Column burgemeester

25 mei 2021
De afgelopen 9 jaar heb ik door het schrijven van een tweewekelijkse column steeds iets verteld over het dagelijks werk van mij als burgemeester. Eerst als blog op de website van de gemeente en later kreeg ik de gelegenheid om deze ook op papier in De Woudenberger bij u thuis te brengen.

In die negen jaar bouw je herinneringen op en eigenlijk pas nu bij het afscheid nemen dringt tot mij door wat wij samen allemaal hebben meegemaakt. Bij het zien van de namen onder mooie berichtjes op mijn telefoon en op heel veel kaarten komt er steeds een verhaal boven. Mijn herinneringen zijn ook gekoppeld aan de straten van Woudenberg. Het gezegde ‘elk huisje heeft zijn kruisje’ heeft inhoud gekregen bij veel adressen. Daar leefde ik mee met intens verdrietige momenten en leerde dat de aanwezigheid en belangstelling van de burgemeester er toe doet. Vaak was er wat te vieren en kwam ik op bezoek bij een bruidspaar dat 50, 60, 65 of zelfs een keer 70 jaar getrouwd was. Het huis waar ik al vaak langsgefietst was, zag ik nu aan de binnenkant. Met een kopje koffie blikte ik samen met het echtpaar terug op hun trouwdag. Ik bekeek de foto’s en bewonderde de trouwjurk. Heel bijzonder vond ik het om datzelfde gemeentehuis van nu op die foto’s te zien: het bordes, de schouw met de tinnen borden in de raadszaal. Maar ook als er wat te vieren was, waren er verdrietige herinneringen: van kinderen die overleden waren of waar geen contact meer mee was.

Tot op mijn laatste werkdag houden de zorgen van de Woudenbergers mij bezig. Als ik ergens een duwtje of een zetje kan geven dan doe ik dat. Ik denk in het bijzonder aan alle ondernemers die in zwaar weer zitten door de maatregelen om besmetting met corona te verminderen. De winkels die lang dicht bleven, de horeca die wanhopig werd door de sluiting en met hen vele anderen. Deze crisis is nog niet voorbij en ik hoop dat wij aandacht houden voor elkaar.

Tot slot wil ik nog één keer uitspreken wat mijn belangrijkste waarde is als burgemeester. Ik moet betrouwbaar zijn en recht doen aan alle inwoners. Inwoners zijn afhankelijk van de overheid en moeten er op kunnen rekenen dat het bestuur geen voorkeur heeft, niet bevooroordeeld of partijdig is. U was mij allemaal even lief, ik was van niemand en dus van iedereen.

4 mei 2021

Mei 2021, dit is mijn laatste werkmaand bij gemeente Woudenberg. Vorige week heb ik voor de laatste keer de koninklijke onderscheidingen uitgereikt en deze week is mijn laatste 4 mei herdenking. Zo heb ik de afgelopen negen jaar met veel inwoners mooie momenten meegemaakt, zowel vrolijk als verdrietig.

In het gesprek met nabestaanden van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog komt na al die jaren nog steeds pijn en verdriet naar boven. Dat kan een burgemeester niet wegnemen maar ik kan wel luisteren naar het verhaal en dat een plaats geven in de geschiedenis van Woudenberg. Wat was het goed om dit in nauwe samenwerking met Stichting Oud Woudenberg te doen. Ik wil in het bijzonder Johan de Kruijff noemen die met tact, geduld en vasthoudendheid veel verhalen heeft vastgelegd. Voor de koninklijke onderscheiding van Wim de Greef was Johan de initiatiefnemer. Wim is genealoog, onderzoeker en redacteur bij Oud Woudenberg en levert daarmee een belangrijke bijdrage aan het documenteren van de geschiedenis van ons dorp. Wat is samenwerking belangrijk, want niemand krijgt alleen iets voor elkaar. Juist de combinatie van mensen maakt Oud Woudenberg tot een prachtige onderdeel van onze samenleving. In het Cultuurhuis vinden we de Oudheidkamer met de onderzoeksruimte waar iedereen - hopelijk snel - terecht kan.

