige inzet. En nu denkt u: “Ah, de burgemeester schrijft in meervoud! Heeft ze toch iets verklapt.” Klopt, niet verder vertellen, hoor!

Koningsdag belooft weer een mooie dag te worden. Met traditie en vernieuwing. Uiteraard starten we met de aubade waar wij in koor ‘Lang leve de koning, hoera, hoera, hoera’ zullen roepen, gevolgd door de bingo in De Schans. Maar er is ook nieuws: wat dacht u van lasergamen op de parkeerplaats van het Cultuurhuis en een klimwand? Zo maken we van Koningsdag een dag voor iedereen!

Tot slot van de oranjeweken maken wij ons op voor Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Twee dagen onlosmakelijk verbonden met elkaar. En het o zo waard om te blijven doen. De herdenking van vorig jaar heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zoveel Woudenbergers, jong en oud, die aansloten bij de stille tocht en de kranslegging. Prachtige saamhorigheid. En op Bevrijdingsdag nemen Woudenbergse lopers het Bevrijdingsvuur uit Wageningen mee naar ons dorp om het daar aan te steken. Ook daar bent u van harte welkom!

4 april 2023
Vorig jaar werd ik samen met de Commissaris van de Koning uitgenodigd om een Iftarmaaltijd te nuttigen bij een Woudenbergs gezin. Wij werden allerhartelijkst ontvangen en een zeer bijzondere avond volgde. Over vluchten naar Nederland, over angst om opgepakt te worden in land van herkomst, over een nieuwe start in Nederland en het leven in Woudenberg. Maar ook over het goede doen voor je naaste, er zijn voor de ander en tijdens het vasten extra aandacht te hebben voor de medemens en te delen wat je hebt. Letterlijk het huis openstellen voor een ander en met elkaar te eten.

Ook dit jaar overlappen de twee religieuze vastenperiodes. Op 22 februari startte de christelijke vastentijd en op 23 maart begon de Ramadan. Ik blijf dat een mooie samenloop van omstandigheden vinden. Want ook al worden de beide periodes vanuit een ander geloof beleden en hebben ze ook een andere invulling, toch is er een gemene deler te benoemen die voor ieder mens van toepassing kan zijn. Gelovig of niet.

Want is het niet heel universeel om op te roepen tot naastenliefde? ‘Wie goed doet, goed ontmoet’, is niet voor niets een overbekend spreekwoord. Toch is het in de praktijk niet altijd even gemakkelijk. We hebben het vaak ontzettend druk, worden soms ook wel geleefd en zie dan maar eens de tijd te vinden om de signalen op te pikken van anderen die hulp kunnen gebruiken. Laat staan om er dan ook naar te handelen. Te veel te doen in te weinig tijd. Wie kent het niet?

Ik in ieder geval wel. Zo vonden mijn kinderen dat ik er de laatste tijd naar hun smaak te weinig was met het avondeten. Objectief gezien vond ik het wel meevallen, bovendien ben ik er op andere momenten ook heel vaak wel. Zo verdedigde ik mijzelf. Maar wat ik vond deed er niet zo toe. Het ging om hun beleving. Dat ze gezellig met mij willen kletsen tijdens het eten. Even vertellen hoe het op school gaat. Hoe de orkestrepetitie was. Gewoon even met z’n vieren zijn.

Dan is zo’n periode van meer bewustzijn zo gek nog niet. Het tempo iets proberen aan te passen en daarmee ruimte te creëren voor meer aandacht. Voor jezelf, maar zeker voor de ander. Het avondeten is in huize Jansen inmiddels ‘heiligverklaard’ en het is genieten!

21 maart 2023
Vandaag is het de Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie. Eigenlijk vind ik het te treurig voor woorden dat het nodig was om deze dag in het leven te roepen, nog steeds bestaat en zo ongelooflijk hard nodig is. Want hoe vanzelfsprekend het ook mag lijken dat je niet discrimineert en dat racisme verboden is; de realiteit is helaas anders. 

Eén van de zeer zorgelijke ontwikkelingen gaat over femicide: dodelijk geweld tegen vrouwen met een gender gerelateerd motief. “Bij 60% van de vrouwen die tussen 2017 en 2021 in Nederland werden vermoord, was de (vermoedelijke) dader de (ex-)partner. Bij mannen was dit 5%. Een groot verschil dus. 

Dit geweld legt onderliggende rolpatronen en machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen bloot. En dan is de factsheet ‘Gendernormen en geweld onder jongeren’ (2020) van Atria en Rutgers behoorlijk ontnuchterend. 

Ik schrik van de hoge acceptatie van geweld, zowel onder mannelijke als vrouwelijke respondenten. Maar ook van het grote verschil tussen jongens en meisjes. Uit het onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat 13% van de bevraagde jongens vindt dat het slaan van zijn vriendin soms noodzakelijk is om respect af te dwingen. Tegenover 4% van de bevraagde meisjes. Of wat dacht u van de stelling: Een vrouw die ’s avonds alleen over straat loopt, vraagt erom dat ze aangerand of verkracht wordt. Maar liefst 11% van de jongens is het hier (zeer) mee eens. En als een jongen erachter komt dat een vriend homo blijkt te zijn, verbreekt 15% ervan zelfs de vriendschap. Wat een verraad. 

Rigide opvattingen over mannelijkheid en vrouwelijkheid, zogenaamde gendernormen, spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van dit geweld. Agressie is dus niet alleen een probleem van gisteren en vandaag, maar ook voor de toekomst. En een probleem van ons allemaal.

Want het begint bij onze eigen rolpatronen die wij bewust en onbewust met ons meedragen en ook weer overdragen op onze kinderen. Daarom daag ik u en mijzelf uit om de stellingen uit de factsheet zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. Met als vurige wens dat discriminatie en racisme eindelijk worden uitgebannen. Een idealistisch vergezicht misschien, maar een betere wereld begint toch echt bij onszelf. Doet u mee?

7 maart 2023
Van mij als burgemeester krijgt u niet te horen op welke partij u moet stemmen tijdens de Provinciale Staten- en waterschapsverkiezingen op 15 maart. Er zijn vele politici die uw stem wensen en er wordt ruim aandacht besteed aan verschillende campagnes die gaande zijn.

Toch moet mij wel iets van het hart. De vele debatten in de -vaak landelijke- media worden regelmatig gevoerd door politici die zitting hebben in het kabinet of lid zijn van de Tweede Kamer. Best interessant om te weten wat zij vinden, maar daar gaan deze verkiezingen niet over. Het leidt af van waar het wel over gaat en op welke onderwerpen uw stem wel direct invloed heeft.

Maar waar gaat het dan allemaal niet over? De komende verkiezingen gaan niet over asielwetgeving, of er een kerncentrale in de provincie moet komen, over veiligheidsbeleid en ook niet over lagere dan wel hogere belastingen.

Het gaat wel over waar er gebouwd mag worden de komende jaren, onze provinciale wegen, de provinciale uitwerking van de stikstofdoelen, waar bedrijventerreinen mogen komen, de toekomst van ons openbaar vervoer, de waterstanden, onze dijken en het natuurbeheer in en om het water.

En dit is nog maar een kleine opsomming van alle belangrijke taken van onze Provinciale Staten en onze Waterschappen. Een gemiste kans als die belangrijke onderwerpen worden overschaduwd en soms overschreeuwd door landelijke thema’s en valse tegenstellingen.

Maar, hoor ik u denken, wij kiezen via de Provinciale Staten toch ook niet direct onze Eerste Kamer? Is het dan helemaal niet belangrijk om aan landelijke onderwerpen te denken? De reden waarom de Eerste Kamer niet direct wordt gekozen is een heel belangrijke. De gedachte achter deze ‘getrapte verkiezing’ is dat de leden van de Eerste Kamer verder van de dagelijkse politiek afstaan en zich onafhankelijker kunnen opstellen. Een mooie aanvulling op de Tweede Kamer die wel direct gekozen is door iedereen in Nederland. Laten we de landelijke thema’s vooral de boventoon voeren als het moment daar is: de Tweede Kamerverkiezingen.

Weer terug naar onze provincie. Wat u ook stemt: stem vooral met uw hart. Weet u niet waar u moet beginnen? Vul het Kieskompas Provincie Utrecht in. Het Kieskompas geeft u een beeld waar u staat in het politieke landschap en welke onderwerpen voor u belangrijk zijn. Vergelijk politieke partijen en laat uw stem niet verloren gaan. Ook niet die van de waterschapsverkiezingen!

21 februari 2023
De beelden van de aardbevingen in Turkije en Syrië gaan de hele wereld over en komen ook onze huiskamers binnen. Wat een afschuwelijk leed vindt daar plaats. De radeloosheid, reddeloosheid en machteloosheid strijden om voorrang. Af en toe doorbroken door een wonder: toch nog iemand gered.

Naast intens medeleven, dringt al snel de vraag op wat wij kunnen doen. In allerijl worden acties opgezet, wordt geld ingezameld en zoeken mensen troost bij elkaar. Zo ook in Woudenberg. In het bijzonder denk ik aan onze Woudenbergers met familie en andere naasten in het aardbevingsgebied en ik wens hen allen veel kracht toe in deze bijzonder onzekere tijd.