De afgelopen tijd waren er veel vrolijke momenten zoals de Koningsspelen op vrijdag 23 april. Ik zag veel lachende gezichten bij de 800 Woudenbergse kinderen op ons prachtige sportpark De Grift. Onze buurtsportcoaches hebben vanaf 2013 een nieuwe traditie neergezet met alle basisscholen. Corona dwong ons om een jaar over te slaan maar nu ging dit prachtige evenement binnen de mogelijkheden weer door. Niet alleen de basisschoolkinderen maar de studenten van de Mbo-opleiding in Amersfoort waren blij, omdat zij hier een deel van hun examen konden doen.

Zo gaat de samenleving langzaam verder open, nu we bij alle winkels weer zonder afspraak naar binnen kunnen. De horeca mag gasten ontvangen op de terrassen, een voorzichtige start. Steeds meer ouderen zijn gevaccineerd en kunnen weer anderen ontmoeten. Tegelijkertijd zijn de ziekenhuizen overvol met coronapatiënten en worden andere behandelingen uitgesteld.

We zijn er nog niet, maar ook corona wordt weer geschiedenis en moet vastgelegd worden, aldus Wim de Greef vorige week maandag bij zijn koninklijke onderscheiding. Zo heb ik de afgelopen jaren een stukje meegelopen in de Woudenbergse geschiedenis, die gewoon verder gaat als ik afscheid heb genomen.

20 april 2021
Na alle kou en sneeuw waarmee april begon, lijkt deze week de lente toch echt begonnen. Uit gewoonte ben ik benieuwd naar het weer op Koningsdag en denk terug aan de aubades voor het gemeentehuis die vaak koud maar toch meestal droog waren. Nog geen aubade dit jaar maar het is ons Oranjecomité gelukt om binnen de mogelijkheden zes activiteiten te organiseren op en rondom Koningsdag: een puzzeltocht, een voetbaltoernooi, een kleurwedstrijd, wandelroutes, stoepkrijttekeningen en de mooiste, langste of meest spectaculaire knikkerbaan. En natuurlijk kleurt Woudenberg op 27 april oranje en rood-wit-blauw met alle vlaggen die uit gaan. En we hebben de foto’s nog van de laatste keer dat Koningsdag ‘gewoon’ gevierd werd in Amersfoort. Onze Koning die meedeed met het team Woudenberg in de regioquiz, met recht historische beelden!

In de aanloop naar Koningsdag bereiden we ons ook voor op de Dodenherdenking op 4 mei. Dit jaar leveren maar liefst twee groepen 8 een bijdrage door gedichten te maken, bloemen te leggen bij het monument en de oorlogsgraven. Deze week hebben de kinderen een bezoek gebracht aan de begraafplaats waar Theo Imminkhuizen de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog laat zien.

Daar is ook het graf van Cootje van Raai: een meisje van 13, dat haar broer ging halen en op 15 september 1944 overleed op de Stationsweg door beschietingen van geallieerde vliegtuigen. Zij was een klasgenoot, vriendin waarvan nog tastbare herinneringen zijn in het poëziealbum van Wijntje, dochter, kleindochter en nichtje, zij hoort nog steeds bij Woudenberg. Door het noemen van haar en alle andere namen op 4 mei blijven zij bij ons.

In de afgelopen jaren zijn vele namen op het monument voor mij tot leven gekomen. Door gesprekken met nabestaanden kom je dichterbij het verdriet van toen maar ook van nu. In gedachten probeerde ik mee te lopen met de laatste periode van het leven van onze Woudenbergers die met hun leven een groot offer brachten voor onze vrijheid. Uiteindelijk kwam dat samen in een toespraak van zeven minuten tijdens de bijeenkomst in de Dorpskerk voordat we met elkaar naar het monument liepen. Spreken in de Dorpskerk heeft door de akoestiek altijd iets bijzonders maar de stilte rond mijn 4 mei-lezing blijft mij bij. Met elkaar stil zijn en stilstaan bij ons verleden verbindt ons in Woudenberg over alle verschillen en kerkmuren heen.