Het is mijn stellige overtuiging dat wij als mensen het meest tot ons recht komen in de relatie tot de ander. Of gemakkelijker gezegd: wij leven niet voor onszelf. Omzien naar elkaar is een groot goed. En toch kan het soms lastig zijn om de daad bij het woord te voegen. Zeker, een donatie aan giro555 juich ik van harte toe. Al is het een bescheiden bedrag, u geeft daarmee uiting aan uw medeleven en kunnen de verenigde goede doelen mooi werk doen.

Ook dichterbij huis kunt u uw steentje bijdragen. Bij mijn aantreden als burgemeester citeerde ik de overleden Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu: “Doe jouw kleine goede daden in jouw omgeving. Het zijn die kleine goede daden die tezamen de wereld overspoelen.” En dat is precies wat ik het afgelopen jaar in groten getale heb gezien in Woudenberg. Ogenschijnlijk kleine daden die van grote betekenis waren voor anderen.

En hoe mooi is het dat op 10 en 11 maart aanstaande NLdoet ook weer gehouden kan worden. Bij uitstek een actie waarin het kleine geëerd wordt in de nabije omgeving en de handen letterlijk uit de mouwen gestoken worden. Ik nodig u van harte uit om u aan te melden voor de diverse projecten die op de website www.nldoet.nl staan. En wie weet komt u mij of één de wethouders tegen. Wij doen namelijk graag mee. Om Woudenberg nog mooier te maken dan het al is en er te zijn voor de ander die hulp kan gebruiken. Doet u ook mee?

7 februari 2023
De afgelopen week stond in het tegen van rouw in het gemeentehuis. In het tijdsbestek van enkele dagen overleed één van onze ambtenaren in actieve dienst en moest onze griffier haar partner verliezen aan een zelfgekozen dood. De ontsteltenis op het gemeentehuis is groot. Collega’s die hun maatje van de één op andere dag verliezen en het onbeschrijfelijke verdriet van onze griffier die geen afscheid kon nemen van haar geliefde waar zij een nieuwe toekomst mee aan het opbouwen was, eigen herinneringen die boven komen en ook nog een ernstig ongeval waar één van onze eigen inwoners om het leven is gekomen.

En u mag best weten dat deze column mij zwaar valt. En toch, er niet over schrijven zou geen recht doen aan dat wat mij en ons zo bezighoudt.

Gelukkig bestaat er kunst, bestaat er poëzie. Die woorden geeft als je zelf geen woorden meer hebt. Als je alleen maar kunt huilen. Poëzie biedt troost. Heft je op, ook als je niet meer weet hoe het allemaal moet. Als verdriet de boventoon voert. Als rouwen de dag bepaalt en van uitzicht geen sprake lijkt te zijn. Dan kunnen wij terugvallen op het geschreven woord. Op dat wat de kunsten ons vertellen.

En daarom voor iedereen die rouwt om dierbaren, geliefden. Recent of langer geleden. Een gedicht van de Duitse dichter Dietrich Bonhoeffer. Hij leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog, zat in het verzet, werd opgepakt en vlak voor het eind van de oorlog gefusilleerd. Een man die veel had om over te rouwen. Dit gedicht heb ik tijdens de raadsvergadering van vorige week donderdag ter nagedachtenis mogen voorlezen. En, nu tijdens de Week van de Poëzie, deel ik het gedicht graag met u:

Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering

Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard
niet te vergeten

Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten

24 januari 2023
Sinds een week heeft Woudenberg een nieuwe kinderburgemeester. Nathan de Leeuw van De Wartburg. Tijdens de raadsvergadering van vorige week is Nathan officieel door de raad geïnstalleerd. 

Wat was hij trots en wat kijk ik ernaar uit om met Nathan samen te werken. Nathan geeft onze Woudenbergse kinderen een gezicht binnen en buiten het gemeentehuis. En als kinderburgemeester assisteert Nathan mij bij verschillende ceremoniële taken en we hopen samen snel een lintje door knippen met de prachtige gouden schaar die ik speciaal hiervoor heb klaarliggen. 

Als kinderburgemeester moet je het leuk vinden om met allerlei mensen om te gaan. Het is handig als je makkelijk praat, niet verlegen bent en het leuk vindt om in de belangstelling te staan. Allemaal karaktereigenschappen die goed bij Nathan passen. Maar dat is niet het enige. Nathan gaat ook voor de inhoud. Zo wil hij het dorp fijn en gezellig maken door veel sportclinics te organiseren voor alle basisscholen. En jeugdpolitie voor Woudenberg staat ook hoog op zijn lijstje. Ik ben benieuwd naar zijn verdere ideeën. Ik heb met plezier beloofd dat hij een gesprek mag met de teamchef van de politie.

Naast de installatie van de nieuwe kinderburgemeester hoort ook het afscheid van de oude kinderburgemeester. Sara bedankt! We hebben ontzettend leuk samengewerkt en verschillende officiële gelegenheden beleefd. Stuk voor stuk met jouw fantastische hulp. Wat een enthousiasme heb je en serieus vervulde je jouw taak als kinderburgemeester. Een knap stukje werk. Hou dit vast voor de toekomst. En geen twijfel aan! Jij gaat er wel komen. Bedankt voor de mooie tijd Sara en voor jouw ontroerende afscheidswoorden.

Bevlogen en vol enthousiasme neemt Nathan het stokje over. Ik kijk uit naar onze samenwerking. En kinderen die vragen hebben of Nathan graag iets willen vertellen, kunnen een mail sturen naar communicatie@woudenberg.nl. Ik weet zeker dat Nathan het leuk vindt om als kinderburgemeester post te krijgen.

10 januari 2023
Morgen ben ik precies één jaar uw burgemeester. Een bijzonder en enerverend jaar ligt achter ons. En met ons bedoel ik ons als samenleving, maar zeker ook ons als gezin. Het was het jaar van verhuizen, van heel veel nieuwe mensen leren kennen, van onze draai vinden in het Woudenbergse, van lief en leed. Neefje Kees is inmiddels geboren en binnenkort krijgt hij zijn Woudenbergse gebreide vestje, onze kinderen voelen zich hier thuis; Kortom, wij mogen onszelf gelukkig prijzen.

Zeker zo richting het eind van het jaar was het hard werken en moesten de kinderen het ook wel eens zonder mij bij het avondeten doen. Hoe fijn om dan tijdens de kerstvakantie veel meer thuis te kunnen zijn en overdag Party&Co en kwartetspelletjes te spelen. De logeerhond was ook weer present, dus menig uur is doorgebracht in onze mooie natuur. Echt even gas terug kunnen nemen.

Bij één jaar burgemeester zijn, horen ook allemaal ‘eerste keren’. Met de Nieuwjaarsreceptie van gisteren op zak, heb ik alle geëigende eerste keren gehad. Met als klap op de vuurpijl toch wel onze jaarwisseling. Er is al veel over geschreven en dat ga ik hier niet overdoen. Wel wil ik vanaf deze plek iedereen nogmaals van harte bedanken die hieraan heeft bijgedragen. Degenen die hun bijdrage hebben geleverd tijdens de inwonersbijeenkomsten, degenen die mee hebben gewerkt aan de rolmodellencampagne, de organisatoren van het muziekevenement en niet te vergeten de sponsoren ervan en de vrijwilligers die hebben meegewerkt. Ontzettend bedankt!

De verbondenheid die ik heb ervaren tijdens de jaarwisseling zelf en op de weg ernaartoe, past wat mij betreft helemaal in de verbondenheid die Woudenberg zo kenmerkt en waar ik het afgelopen jaar zoveel mooie voorbeelden van heb gezien. Tegelijkertijd is die verbondenheid niet vanzelfsprekend. Daar zullen wij aan moeten blijven werken en die met elkaar koesteren. Als een kostbaar kleinood.

Met een hoopvol gemoed ga ik het nieuwe jaar met u in. Op naar tweede en volgende keren. Het is mij een eer om uw burgemeester te mogen zijn.

Beste Woudenbergers,

Het jaar zit er weer bijna op. De Kerstdagen zijn net achter de rug en de jaarwisseling is aanstaande. Traditiegetrouw een periode voor velen om terug te kijken wat er in het jaar allemaal is gebeurd. Mooie gebeurtenissen, zoals het krijgen van een (klein)kind of een huwelijk. Maar ook verdrietige. Misschien moest u afscheid nemen van een dierbare, leiden de prijsstijgingen tot financiële zorgen of heeft u te horen gekregen dat u ernstig ziek bent. Lief en leed liggen soms erg dicht bij elkaar en juist in deze tijd met een extra lading.

Ook ik kijk terug op een bewogen jaar. Het jaar waarin ik uw burgemeester mocht worden. En wij naar deze mooie gemeente mochten verhuizen en nu met plezier wonen. Een jaar met veel hoogtepunten en helaas ook dieptepunten.

Eigenlijk startte het jaar 2022 met een dieptepunt, namelijk de jaarwisseling die zo ontzettend uit de hand liep. Dit jaar stond in het teken van verandering op dit vlak. De samenleving is opgestaan en heeft luid en duidelijk gezegd: dit willen wij niet meer. Er is de afgelopen maanden heel hard gewerkt aan het mogelijk maken van een veilig en gezellige jaarwisseling. Met als doel: 2023 met een hoogtepunt beginnen!

Al snel, eind februari, brak de oorlog in Oekraïne uit. U weet er alles van, want vrijwel heel Woudenberg heeft haar steentje bijgedragen aan hetzij opvang, hetzij inzamelingsacties of andere activiteiten. Een geweldig staaltje gemeenschapszin. In het bijzonder licht ik daar de gastgezinnen uit die vluchtelingen in huis hebben genomen en hen in hun hart hebben gesloten. Dit was niet mogelijk geweest, zonder de inspanningen van de Stichting Woudenberg voor Oekraïne. Daarom reik ik tijdens de Nieuwjaarsreceptie vol trots de Zilveren Speld uit aan de gastgezinnen en de stichting.

Wie ik ook vol trots de Zilveren Speld mag uitreiken, zijn twee jonge Woudenbergers. Hun vader werd ziek en zij werden noodgedwongen mantelzorger. Hun open en eerlijke verhaal raakte mij diep. En zoals zij, zijn er in Woudenberg nog veel meer jonge mantelzorgers. Waar de rol tussen ouder en kind omdraait en kinderen de onbevangenheid die wij hen zo gunnen, snel verliezen. Ook zij verdienen het om gezien te worden en, hoe jong zij zijn, als inspirerend voorbeeld te dienen. Want dat zijn zij!

Kortom: er is veel gebeurd in 2022. Laten wij om blijven zien naar elkaar, ook in het nieuwe jaar. Ik wens u alle goeds toe voor 2023!

Hartelijke groet,

Burgemeester Jansen

13 december 2022
Het waren drukke, maar gezellige dagen, afgelopen weekend. Gestart met de kerstmarkt in het centrum waar wij een aantal mooie handgemaakte vondsten mee naar huis mochten nemen. Wat dacht u van een lithografie van ons eigen gemeentehuis of een prachtige met de handbeschilderde schaal? En het neefje dat wij verwachten, krijgt een zelfgebreid truitje cadeau. Bepakt en bezakt konden wij weer terug naar huis.

Om vervolgens de volgende morgen weer terug te keren naar het Cultuurhuis. Dit keer voor de jaarlijkse schrijfactie van Amnesty International die in het teken stond van mensen die over de hele wereld gevangen zijn genomen vanwege hun deelname aan vreedzame demonstraties. De actie werd symbolisch geopend met het aansteken van de kaars van Amnesty. Met als motto: “Het is beter een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.” Met het schrijven van brieven worden regeringen gesmeekt hen vrij te laten en de kaarten gaan naar de gevangenen zelf. Als lichtpunt in hun grote duisternis. Met dank aan de vrijwilligers van de Woudenbergse werkgroep van Amnesty worden er ook uit onze gemeente vele brieven en kaarten verstuurd.

Over vrijwilligers gesproken: zaterdagavond vond de korpsavond van de brandweer plaats. Een feestelijke avond om onze vrijwillige brandweermannen en -vrouwen in het zonnetje te zetten. Meerdere diploma’s en certificaten zijn dit jaar behaald en er was ook een aantal jubilarissen in ons midden. De inzet die onze brandweermensen leveren, is allesbehalve vanzelfsprekend. Het vergt veel. Zowel qua opleiding als qua beschikbaarheid, maar ook fysiek en mentaal. Mooi om te zien wat een hechte club het is en een goed teken dat velen al jarenlang verbonden zijn aan deze post. De jubilaris die maar liefst 45 jaar lang bij de brandweer heeft gezeten – en ook nog 10 jaar bij de jeugdbrandweer – nam officieel afscheid. Met recht het einde van een tijdperk. Wat een prestatie, ook van zijn vrouw en gezin. En daarom kreeg Jan Vermeulen namens het college van Woudenberg onze plaatselijke onderscheiding, de Zilveren Speld, uitgereikt. Met trots heb ik deze bij hem opgespeld.

Al deze zaken zijn onmogelijk zonder onze vrijwilligers. Beste vrijwilliger, u bent onmisbaar en van bijzondere betekenis voor onze samenleving. U brengt licht. Hulde en dank!

29 november 2022
Afgelopen vrijdag vond in Woudenberg de jaarlijkse veteranenbijeenkomst plaats die wij samen met de gemeente Renswoude en Scherpenzeel bij toerbeurt organiseren. Een moment om onze veteranen te eren, te waarderen en de gelegenheid te bieden om, samen met hun naasten, elkaar te ontmoeten. Dit keer met een bijzondere rol voor het Veteranen Search Team.

Het was voor mij de eerste keer dat ik onze veteranen mocht toespreken. Een hoogtepunt als u het mij vraagt. Het is allerminst vanzelfsprekend om de wapens op te pakken en bereid te zijn om jouw eigen leven te geven voor vrede en vrijheid. Want dat is voor mij toch wel de kern van de zaak. Zeker ook voor achterblijvende familie en andere naasten. Niet weten of jouw dierbare wel terug zal komen, het nieuws in de gaten blijven houden en hopen dat je elkaar weer terugziet.

Tijdens mijn toespraak bleek mijn betrokkenheid op te vallen en naderhand werd mij de vraag gesteld of ik misschien zelf een veteraan in mijn naaste familie had. ‘Nog niet’, was mijn antwoord. Mijn lievelingsbroertje, elf jaar jonger dan ik, wordt op dit moment opgeleid tot marinier. Hij slaat zich er goed doorheen. Komende week is hij op de helft en krijgt hij zijn baret. Als zus ben ik ongelooflijk trots op hem, maar tegelijkertijd vrees ik de dag dat hij mij vertelt dat hij op uitzending gaat. Dan breekt mijn hart in duizend stukjes. Trots en vrees gaan dan hand in hand. Dat alles schoot door mijn hoofd en blijkbaar klonk dat door in mijn woorden.

et kameraadschap dat veteranen vaak voelen, kwam in volle omvang tot haar recht tijdens de presentatie van het Veteranen Search Team. Ontstaan tijdens de zaak Anne Faber en uitgegroeid tot een professionele organisatie met 2500 vrijwilligers die bij nacht en ontij bereikbaar zijn om op verzoek van de politie te zoeken naar vermiste personen. Drie Woudenbergse veteranen zijn inmiddels actief als vrijwilliger en er was vanuit de zaal zeker meer animo om bij te dragen aan hun goede zaak.

De middag werd afgesloten met een informeel samenzijn en het delen van ervaringen. En éen meneer zal mij zeker bijblijven. Hij heeft een traumahulphond en heeft dankzij deze hond zijn leven teruggekregen. Ongelooflijk bijzonder! Want laten wij vooral niet vergeten dat het moedig is om militair te zijn, maar dat het dikwijls ook zijn sporen nalaat. Dan is het aan ons om er voor hen te zijn en hen niet in de steek te laten.

Dit keer wijd ik mijn column aan u, aan jou. En niet helemaal toevallig rondom de Dag van de Mantelzorger. Jullie zijn de - vaak stille - helden die zorg verlenen aan jullie dierbaren. Niet omdat jullie daarvoor betaald krijgen of omdat het jullie werk is. Sterker, vaak vervullen jullie de rol als mantelzorger naast werk of school en is het lang niet altijd een volledig vrije keuze. Toch doen jullie het.

Een aantal weken geleden was ik, samen met wethouder Van de Graaf, op bezoek bij een jong Woudenbergs gezin. Een bezoek dat ik niet snel zal vergeten. Het gezin werd getroffen door kanker en zette alles op zijn kop. Opeens was de vader van de kinderen vooral patiënt en moesten de kinderen met bijna alles wat zij deden rekening houden met hun vader. Werden kleine kinderen, tegen wil en dank, mantelzorger. Datzelfde gold voor hun moeder. Zij werd verzorgende van haar eigen man en de zorg van de kinderen en alle andere zaken kwamen vooral op haar schouders terecht. Daarnaast nog werken en de coronaperiode met al haar beperkingen. Het was een indringend gesprek waar ik ook ongelooflijk veel liefde en een hecht gezin zag. Waar ruimte was voor emoties en waar eerlijk werd gedeeld wat de impact op hen is.

Ieder van jullie heeft zo zijn of haar eigen verhaal. Waarom jullie mantelzorger werden of moesten worden. Vanwege ziekte binnen het gezin, omdat een oudere vader of moeder meer zorg nodig heeft. Een ding hebben ze met elkaar gemeen: het is zorg voor degene die u liefheeft. Dat is mooi en tegelijkertijd kan het daardoor ook extra emotioneel en zwaar zijn. Veel aandacht gaat – terecht – uit naar degene die de zorg nodig heeft. Maar u heeft net zo goed die aandacht verdiend en nodig. Om gezien te worden, om het vol te kunnen blijven houden, om soms ook simpelweg ontlast te worden. Dat er voor u wordt gekookt, omdat het met alles wat u moet doen, niet lukt om boodschappen te doen en voor het eten te zorgen.