7 april 2021
Weer een boomfeestdag die niet door gaat, weer Pasen zonder ontmoeting in de kerk of met familie, ruim een jaar zitten we met elkaar in hetzelfde schuitje van Corona. Wat duurt dit al lang! Maar we vinden steeds meer manieren om momenten toch te markeren. Zoals het initiatief van de Stichting Nationale Boomfeestdag om een Boomplantrecord neer te zetten. Met het planten van een boom kijk je vooruit naar de tijd waarin we elkaar wel weer kunnen ontmoeten.

Nu is het april en vanaf vorige week is door onze eigen huisartsen in De Schans gestart met het vaccineren. Steeds meer mensen worden ingeënt en zo gaan we toch langzaam naar het einde van deze crisis. April is de maand van Koningsdag en de Koninklijke onderscheidingen, een feestelijke maand. Ook dit jaar laten we dit niet ongemerkt voorbijgaan, maar niet met een grote bijeenkomst in De Camp.

Hoe belangrijk een koninklijke onderscheiding is merkte ik deze week bij mijn bezoek aan het echtpaar Westerink, dat 60 jaar getrouwd is. In de patiotuin van hun mooie nieuwe woning dronken we een kopje koffie en hadden een mooi gesprek over de blijde maar ook verdrietige gebeurtenissen in die 60 jaar. Mevrouw Westerink toonde vol trots haar Koninklijke onderscheiding: Ridder in de orde van Oranje Nassau! Die is al ruim 20 jaar geleden aan haar uitgereikt door Woudenbergse burgemeester Krajenbrink maar zij herinnert zich dit als de dag van gisteren! Zij kreeg deze onderscheiding door 35 jaar lang bloed met een resusfactor te doneren en hierdoor heeft zij veel moeders geholpen. Als die resusfactor negatief is, kan het bloed van de moeder antistoffen aanmaken tegen het bloed van de baby. Met de resusprik worden die antistoffen vernietigd. Het bloed van mevrouw Westerink leverde al die jaren grondstof voor deze behandeling.

In deze column mag ik mijn vertrek niet onbesproken laten. Voor bijna iedereen kwam het bericht als een verrassing maar ik heb dit besluit niet licht genomen. Het werken in het sfeervolle gemeentehuis en het meeleven met het lief en leed van de inwoners, zoals ook bij het bezoek van deze week, hebben die negen jaar tot een mooie tijd gemaakt. Burgemeesters zijn voorbijgangers, dat besef heb ik al die jaren gehad. Woudenberg gaat zonder mij gewoon verder en ook mijn leven gaat verder. Bomen zijn geplant en groeien, zo kijk ik met u graag vooruit naar een nieuwe fase.

23 maart 2021
Het geluid van helikopters boven Woudenberg geeft altijd een onrustig gevoel. Het geluid van de legerhelikopter herken je snel maar als de trauma- of politiehelikopter in de buurt is weet je dat er iets aan de hand is. Zo ook vorige week maandag 15 maart.

’s Morgens kwam de politie massaal in actie nadat een vader vanuit het niets werd aangevallen terwijl hij met de kinderwagen over straat liep. Mensen die dit zagen belden direct naar 112 en een van hen volgde de verdachte. Met al die extra ogen en oren werd de man snel aangehouden. In Woudenberg was dit niet te missen door de vele sirenes en het geluid van de politiehelikopter. Ook voor mij was dit een schokkende gebeurtenis en de dag daarna sprak ik de vader. De sporen van de aanval waren zichtbaar maar gelukkig voelde hij zich geweldig geholpen door mensen die het zagen gebeuren en -het belangrijkste- zijn kleine baby is oké.

’s Middags was het de traumahelikopter die boven Woudenberg vloog om medische assistentie te verlenen bij een ernstig ongeval aan de Maarsbergseweg waarbij een kind zwaargewond raakte. Twee ingrijpende gebeurtenissen in het bijzonder voor de ouders maar het raakt ons allemaal. Dan staan we er niet alleen voor: van alle kanten komen de hulpdiensten naar Woudenberg. Achteraf hoor ik vaak hoe geruststellend het is als brandweer, politie of de ambulance er is. Dan laat je je helpen. Maar het allerbelangrijkste blijft het ingrijpen van inwoners door snel te alarmeren en eerste opvang.