Ik wil mijn diepe waardering uitspreken aan u, aan jou. Jullie betekenen heel veel voor jullie geliefden en voor onze Woudenbergse samenleving. Niet altijd zichtbaar, maar daardoor niet minder van betekenis. Hulde aan jullie, onze stille helden.

Hartelijke groet,
Burgemeester Jansen

1 november 2022
De afgelopen week hebben veel mensen genoten van de herfstvakantie. Zo ook in huize Jansen. De kinderen waren vrij van school en het weer werkte ook goed mee. Terwijl er in huis werd geklust door de heer des huizes, trokken de dames eropuit. Kortom: het nuttige werd met het aangename verenigd. Ontzettend fijn om echt even met elkaar te zijn en alle tijd te hebben. Geen haast, geen vergaderingen, geen piket. Het was heerlijk.

Bij de herfst hoort ook dat de dagen weer korter worden. Overdag lijkt het met deze temperaturen wel zomer, maar zo richting het eind van de middag gaat de zon alweer onder en begint de schemering. De donkere dagen zijn in aantocht. Inclusief de verhoogde kans op inbraken. Want als er één ‘beroepsgroep’ is die van het donker houdt, is het het inbrekersgilde wel. Zij zijn minder zichtbaar en daardoor kunnen zij gemakkelijker hun gang gaan. Op weg naar uw eigendommen.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Maak het inbrekers niet te makkelijk. Denkt u alstublieft aan het goed afsluiten van uw woning. Als u weggaat, voor langere tijd, maar ook als u even een avondje uitgaat of de hond gaat uitlaten. Inbrekers hebben bijzonder weinig tijd nodig om bij u binnen te komen. Heeft u een verouderd slot, dan is het in minder dan 2 minuten gepiept.

Tegelijkertijd helpt het ook als u uw binnen- en buitenverlichting op orde heeft. Zeker nu het donkerder wordt, kan buitenverlichting betekenen dat een inbreker uw huis voorbij gaat en zoekt naar een huis waar hij of zij ongezien naar binnen kan. Doen dus!

Er zijn nog veel meer tips die helpen om een inbraak te voorkomen. En toch, het kan u alsnog gebeuren. En dat heeft vaak veel impact. Er is iemand in uw huis geweest en dat gaat u niet in de koude kleren zitten. Niet voor niets vallen inbraken bij de politie onder de noemer ‘High Impact Crimes’. Doet u vooral aangifte. Regelmatig worden gestolen spullen teruggevonden en wordt de dader gepakt.

Ziet u iets verdachts? Twijfel niet en bel 112. En ik hoor u misschien denken: “112, dat is toch alleen voor levensbedreigende situaties?”. De slogan was toch niet voor niets “112, daar redt u levens mee?” Laat dit een mooie aanleiding zijn om dat te nuanceren. Belt u alstublieft 112 als u getuige bent van een misdrijf, zoals een inbraak. Dit geeft de politie de gelegenheid met spoed achter de inbreker aan te gaan.

18 oktober 2022
Op 16 oktober 1942 werden 15 mannen door de Duitsers geëxecuteerd in de bossen in Woudenberg. Drie mannen uit gijzelaarskampen uit Brabant en 12 gevangenen uit Kamp Amersfoort. Waarom? Als vergelding voor gepleegde verzetsacties en als waarschuwing voor één ieder die er één wilde gaan plegen. De gevangenen waren mannen die veelal vanwege hun socialistische, dan wel communistische gedachtegoed waren opgepakt. Een verregaande vorm van discriminatie die zij met de dood moesten bekopen. Onze vrijheid is zeer duur betaald. En daarom herdenken wij elk jaar op 16 oktober deze trieste gebeurtenis.

Vandaag de dag word je in Nederland niet achter slot en grendel gezet om een levensovertuiging, geaardheid, afkomst of sekse. Die tijd ligt – gelukkig – achter ons. Tegelijkertijd voelt niet iedereen zich in Nederland daadwerkelijk vrij om te zijn of te geloven wat iemand wil. Ook in Woudenberg niet. Soms overduidelijk, denk maar aan de bekladdingen eerder in Woudenberg, maar soms ook veel meer onderhuids.

Discriminatie verpakt als grapje. Een beeldspraak die best leuk gevonden lijkt, maar eigenlijk gewoon heel seksistisch is. Gevoelsmatig niet ‘erg’ genoeg om er een punt van te maken, maar voelt het ook niet goed. Zeker niet voor degene om wie het gaat. En juist die ogenschijnlijk onschuldige opmerkingen en andere uitlatingen kunnen heel veel doen met iemand.

Vaak hoor ik dat mensen wel zien en ervaren dat het niet kan wat er wordt gezegd, maar toch de afweging maken om er niets van te zeggen. Juist om te voorkomen dat het extra aandacht krijgt. Op zich een mooie gedachte en ik kan mij er ook veel bij voorstellen, maar helaas één waar niet het verschil mee wordt gemaakt om hiermee te stoppen. Dit vergt continu bewustwording en niet weglachen, niet vergoelijken en niet zeggen dat het erbij hoort. Want niets zeggen is geen optie.  Besef wat het iemand kan doen en ook wat u kunt doen. 

En wat kunt u dan doen? Het begint dus met bewustwording. Was lees/hoor/zie ik nu echt? Op basis daarvan kunt u bepalen hoe te handelen. Soms werkt één op één aanspreken heel goed, soms juist averechts. Art. 1 Midden Nederland is het expertisecentrum voor gelijke behandeling en tegen discriminatie voor inwoners van alle gemeenten van de provincie Utrecht. Bij hen kunt u melding doen als u zich ongelijk behandeld voelt, maar u kunt ook bij hen terecht voor informatie, advies en training. Kortom: u staat er niet alleen voor.

3 oktober 2022
Deze week is het de Week tegen Eenzaamheid. Een belangrijke week, want ik moet de eerste Woudenberger nog tegenkomen die zegt: “Fijn hoor, burgemeester, die eenzaamheid. Ik kan er geen genoeg van krijgen.” En waar vaak de associatie is met ouderen, zijn het ook onze jongeren die zich met enige regelmaat eenzaam voelen. Het beïnvloedt hun functioneren, hun gezondheid en het leidt tot een verhoogd risico op psychische klachten. Alle reden om dit met elkaar heel serieus te nemen.

Een klein tussenstapje. Laten wij ervoor waken dat wij ‘alleen zijn’ laten samenvallen met eenzaamheid. Er zijn mensen die heel bewust kiezen voor een kleine sociale kring en zich daar prettiger bij voelen dan bij een leven waar veel mensen deel van uitmaken. Ik heb bewondering voor hen die kiezen voor het leven dat bij hen past, ook als niet iedereen dat begrijpt. En ik hoop dat wij één ieder daarin ook vrijlaten en accepteren.

Terug naar de mensen die zich eenzaam voelen. Dat is geen bewuste keuze, maar een onvrijwilligheid. Het is een vorm van lijden die elke dag wordt gevoeld. Het gebrek aan aanspraak, aan hechte vriendschappen, aan iemand die er gewoon is. Eenzaamheid maakt vleugellam. Welke reden daar ook aan ten grondslag ligt, wat zou het fijn zijn als wij als samenleving om hen heen staan en met elkaar kijken wat wij kunnen bijdragen. Het initiatief Samen op Zondag is daar een mooi voorbeeld van, maar het kan ook in veel kleinere dingen schuilen.

Het begint met de ander echt zien en proberen aan te voelen waar de behoefte ligt. Even uitnodigen voor een kopje koffie, voelt misschien als iets kleins, maar kan van grote betekenis zijn voor uw eenzame buurvrouw. Of als u weet dat uw buurman of buurmeisje gek is op dammen, maar geen speelmaatje heeft, waai langs en speel een potje. Of twee. Zo kunt u hem of haar een leuke avond bezorgen en uzelf ook. En wie weet is het de opmaat naar een lidmaatschap van de damvereniging, zodat de sociale kring verder wordt vergroot.

Kortom: werk aan de winkel. Voor ons allemaal. Ook als u niet kunt dammen, er is altijd iets dat u kunt doen.

20 september 2022
Misschien dat u denkt: “Gaat het wel helemaal goed met onze burgemeester? Woudenberg spel je toch echt heel anders!”. Maakt u zich geen zorgen, alles gaat helemaal prima. De verhuizing is achter de rug, ik ben weer lekker aan de slag, de dagen vullen zich met allerhande afspraken en net als veel andere mensen kreeg ik een bericht met de nieuwe energietarieven. Dat was wel even slikken. Wij gaan een dappere poging wagen om de verwarming zo lang mogelijk uit te laten om het verbruik te beperken en verder wordt er gekeken of wij nog andere maatregelen kunnen nemen om ons verbruik naar beneden bij te stellen. 

En daar komt WAUW!denberg om te hoek kijken. De WAUW-week van maandag 10 t/m zaterdag 15 oktober staat helemaal in het teken van energie en het besparen van energie. Door de hoge energieprijzen actueler dan ooit, maar ook vanuit het oogpunt van duurzaamheid een belangrijk onderwerp. En tegelijkertijd kan het ook lastig zijn om te bepalen waar te beginnen en wat voor uw huis geschikt is. Dan maakt het vaak ook nog uit of u een huurhuis heeft of een koophuis. En of een maatregel voor u betaalbaar is, of betaalbaar gemaakt kan worden. 

In het Cultuurhuis kunt u in de week van 10 oktober meerdere bijeenkomsten bijwonen. Er is een discussieavond waar ervaringen van Woudenbergers die energiebesparende maatregelen hebben doorgevoerd worden uitgewisseld. De energiecoaches van Duurzaam Woudenberg geven informatie tijdens het Energiecafé, er is een voorleesfeestje voor kinderen in de bibliotheek (met knutselen en een speurtocht!), bioloog Geert-Jan Roebers houdt een college voor ouders én kinderen en de week wordt op zaterdag afgesloten met de WAUW!duurzaamheidsmarkt waar kleding en spullen worden aangeboden door en voor Woudenbergers. 

Kortom: het belooft een mooie week te worden waar u elkaar veelvuldig kunt ontmoeten en waar een meer dan relevant thema aan bod komt. Van harte uitgenodigd! 

Op www.woudenberg.nl/wauwdenberg vindt u meer informatie.

6 september 2022
Woudenberg staat bij velen bekend om het Henschotermeer en de Pyramide van Austerlitz. Heel begrijpelijk, want wat zijn dat toch prachtige plekken om naartoe te gaan. In elk seizoen is er weer iets moois te ontdekken. Ik heb onze kinderen plechtig moeten beloven dat als er komende winter geschaatst kan worden, wij dat op het Henschotermeer gaan doen. Dat lijkt hen – en mij – ontzettend bijzonder.

Toch heeft Woudenberg nog veel meer mooie en historische plekken en tradities. Die niet altijd de aandacht en erkenning krijgen die ze verdienen. Weet u bijvoorbeeld dat Woudenberg maar liefst 5 kastelen had? Dat de straat de Burgwal vroeger de Achterstraat heette? Dat de stenen verhoging naast de Dorpskerk lang geleden werd gebruikt door de dorpsomroeper die zondags na de kerkdienst het nieuws bracht? En dat Woudenberg eerder een jonge burgemeester heeft gehad waar mijn 34 jaar nog oud bij afsteekt? Dat deze burgemeester net als ik op 30 januari is geboren? Burgemeester De Beaufort was slechts 26 toen hij burgemeester van Woudenberg werd en heeft het ambt met verve vervuld en waakt met het standbeeld voor het gemeentehuis nog steeds over ons dorp.

Al deze kennis heb ik opgedaan dankzij onze actieve Stichting Oud Woudenberg. Zij hebben een warm hart voor alles dat met historisch Woudenberg te maken heeft en delen deze kennis ook graag met u. De wandelingen die zij organiseren zijn heel populair en erg leerzaam. Een aanrader!

Ook erg populair is de jaarlijkse Open Monumentendag. Landelijk openen duizenden monumenten gratis hun deuren voor publiek. Men laat zien dat de verhalen en schoonheid van monumenten een verrijking voor onze leefomgeving en voor onszelf zijn. Eens in de drie jaar organiseren wij Open Monumentendag. Wij rouleren met Scherpenzeel en Renswoude. Dit jaar is het de beurt aan Renswoude. Zaterdag 10 september van 11:00 uur tot 16:00 uur kunt u al het prachtigs bewonderen in deze gemeente.

Er is nog een Woudenbergse traditie die ik niet onvermeld wil laten en dat is toch wel ons Poortzangers festival. Voor het eerst in de geschiedenis zong daar afgelopen zaterdag een vrouw mee. Als jongste burgemeester van Nederland kreeg ik tijdens mijn installatie de opdracht mee om met onze Poortzangers een lied naar keuze te zingen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Het Woudenbersch Lied, echt een oud lied, moest het worden. Het was mij een – licht gespannen - eer en genoegen om met de heren het Woudenbersch Lied te zingen voor het heerlijk enthousiast publiek. Veel dank!

24 augustus 2022
Op moment van schrijven hebben mijn man en ik ons zojuist ingeschreven in de gemeente Woudenberg. De fijne vakantie met het gezin waarin wij lekker veel tijd hadden voor elkaar, ging moeiteloos over in de wat meer hectische voorbereiding van de verhuizing en natuurlijk de verhuizing zelf. En hoewel het hard doorwerken was en de verbouwing nog niet helemaal klaar, kijken wij er met een goed gevoel op terug en wonen wij nu heerlijk in Woudenberg. Afgelopen maandag gingen onze kinderen voor het eerst naar hun nieuwe school, leuk en spannend vonden ze het.

En zo is er voor veel Woudenbergse kinderen een nieuw schooljaar aangebroken. Weer terug het ritme in van schooltijden en niet al te laat naar bed. Huiswerk, toetsen en een spannend examenjaar misschien ook wel. Maar hopelijk vooral: klasgenootjes en vrienden weer zien. Afspreken, leuke dingen met elkaar doen en lief en leed met elkaar delen.

Onze kinderen brengen een heel groot deel van hun jonge leven op school door. School is daarmee een ontzettend belangrijke plek waar zij zich vormen en gevormd worden. School als plek waar je terecht kunt als je iets heel leuks hebt meegemaakt en ook als je even niet weet wat je moet doen. Als je ergens mee worstelt of als het thuis niet goed gaat. Dat school dan die veilige haven is waar je kunt zijn wie je bent en je je echt gezien voelt. De juf of meester die de kinderen goed kent en direct ziet als er iets niet in de haak is bij die jongen die normaal zo lekker vrolijk is. Of de mentor die aanvoelt wat het juiste moment is om te vragen wat er scheelt.  

Nu is die prachtige zomervakantie voorbij. De zomer die maanden geleden al van start ging en kennelijk nog even aanhoudt. Het mooie weer heeft velen al veel vertier gebracht, even weg van de dagelijkse beslommeringen. Al was de zomer van 2018 de warmste zomer in ruim drie eeuwen, deze zomer voelt voor mij toch ook echt als één van de warmste.

Ik wens alle schoolgaande kinderen een waardevolle schooltijd, alle leerkrachten en docenten veel succes en toewijding en alle ouders wijsheid in de opvoeding toe. Op een nieuw schooljaar en geniet nog even van de heerlijke zomerse dagen!

12 juli 2022
Zo vlak voor het begin van het zomerreces, waar normaal gesproken de komkommertijd haar intrede doet, is daar nog niets van te merken. De alarmerende nieuwsberichten vliegen ons werkelijk om de oren. Dat het roerige tijden zijn, is nog zacht uitgedrukt. En ook binnen onze gemeente zijn er zorgen en gebeurt er gelukkig ook veel moois.

Vorige week maandag waren wethouder Molenaar en ik op bezoek bij onze agrariërs. Wij gingen met hen in gesprek over de plannen die boven hun hoofd hangen, de grote onduidelijkheid waar zij nu in leven en wat dit met hen en hun families doet. Schrijnende voorbeelden van psychische noden troffen mij zeer. Ga er maar aan staan. De emoties waren voelbaar en ook volstrekt logisch. En ondanks dat meermaals werd aangegeven de overheid niet betrouwbaar te vinden, heb ik dat die avond richting ons als gemeente niet op die manier ervaren. Integendeel, er ontstond een open en waardig gesprek met respect voor elkaar en elkaars mogelijkheden en soms ook onmogelijkheden. Wat mij betreft een goed voorbeeld van hoe er iets moois kan ontstaan uit een sombere aanleiding.

Tijdens de zomerperiode gaan veel van u eropuit. Wellicht op vakantie, of houdt u het bij een dagje uit. Om tot rust te komen, eindelijk weer eens een boek te lezen, andere culturen ontdekken; allemaal zaken om naar uit te kijken. Heerlijk! Ook ik kijk ernaar uit. Ik weet ook dat het aantal inbraken de laatste tijd stijgt en daar maak ik mij zorgen over. Behalve dat bij een inbraak uw spullen worden gestolen, heeft een inbraak vaak enorme psychische impact op de bewoners. Een gevoel van onveiligheid in eigen huis is heel naar. Daarom: of u nu op vakantie gaat, een dagje weg of even wandelen: zorg ervoor dat uw huis goed afgesloten is. Dat scheelt echt. En mocht u toch slachtoffer worden van een (poging tot) inbraak, doe altijd aangifte bij de politie.

Laten wij omzien naar elkaar, zeker als het gaat om onze medemens die het moeilijk heeft. Aandacht hebben voor de ander, even een boodschapje doen voor de zieke buurman of buurvrouw, een praatje maken. Ik heb u leren kennen als betrokken mensen en dat maakt mij dankbaar. Dankbaar om uw burgemeester te zijn.

Ik wens u een fijne zomer toe!

28 juni 2022
“Samen het tij keren” is de kern van de aanpak van de komende jaarwisseling. Het is al veelvuldig over de jaarwisseling gegaan. In de pers, op 14 juni tijdens een debat in de raadscommissie en vast ook bij u en jou thuis. Dat het anders moet en anders kan, daar is tot mijn blijdschap veel overeenstemming over. Gelukkig staan er steeds meer mensen op die zich hard willen maken voor een feestelijke jaarwisseling. Daar begint het mee, wat mij betreft. Met u, met jou.