Op die maandag startte ook de tweede fase van de Tweede Kamerverkiezingen. Op het gemeentehuis zaten al veel poststemmen in de bus. Maandag en dinsdag kon iedereen die de drukte van woensdag wilde ontlopen in De Camp gaan stemmen. Op woensdag 17 maart barstte het feest van de democratie echt los op de zes stembureaus in Woudenberg. Van de nood een deugd maken, zo voelden alle coronamaatregelen waardoor iedereen op een veilige manier zijn stem kon uitbrengen. Blijkbaar heeft corona ons geleerd dat het niet zo erg is om even op je beurt te wachten als dat op een veilige manier gebeurt.

Door de inzet van alle vrijwilligers en eigen medewerkers op het gemeentehuis had Woudenberg een prachtige verkiezingsdag. Als hoofd van het stembureau en als burgemeester ben ik trots dat we op mooie en moeilijke momenten met elkaar de schouders eronder zetten.

9 maart 2021
De afgelopen jaren weet ik mij verzekerd van een fijne collega in Woudenberg: de kinderburgemeester! Rosa Kelder beet in 2018 het spits af en ik zie haar nog staan in de raadszaal met een groot bord met onderwerpen die voor kinderen belangrijk zijn. Daarna kwam Tim Hagemann, herkenbaar aan de Woudenbergse stropdas, die aandacht vroeg voor het verkeer. In november 2020 droeg hij het stokje over aan Nienke Sinkeldam. Elk jaar is een andere basisschool aan de beurt om de kinderburgemeester voor te dragen.

Natuurlijk zie ik Nienke veel te weinig. Al die mooie momenten zoals de ontvangst van Sinterklaas op het bordes of de uitreiking van de Zilveren Spelden op de Nieuwjaarsreceptie gaan niet door.

Maar fijn dat Nienke als kinderburgemeester zich in de verkiezingstijd wel kan laten horen! Want Nienke heeft punten in haar programma die landelijk belangrijk zijn en bij geen enkele politieke partij mogen ontbreken. Nienke houdt van de natuur en roept op om zuinig te zijn op ons klimaat. Dat gaat over schoon water maar ook het bewustzijn om de omgeving schoon te houden. Gooi geen afval in de natuur! Kinderen moeten buiten kunnen spelen!

Maar wat betekent dat voor de verkiezingen? Nienke vindt dat moeilijk omdat zij zoals ze zelf zegt ‘er geen verstand van heeft’. Ze vindt het wel interessant, want op school heeft haar juf al veel verteld en weet ze inmiddels al meer. Ze heeft ook de kieswijzer voor kinderen ingevuld. Sommige vragen waren lastig, omdat er niet veel informatie was.

Groep 8 op de Jan Ligthartschool is hier al actief mee bezig en dat kunnen alle kinderen doen: de Kinderkieswijzer invullen. Daar kun je op school over praten, maar doe dat ook met je ouders. Bevraag hen maar naar de onderwerpen die zij belangrijk vinden en vertel wat jij belangrijk vindt.

Als kinderburgemeester roept Nienke deze week alle jongeren, die voor het eerst meedoen aan de verkiezingen, via social media op om te gaan stemmen. Dat onderstreep ik als burgemeester in een brief aan alle jongeren: ga stemmen! Bepaal mee wie in Nederland beslissingen neemt. Kies de partij die het beste bij jouw ideeën past. Ga op zoek naar hun plannen en praat er met elkaar over. Een stemhulp invullen bijvoorbeeld de StemWijzer helpt ook om je keus te bepalen. En dan kun je ook nog bewust op een persoon stemmen, een jongere bijvoorbeeld.

24 februari 2021
Woudenberg op z’n mooist! Zo beleefde ik onze gemeente in de winterweek in februari. Blije gezichten, kinderen op de slee naar school, wat hadden we dat hard nodig! Het landgoed Den Treek Henschoten was ons wintersportgebied om te wandelen en te langlaufen. Maar het visitekaartje was het Henschotermeer met misschien wel het mooiste ijs in Nederland. Twee dagen hebben velen hier heerlijk en veilig kunnen schaatsen. Vaak op de fiets, veel gezinnen met kinderen en jongeren, namens allen die hier genoten hebben spreek ik mijn waardering uit voor de perfecte organisatie.