De afgelopen maanden is hard gewerkt aan een plan van aanpak hoe wij dit tij kunnen keren. Daarbij bent u ontzettend hard nodig. En geloof mij, werkelijk iedereen kan bijdragen aan een jaarwisseling waar wij met trots op terug kunnen kijken. Het start met het niet willen wegkijken. Er zijn zoveel Woudenbergers, jong en oud, die weten wat er staat te gebeuren en wie dat van plan zijn en er toch voor kiezen om dat niet te delen. Daarmee maakt u het mede mogelijk dat het zo uit de hand kan lopen.

Afgelopen jaarwisseling was heftig en onacceptabel, maar had nog vele malen erger kunnen verlopen. Er lag namelijk in een huis heel veel illegaal vuurwerk opgeslagen. Vuurwerk dat was bedoeld om met de jaarwisseling in te zetten. Levensgevaarlijk om op te slaan in een woonhuis, levensgevaarlijk om af te steken. Zeker als het onderdeel wordt van rellen. Gelukkig kregen wij een tip en kon er direct worden ingegrepen. Een korte illustratie hoe één tip van groot belang is. En ik hoop hiermee u aan te sporen uw verantwoordelijkheid te nemen. Want welke mooie initiatieven er ook uit de samenleving komen, het gaat er uiteindelijk om dat wij met elkaar een breed gedragen norm stellen waarvan men weet dat als die met voeten wordt getreden, dat niet wordt geaccepteerd.

Mochten er dan toch lieden zijn die zich willen misdragen, wanen zij zich een stuk minder onaantastbaar, is de sociale druk groot om het toch maar niet te doen. En loopt het alsnog uit de hand? Dan weten zij dat Woudenberg haar mond niet meer houdt.

Op woensdag 6 juli gaan we graag met elkaar in gesprek over de aankomende jaarwisseling. Zie ik u daar? Meld u aan op info@woudenberg.nl.                       

14 juni 2022
Het was voor mij een grote eer om zo snel na mijn installatie tijdens lintjesregen twee Koninklijke onderscheidingen uit te mogen reiken. Het was een feest van waardering. Volgend jaar is het weer lintjesregen. Hoe fijn is het als er dan weer mensen in het zonnetje gezet kunnen worden als blijk van waardering voor hun bijdrage aan de samenleving. En daar kunt u voor zorgen!

Vindt u dat iemand een Koninklijke onderscheiding verdient omdat diegene zich op een bijzondere of uitzonderlijke wijze verdienstelijk heeft gemaakt voor de samenleving? En woont diegene in Woudenberg? Aarzel dan niet om contact op te nemen met het bestuurssecretariaat van de gemeente via 14033 of bestuurssecretariaat@woudenberg.nl. Zij kunnen goed inschatten of de verdiensten bijzonder genoeg zijn voor het aanvragen van een Koninklijke onderscheiding en helpen u graag op weg bij het indienen van de aanvraag.

Wellicht dat u denkt: “Waarom nu deze oproep. Het is toch net lintjesregen geweest?” Dat heeft te maken met de lange procedure die hiermee gemoeid is. Voordat het Koninklijk Besluit genomen kan worden, moeten vele stappen zorgvuldig worden doorlopen. Dat maakt dat de deadline voor Lintjesregen 2023 op 30 juni aanstaande is. U heeft dus nog even, maar niet al te lang meer.

Wat is dan bijzonder of uitzonderlijk, zult u zich wellicht afvragen. Denk aan een jarenlange inzet als vrijwilliger of iemand die in zijn betaalde baan een heel bijzondere prestatie heeft geleverd ten diepste van de samenleving. Veel meer dan normaal gesproken van diegene wordt verwacht. Het mooie is dat de decorandi stuk voor stuk een eigen verhaal hebben. Het is een ontzettend kleurrijk geheel met een constante: een warm hart voor onze maatschappij.

En wat hebben wij iedereen hard nodig die zich inzet voor onze samenleving. Die net dat stapje extra zet dan wordt verwacht. Die bijdraagt aan een Woudenberg waar het goed toeven is. En of dat nu op sportief, cultureel of religieus gebied is, alle inspanningen samen maken Woudenberg. Dat waarderen met een onderscheiding is de kroon op het onbaatzuchtige handelen. Doe u mee?

31 mei 2022
Deze tijd staat in het teken van een nieuw begin. Een nieuwe start, zo u wilt. Privé, maar ook op het gemeentehuis. Morgen krijgen wij de sleutel van ons nieuwe huis in Woudenberg. Als dat geen nieuw begin is. Wij zijn dankbaar dat het is gelukt om zo snel een huis te vinden waar wij ons thuis voelen. In een heerlijke buurt en de natuur om de hoek. De kinderen zijn al een aantal keer wezen wennen op hun nieuwe school en zijn razend enthousiast. Hoewel een nieuw begin ook spannend kan zijn en ook betekent dat wij afscheid moeten nemen van Soest, is het vooral uitkijken naar onze verhuizing. En dan echt deel uitmaken van Woudenberg!

Ook in het gemeentehuis is een nieuw begin voelbaar. Een complete wisseling van wethouders gaat niet onopgemerkt voorbij en gebeurt ook niet zo vaak. Tel daar de nog best nieuwe gemeentesecretaris en mijzelf als recent geïnstalleerde burgemeester bij op, en met recht kan gezegd worden dat er een nieuwe start is gemaakt. Als college zijn wij deze week een dag ‘de hei’ op gegaan. Elkaar beter leren kennen, teamvorming, wat willen wij als college uitstralen en hoe gaan wij dat dan doen; allemaal onderwerpen die in goede harmonie met elkaar zijn aangepakt.

Helemaal nieuw is het niet, maar voor mij wel: Haantjesdag. Het mag eindelijk weer gevierd worden en deze hernieuwde start laat Woudenberg zich geen twee keer zeggen. De voorbereidingen zijn alweer in volle gang en op 11 juni kan niemand er omheen: Haantjesdag is terug! En zonder de kroning van de Eierhoogheden is het feest niet compleet. Komende vrijdag is het zover. Dan komen de nieuwe Eierhoogheden in prachtige jurken naar het gemeentehuis om gekroond te worden. Een mooi startschot in aanloop naar onze eigen Haantjesdag!

Bij een nieuwe start hoort ook een afscheid. Aanstaande vrijdag nemen we uitgebreid en feestelijk afscheid van onze vorige wethouders. Zie ik u daar?

16 mei 2022
Gisteren heeft het persmoment plaatsgevonden van de nieuwe coalitie die is gesmeed na de gemeenteraadsverkiezingen. Het is stuivertje wisselen geworden. De huidige oppositie wordt coalitie en andersom. Komende donderdagavond bent u van harte welkom om in de raadzaal het debat over het coalitieprogramma te volgen. De kandidaat-wethouders namens de SGP, PvdA-GroenLinks en het CDA zijn voorgedragen en het is de gemeenteraad die hen benoemt. Een mooie uiting van dualisme in verbondenheid.

De term dualisme komt vaak voorbij. Landelijk, maar ook lokaal. Maar wat is dat nu eigenlijk? Soms wordt dualisme uitgelegd als ware de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders twee totaal gescheiden werelden, waarbij een kritische blik vanuit de gemeenteraad per definitie verkozen wordt boven een constructieve houding. Of zoals een raadslid van elders laatst tegen mij zei: “Vertrouwen is goed, controleren is beter.” Daar spreekt een zeker wantrouwen uit. Alsof een college van alles achterhoudt dat de raad had moeten weten om een goed besluit te kunnen nemen.

Een kritische gemeenteraad juich ik van harte toe. De besluiten die de raad moet nemen, gaan echt ergens over. Ze hebben gevolgen voor Woudenberg en onze inwoners en als volksvertegenwoordiger is het een plicht om daar zorgvuldig mee om te gaan. Tegelijkertijd hecht ik ook grote waarde aan die verbondenheid. College en raad vormen samen het stadsbestuur. Elk met haar eigen taken en verantwoordelijkheden, maar met hetzelfde doel: een mooi Woudenberg waar het fijn wonen en leven is. Daar hoort wat mij betreft bij dat wij als college en raad transparant zijn in ons handelen. Navolgbaar en uitlegbaar.

Daarom denk ik bij dualisme niet eerst aan een duel, maar vooral aan een duet. Samen optrekken, elkaar de eigen muziekpartij gunnen. En soms hoort in een mooi duet ook een klein duel. Worden elkaars nieren geproefd. Dat is ook goed. Zeker op de inhoud mag een debat best een beetje knetteren. Dat maakt voor de kijkers en luisteraars het debat ook interessant om te volgen en wordt goed duidelijk welke partij voor welk standpunt staat en wat de redenen erachter zijn. Ook als daar op wordt doorgevraagd.

Een duet eindigt als het goed is in een zuiver slotakkoord. De besluiten zijn genomen, de raadsvergadering zit er weer op en na afloop worden in goede harmonie bij het drankje na afloop de meer informele zaken besproken en de onderlinge relaties opgebouwd dan wel verstevigd.

Op naar de komende vier jaar!