Na die sprookjesweek met sneeuw en ijs beginnen deze week de verkiezingen voor de Tweede Kamer al met het versturen van de stempassen. Natuurlijk zijn de politieke partijen al langer bezig met hun lijsten en programma en hangen de eerste verkiezingsposters al op de bekende borden.

De voorbereidingen bij de gemeente zijn in de zomer al gestart. Naast alle zaken die elke verkiezing geregeld worden, vragen deze verkiezingen om nadenken over een veilige manier om te stemmen. Alle maatregelen zijn gericht op het zo klein mogelijk te maken van het besmettingsrisico. Voor de stembureauleden zijn schermen besteld en het extra stembureau lid is de hele dag bezig met het letten op afstand houden, niet teveel mensen tegelijkertijd binnen en het schoonmaken van de stemhokjes en stempotloden.

Ook in coronatijd is het belangrijk dat iedereen kan stemmen en op een veilige manier. Daarom zijn er extra mogelijkheden om te stemmen. Op 15 en 16 maart is het stembureau in De Camp al open voor wie de drukte wil ontlopen op 17 maart. Kiezers van 70 jaar en ouder hebben ook de mogelijkheid om per brief te stemmen. Ik bekeek net het filmpje met uitleg over deze manier van stemmen. Natuurlijk kan door het geven van een volmacht ook iemand anders jouw stem uitbrengen.

Voor veel mensen is de verkiezingsdag een belangrijke moment waar je naar toe leeft. Wij mogen stemmen in ons land en zelf bepalen wat we belangrijk vinden. In jouw persoonlijk leven maar ook in ons land verandert veel en ook je mening verandert. Verkiezingen horen bij de vrijheid in ons land om je eigen mening te hebben. Vanzelfsprekend voor de meeste mensen maar juist onze nieuwe Nederlanders afkomstig uit landen zonder vrijheid kunnen ons de spiegel voorhouden.

Ga stemmen en bepaal mee wie in Nederland beslissingen nemen.

9 februari 2021
Vol verwachting kijk ik uit naar de sneeuw die voorspeld is terwijl ik op vrijdagmorgen 5 februari deze column schrijf. Als u dit leest, weten we wat het echt geworden is en hoe die voorspelde kou voelt. Velen kijken uit naar sneeuw en schaatsen. Voor anderen telt de overlast zwaarder: de gladheid en kou. Maar één ding weten we zeker, dit gaat voorbij. De sneeuw smelt,  dagen worden al weer langer en als de zon schijnt voelen we de kracht. Het voorjaar komt er aan.

Hadden we die ervaring ook maar met de corona-pandemie! Hoe die eindigt, weten we niet. Voor ons gevoel is het een hoge berg waar we niet overheen kunnen kijken. Sneeuw smelt weg maar hoe bedwingen we die coronaberg? Met het oprukken van de Britse variant lijkt dat nog moeilijker, maar toch zie ik die berg wel afbrokkelen. Ouders met basisschoolkinderen hebben deze week weer wat meer lucht gekregen door de opening van de scholen. Dat geeft weer onderscheid tussen thuis en school, je rol als ouder en die van leerkracht. Van het door elkaar lopen tussen thuis, school en werk hebben velen last. Zelf mis ik het werken op het gemeentehuis met alle contacten en de vergaderingen met de gemeenteraad in een echte bijeenkomst met even napraten. Een paar dagdelen per week was ik op pad naar een vergadering in Utrecht of één van de gemeenten in de Regio Amersfoort en ontmoette daar collega-burgemeesters en wethouders. Het werk gaat gelukkig gewoon door dankzij de digitale vergaderingen maar de ontmoetingen mis ik.

Voorlopig leven we met veel beperkende maatregelen en een avondklok. De routekaart coronamaatregelen schetst hoe de weg eruit ziet als het aantal besmettingen omlaag gaat. Met steeds meer ingeënte mensen gaat dat de komende maanden gebeuren. We zien een voorzichtig begin met het mooie bericht dat bij Charim en Reinaerde de cliënten zijn ingeënt. Dat betekent weer meer bezoek van familie en vrijwilligers. Zo breidt het aantal beschermde mensen zich de komende tijd als een olievlek uit en nemen de beperkende maatregelen af.