3 mei 2022
Het zijn er inmiddels iets meer dan 100, maar toch. De eerste honderd dagen worden vaak gezien als een mijlpaal. En ik kan u vertellen, ze zijn werkelijk omgevlogen. Om eerlijk te zijn, het voelt ook niet als honderd dagen. Ik voel mij vanaf het begin zo thuis en op mijn plek en er is al zoveel gebeurd in de afgelopen periode, dat ik het ook zou geloven dat ik hier al bijna een jaar zou zijn. Tel daarbij op dat mijn gezin het ook erg fijn vindt in Woudenberg en wij uitkijken naar onze verhuizing in de zomervakantie, en u begrijpt: ik ben een gelukkig mens.

Is het dan allemaal heel eenvoudig en gemakkelijk geweest de afgelopen maanden? Gelukkig niet. Dit is mijn eerste burgemeesterspost en dat betekent automatisch dat alles dat op mijn pad kwam, ik weliswaar van dichtbij al had meegemaakt, maar nog niet eerder had gedaan. Veel eerste keren dus. Eerste keren die ik zag aankomen, zoals het voorzitten van het college en de gemeenteraad, de gemeenteraadsverkiezingen en Koningsdag. Maar ook zeker eerste keren die niemand had voorzien, zoals het in allerijl opzetten van vluchtelingenopvang.

Voor mij is het ook tijd om een voorzichtige balans op te maken. Waar krijg ik de meeste energie van? Wat geeft mij de meeste voldoening? Wat vind ik juist lastig? Het liefst ben ik van betekenis voor anderen. Of dat nu iets publiekelijks is, of juist heel klein, dat is mij om het even. Als het maar heeft bijgedragen aan het doel dat voor ogen stond. De keerzijde is dat ik niet altijd direct van betekenis kan zijn, ook al wil ik dat zelf wel graag en wordt er een beroep op mij gedaan. Ik zoek altijd naar de ruimte die ik wel heb en toch kan ik soms niet anders dan zeggen dat ik geen oplossing kan bieden, of zeker geen snelle. De teleurstelling die dat bij de ander teweegbrengt, begrijp ik goed. Want zij gaan weer terug naar de situatie waar zij onder lijden en ik niet.

En de volgende 100 dagen? Die staan onder andere in het teken van het nieuwe college dat straks aantreedt. Nieuwe wethouders die het beste voorhebben met ons dorp. Die ontzettend veel zin hebben in hun nieuwe bestaan en in de nadere kennismaking met de Woudenbergse samenleving. De komende periode gaat ook het inwerken van de nieuwe gemeenteraad gewoon door. En naast al het werk op het gemeentehuis, komt onze verhuizing naar Woudenberg snel dichterbij en maak ik mij druk over welke kleur er op onze muur komt, moet er een nieuwe vloer worden uitgekozen en zonder fornuis wordt koken ook bijzonder lastig. Kortom: ik verveel mij niet!

19 april 2022
Afgelopen week heet ook wel de Stille Week of de Goede Week. Het was de week voor Pasen die startte met Palmpasen. Voor onze kinderen is Palmpasen een hoogtepunt. Zij mogen Palmpaasstokken versieren, met palmtakken zwaaien en de Palmpaasstokken hebben ook allerlei lekkers. Heel feestelijk. De week die volgde, staat traditiegetrouw voor bezinning. En of u nu religieus bent of niet – op dit moment is het ook Ramadan –, het kan heel waardevol zijn om stil te staan bij hoe bevoorrecht wij eigenlijk zijn, dat wij in een vrij land mogen leven. Tegelijkertijd kan bezinning ons ook doen stil laten staan bij dat wat wij missen, waar wij naar verlangen en welke zorgen er zijn.

Want naast dat wij in welvaart mogen leven, is dat niet voor iedereen in Woudenberg even tastbaar. De prijzen voor voedsel stijgen sterk, gas is heel duur geworden en de overstap naar gasloos is een flinke investering die niet iedereen kan bekostigen. Gelukkig heeft het Rijk een compensatie voor de energieprijzen van €800 beschikbaar gesteld. Denkt u hiervoor in aanmerking te komen? Haalt u dan het aanvraagformulier op bij De Kleine Schans. Wij maken het graag naar u over!

Als iets mij in ieder geval tot bezinning brengt, is het de opvang van Oekraïense vluchtelingen. Moeten vluchten voor oorlog, dood en geweld, kan ik mij gelukkig nauwelijks voorstellen. Maar als ik het mij inbeeld, word ik intens verdrietig. Wat een verschikking moet het zijn om alles achter te moeten laten en te moeten hopen op de gastvrijheid van een wildvreemde. Zeker in aanloop naar 4 en 5 mei, doet dat mij beseffen dat vrijheid allerminst vanzelfsprekend is. Het is ook geen recht, daar hebben anderen het leven voor gelaten. Ik realiseer mij hoe zuinig wij moeten zijn op onze vrede, onze democratie en onze saamhorigheid om hen die gevlucht zijn een goed heenkomen te geven.

Vlak voor Pasen zijn de eerste vluchtelingen op onze tweede en derde gemeentelijke locatie aangekomen. Eén locatie is voor een heel bijzondere doelgroep, namelijk voor gezinnen waar een kind kanker heeft en wordt behandeld in het Prinses Maxima Centrum in Utrecht. Moeten vluchten met een doodziek kind, dat is om heel stil van te worden en wat fijn dat wij iets voor hen kunnen betekenen.

Ondertussen dient de lente zich aan en maken wij ons ook op voor allerhande feestelijke activiteiten binnenkort. Dat wij feest mogen vieren, hoort bij ons vrije land en laten wij daar dan ook volop van genieten!

5 april 2022
De afgelopen weken lukte het maar weinig om vaak thuis met het gezin te eten. Ik was veel op pad, want dit is toch wel een heel bijzondere tijd als burgemeester. De gemeenteraadsverkiezingen, de uitslagenavond, de afscheidsraad, met vorige week als afsluiter  de installatieraad. Stuk voor stuk mijlpalen in een heel korte periode. Gelukkig lukte het mij wel om de orkestrepetitie van onze dochters bij te wonen. Wat heerlijk om hen zo gedreven te zien musiceren met andere kinderen in de laatste repetitie voor hun eerste concert.

Een gemeenteraad kan ook prima worden vergeleken met een orkest. Ieder speelt zijn of haar eigen partij en maakt tegelijkertijd deel uit van een groter geheel. Een orkest klinkt pas echt goed als er wordt samengespeeld en als er naar elkaar wordt geluisterd. En als elkaar eens een solo wordt gegund. Dissonanten horen daar ook bij, maar lossen als het goed is op in een mooi akkoord. Zuiverheid is ook van belang en in het geval van de raad zijn in dat kader integriteit en het voorkomen van belangenverstrengeling van grote waarde. Net als bij een orkest, is het gezamenlijke drankje na afloop onmisbaar om elkaar goed te blijven aanvoelen.

Afgelopen dinsdag hebben wij afscheid genomen van de gemeenteraad, zoals deze gevormd werd na de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Zeven raadsleden keerden ook niet meer terug in de nieuwe raad en werden extra in het zonnetje gezet. De heren Marco van de Hoef en Jan Mulder kregen een welverdiende Koninklijke Onderscheiding uitgereikt voor hun jarenlange, respectievelijk 16 en 18 jaar, inzet voor onze lokale democratie.

De volgende dag stond juist in het teken van de nieuwe raad. Een hernieuwd orkest is aangetreden. Een mix van ervaren raadsleden en raadsleden die voor het eerst zijn toegetreden. Ontzettend fijn dat zij bereid zijn vele uren te steken in het raadswerk met alles wat daarbij komt kijken. Ik zie erg uit naar onze samenwerking.
De komende weken werken wij toe naar de periode rond Koningsdag en 4 en 5 mei. Traditiegetrouw hoort daar ook de jaarlijkse lintjesregen bij. Het ziet ernaar uit dat wij dat weer in volle omvang kunnen organiseren en dat laten wij ons geen twee keer zeggen. Het belooft een prachtige dag te worden die in het teken staat van het eren en bedanken van mensen die zich voor de ander hebben ingezet. Dat verdient een lintje!

22 maart 2022
De afgelopen week stond, uiteraard zou ik willen zeggen, in het teken van de gemeenteraadsverkiezingen. Het sluitstuk van een campagne die werd overschaduwd door de oorlog in Oekraïne, maar desondanks de nodige Woudenbergers heeft bereikt. Op het moment dat ik deze column schrijf is het aantal stemmen en de zetelverdeling nog niet definitief vastgesteld. De voorlopig definitieve uitslag is dat de SGP en GBW allebei de meeste stemmen behaalden. Gevolgd door PvdA-GroenLinks en CDA. Hoe de definitieve vaststelling er ook uitziet, op naar de komende vier jaar en ik kijk uit naar de samenwerking!

Tijdens de verkiezingscampagne zijn de borden waar de posters op hingen diverse malen beklad met racistische stickers. Dankzij een alerte buitendienst werd dit elke keer snel opgepakt en verwijderd en melding gedaan bij de politie. De hoop dat met het einde van de verkiezingscampagne ook de bekladdingen verleden tijd zouden zijn, bleek ijdel. Op het plein van het gemeentehuis werden leuzen gespoten met graffiti, op Twitter worden Woudenbergers die politiek actief zijn uitgemaakt voor landverraders, er ging een verfbom af bij de pizzeria en ook mijn naam mocht niet ontbreken in de laatste bekladdingen op het gemeentehuis zelf. Alle uitingen hebben een racistisch karakter, en de hevigheid en frequentie doen lijken alsof dit Woudenberg is.

Niets is minder waar, is mijn ervaring van de afgelopen weken. Nog voordat wij als gemeente op zoek gingen naar opvangplekken voor gevluchte Oekraïners, kwam de hele samenleving in touw. Gastgezinnen werden geregeld, er vertrok een bus naar de grens met Oekraïne om vluchtelingen op te halen, in allerijl werd onderwijs opgezet, er was een gebedsdienst, diverse Woudenbergse ondernemers dragen actief bij en het aanbod vrijwilligers is enorm. De kracht die uit u komt, is weergaloos en hartverwarmend. Ook vanaf deze plek mijn grote dank!

Dát is Woudenberg! Dát is onze samenleving. Dát is onze gemeenschap.

Nog even terugkomend op de uitslag van de verkiezingen. Een nieuwe gemeenteraad betekent ook een nieuwe coalitie die de komende vier jaar de schouders onder onze mooie gemeente mogen zetten. Voor het eerst werken wij met een informateur die dit proces begeleidt. Ook voor mij een best spannende tijd, want wie worden de wethouders waar ik het college mee vorm? Wij gaan het zien. Ik zie het in ieder geval met vertrouwen tegemoet.

8 maart 2022
Wat leuk dat ik deze keer het stokje mag overnemen van de burgemeester en mijn eerste column als kinderburgemeester mag schrijven! Velen van u hebben mij misschien al in de krant zien staan, want laatst heb ik het kinderdebat geleid en ik was ook aanwezig bij de huldiging van Lars van der Haar.

Hoe word je nou eigenlijk kinderburgemeester? Dit jaar was de Griftschool aan de beurt om een kinderburgemeester te kiezen. In de klas vertelden kinderen waarom zij de nieuwe kinderburgemeester wilden worden en bijna iedereen wilde dit wel. Uiteindelijk bleef ik met één klasgenoot over en we mochten allebei, zonder voorbereiding, een toespraak houden voor de klas. Super spannend, maar het ging gelukkig goed. De klas en de juffen mochten stemmen en uiteindelijk ben ik het geworden! Op 25 november 2021 ben ik, tijdens de raadsvergadering, officieel geïnstalleerd als kinderburgemeester van Woudenberg.

Ik denk graag mee over wat er nog beter en leuker kan in Woudenberg en de komende periode wil ik o.a. aandacht vragen voor:
 
Iedereen is anders en dat vind ik juist zo leuk. Alle kinderen en volwassenen moeten zichzelf durven zijn. Waar je geboren bent, wat je gelooft of dat je een jongen of een meisje bent of voelt, het moet niet uitmaken. Het gaat erom hoe je van binnen bent!

Geef je mening! Ook vind ik het belangrijk dat mensen zich vrij voelen om hun mening te delen. Ook als dit betekent dat die mening anders is dan de mening van anderen. Ik ben daar extra over gaan nadenken toen ik mijn werkstuk over de evolutietheorie maakte. Ik vroeg me af wat ik wel en niet kon zeggen hierover en ik vind dat eerlijk gezegd nog steeds lastig.

Ook vind ik dat kinderen meer gehoord en gezien mogen worden. Daarom was ik ook zo blij dat ik het kinderdebat mocht voorzitten. We speelden met kinderen uit alle groepen 8 een raadsvergadering na en iedereen verdedigden stellingen. Super leuk! En gelukkig heeft de burgmeester me wel een beetje geholpen.

Helaas mogen kinderen nog niet stemmen, dat vind ik wel jammer. Ik hoop dat de mensen en politieke partijen waarop gestemd wordt tijdens de gemeenteraadsverkiezing op 16 maart wel een beetje naar de kinderen uit groep 8 geluisterd hebben en ons straks nog een keer vragen om mee te denken over bepaalde onderwerpen.

Ik hoop dat ik nog vele mooie evenementen en activiteiten mag meemaken en hopelijk tot ziens!

Sara Scholte, kinderburgemeester Woudenberg

22 februari 2022
In mijn vorige column nodigde ik u uit om een ommetje met mij te maken. Dat heb ik geweten, wat ontzettend veel reacties heb ik ontvangen! Veel dank voor alle aanmeldingen, per mail, maar ook aan de balie van het gemeentehuis. Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste ommetje met mevrouw Jansen. Hoe toepasselijk. Het beviel mij meer dan uitstekend, dus ik kijk uit naar de wandelingen die komen.

Komende week maak ik ook officieel kennis met onze kinderburgemeester Sara Scholte. Een natuurtalent als u het mij vraagt. Ik heb Sara inmiddels een aantal keren mogen ontmoeten en elke keer weer ben ik onder de indruk van haar kalmte, manier van spreken en improvisatietalent. Zo waren wij vorige week allebei aanwezig bij het kinderdebat waar kinderen van groep 8 een raadsvergadering nabootsten. Slechts vijf minuten van tevoren vroeg ik Sara of zij wellicht voorzitter wilde zijn. Zonder enige twijfel zei Sara dat ze dat wilde en een enkele aanwijzing later vervulde zij met verve haar rol als voorzitter. Ik zat er vooral naast heel trots te wezen.

Daarom ben ik ook blij dat ik u mag aankondigen dat de komende burgemeesterscolumn door onze kinderburgemeester wordt geschreven. Ik twijfel er niet aan dat Sara daar – als gastcolumnist - een mooie invulling aan zal geven.

Ik zie het ook als een kans onze jongere generatie aan het woord te laten. Hoewel volwassenen stemrecht hebben, gaat het niet in de laatste plaats ook over hún toekomst. In welk Woudenberg willen wij onze jeugd laten opgroeien? Wat is voor kinderen en jongeren eigenlijk belangrijk en hoe kunnen wij dat vertalen in de keuzes die wij maken? Op 16 maart als de gemeenteraadsverkiezingen zijn, maar ook in meer alledaagse beslissingen die wij nemen. Daar is niet altijd een pasklaar antwoord op te geven. Maar wat wij wel kunnen doen, is hen vragen wat hen bezighoudt en daar proberen rekening mee te houden. Ik ben in ieder geval heel benieuwd naar de bijdrage van Sara.

Dat betekent ook dat ik voor de gemeenteraadsverkiezingen geen column meer schrijf. Daarom tot slot een oproep om vooral gebruik te maken van uw stemrecht. Daarmee bepaalt u en bepalen wij met elkaar de koers voor de komende vier jaar. Voor jong en oud. Ontzettend belangrijk dus!

8 februari 2022
Met ons gezin wandelen wij met enige regelmaat. Zeker als onze logeerhond bij ons is. Dan maken wij de Soesterduinen een paar keer per dag onveilig. Niets is zo lekker als uitwaaien met elkaar en de hond is daarbij een goede stok achter de deur om ook bij tegenzin er toch op uit te trekken. Zodra de hond terug is bij haar eigen baasjes, schiet het wandelen er snel weer bij in. Het is ook gewoon heel fijn om met z’n allen thuis te zijn, zeker met dit weer.

In deze tijd maak ik met veel mensen kennis. Tegen iedereen zeg ik dat ik het liefst buiten mijn werkkamer afspreek. Die kamer zie ik vaak genoeg van binnen, vind ik. En zo kom ik bijvoorbeeld wandelend op plekken die vaak iets betekenen voor degenen die het uitgekozen hebben. Er ontstaan mooie gesprekken die wellicht niet zo waren verlopen als wij in mijn kamer waren gebleven. Dan was het toch meer “bij de burgemeester op de koffie”, met bijbehorende dynamiek.

Ondertussen zocht ik naar een manier om met u kennis te maken. De nieuwjaarsreceptie kon helaas niet doorgaan en het ziet er nog niet naar uit dat binnenkort een grootschalige bijeenkomst mogelijk is. Dat is ontzettend jammer en het was tegelijkertijd ook aanleiding om te kijken of wij elkaar op een kleinschaliger manier zouden kunnen ontmoeten. Tel daar mijn wens tot wandelen en een initiatief van een andere burgemeester bij op en een idee was geboren.

Graag ga ik met u op pad. Een één-op-één ommetje met de burgemeester op een door u uit te kiezen plaats in Woudenberg. Dat kan van alles zijn, het is aan u waar u mij mee naartoe wilt nemen. Laagdrempelig en informeel zijn daarbij de sleutelwoorden. Maakt u zich vooral niet te druk over wat er van u wordt verwacht. Dat u met mij een ommetje wilt maken, vind ik al een hele eer. En als u slecht ter been bent, is daar vast ook een mouw aan te passen. De kennismaking staat voorop, de wandeling is slechts een middel.

Binnenkort nodig ik u van harte uit! Via onze website en social media volgt er meer informatie over de data en aanmelden. Ik kijk uit naar vele ommetjes, mooie gesprekken en fijne ontmoetingen. Hopelijk tot snel!