Nu we de donkerste tijd van de winter langzaam achter ons laten, kijken we vooruit naar het voorjaar en het langzaam weer oppakken van de zaken die we nu zo missen. Blijf elkaar de hand toesteken en vraag hulp want er staan velen klaar om die te geven. Kijk bijvoorbeeld op www.steunpuntcoronazorgen.nl   

26 januari 2021
Nog meer maatregelen? De strijd tegen het coronavirus kruipt onder je huid en we zijn na al die maanden coronamoe. De versoepeling van de maatregelen waar we zo naar toe leven schuift elke keer verder weg in plaats van dichterbij te komen. De avondklok en het advies om in je eentje op bezoek te gaan en maar een bezoeker te ontvangen komen weer bovenop al die andere beperkingen. Daar zijn we net een beetje aan gewend.

En dan op dezelfde dag van de persconferentie met deze verzwaring zag ik bij de inauguratie van de Amerikaanse president de 22-jarige Amanda die haar gedicht “The hill we climb” voordroeg. Op de trappen van het Capitool sprak ze over de toekomst van de Amerikanen, over nationale eenheid. “We richten onze blik niet op wat ons scheidt, maar op wat voor ons ligt. Ook toen we moe waren, bleven we volharden.” In het tot op het bot verdeelde Amerika staat deze Amanda voor hoop, verzoenen en helen. En dat is ook de andere kant van de medaille van de crisis waar wij nu in zitten. Met elkaar moeten we hier door heen.

Mijn grote wens is dat de basisscholen weer open gaan. Fijn voor de kinderen die elkaar en hun leerkracht weer ontmoeten en het verschil weer merken tussen naar school gaan en thuis zijn. Fijn voor de ouders die nu thuis de onmogelijke taak hebben om werken, hun kinderen met schoolwerk te helpen en gewoon vader of moeder te zijn. Maak het bespreekbaar als je dit boven het hoofd groeit met je werkgever, met elkaar en zoek naar manieren om het vol te houden.

Opening van de scholen zou een eerste stap naar meer ruimte zijn. Voorzichtig durf ik dan  te denken aan winkels die weer open gaan en koffie op een terras. Tot die tijd is het nodig om onze contacten tot het minimum te beperken om daarmee besmetting te voorkomen. Ik zie dat in Woudenberg bijna iedereen zich houdt aan de maatregelen. En dan is handhaven en een boete uitdelen een uiterste middel.

Om vooruit te kijken hou ik de woorden van Amanda vast:

Want het licht blijft altijd schijnen
Als je de moed maar hebt het te zien
Als je de moed maar hebt het te zijn

12 januari 2021
Vreemd om een nieuw jaar te beginnen zonder Nieuwjaarsreceptie die al jaren in het teken van bijzondere inzet van Woudenbergers staat. Met een Zilveren Speld spreek ik namens heel Woudenberg waardering uit voor wat deze mensen betekenen voor de samenleving. Vaak zijn het stille krachten die op deze manier even in de schijnwerper worden gezet. Het kost weinig moeite om kandidaten voor de Zilveren Speld te vinden. Kijk om je heen, dan kent u allemaal iemand die we een Zilveren Speld kunnen geven. Zo ga ik ook dit jaar 2021 om me heen kijken, niet om iedereen een Zilveren Speld te geven maar wel om de mooie kanten van ons dorp te blijven zien.

Bij het vooruitkijken in 2021 staat het resultaat van de bezuinigingsdialoog bij mij hoog op het lijstje. Een groep Woudenbergers denkt na over de manier om onze uitgaven en inkomsten in het sociaal domein weer in balans te krijgen en in 2021 willen we daar zicht op krijgen. Dat betekent ook doorpakken en bezuinigingen  uitvoeren wat makkelijker gezegd is dan gedaan.

Over ruim twee maanden, op 17 maart gaan we naar de stembus om nieuwe leden voor de Tweede Kamer te kiezen. Een feestelijke dag die nu al maanden zorgvuldig wordt voorbereid. Uiteraard op landelijk niveau: ik las dat er maar liefst 89 politieke partijen geregistreerd staan bij de Kiesraad.  Ook in Woudenberg zijn we vanaf september aan de slag om al onze kiesgerechtigden hun stem te laten uitbrengen. Alle locaties zijn opnieuw bekeken of die voldoen aan de COVID-maatregelen. Iedereen moet veilig zijn stem kunnen uitbrengen en tegelijk kunnen vertrouwen op een zorgvuldig proces om tot een uitslag te komen.

Mijn opgave voor 2021 is werken aan vertrouwen, niet alleen in een verkiezingsuitslag. Vertrouwen heeft in zich dat je bereid bent afhankelijk te zijn van een ander, een persoon of instantie, die je niet zal benadelen. Als je dat niet meer kunt, komt onverschilligheid om de hoek kijken. ‘Het zal wel, ze doen maar wat’ en dan doe je niet meer mee, misschien ga je daarom niet stemmen. Een belangrijke waarde van Woudenberg -grote betrokkenheid-  gaan we dan verliezen. Daarom voel ik mij verantwoordelijk om als uw burgemeester te laten zien dat ik uw vertrouwen waard ben.

29 december 2020
Nog een paar dagen en dan beginnen we aan het nieuwe jaar 2021. Ik kijk er hoopvol naar uit. Over het jaar 2020 ligt de schaduw van de coronacrisis. Na de eerste golf krabbelden we in de zomer weer op. Maar vanaf september zagen we de tsunami van besmettingen aankomen die nu over ons heen rolt. “Nederland gaat op slot”, zei premier Rutte en daarmee zijn onze feestdagen dit jaar anders.

Toch zag ik juist in de donkere dagen van december veel lichtpuntjes. Na mijn bezoek aan een deel van de medewerkers van Reinaerde in De Schans op 18 december fietste ik weer vrolijk naar huis. Wat fijn om juist deze inwoners en hun begeleiders op afstand te ontmoeten. We missen elkaar maar het bedanken voor hun werk met een kerstpakket hoort erbij! Maandag 21 december kwam een jonge inwoner mij verrassen. De 7-jarige Teresa maakt voor iedereen in haar straat kaarten en ook voor mij was er een kaart met Kerstwensen en een bloemetje.

Een lichtpunt van heel andere orde is de samenwerking met de politie. In crisistijd zijn burgemeester en politie onlosmakelijk met elkaar verbonden. In nauwe samenwerking hebben we het toezicht en de handhaving van de coronamaatregelen opgepakt. Onze wijkagenten Marian en Jorn zoeken daarbij altijd contact met de inwoners. De blauwe ballenactie van vorige week is een mooie actie om in gesprek te komen over een veilige jaarwisseling. Vasthoudend politiewerk leidde naar een 18-jarige Woudenberger verdacht van dreiging om de kerkdiensten met zwaar vuurwerk te verstoren. Waar alle politieauto’s vandaan kwamen weet ik niet, maar elke Woudenbergse kerk kreeg beveiliging. Ik heb, denk ik, namens vele inwoners mijn dank en waardering uitgesproken voor alle inzet voor een veilig Woudenberg.

Zo zie ik veel Woudenbergers actief om lichtpuntjes te  zijn, letterlijk en figuurlijk. Met versierde en verlichte huizen, maar ook door er voor elkaar te zijn, op afstand dichtbij. Deze tijd vraagt om solidariteit: met ondernemers die het zwaar hebben, mensen die in de zorg werken en iedereen die het nu moeilijk heeft. Ik vraag u ook solidair te zijn bij het houden aan de maatregelen om besmetting te voorkomen en met de mensen die daarop moeten toezien: politie, BOA’s en alle winkelmedewerkers.

Hoopvol stappen we deze week de drempel over naar 2021. Ik wens ons allemaal een veilige jaarwisseling toe.

Na een week met een record aantal besmettingen bij onze inwoners schrijf ik op vrijdagmorgen 11 december deze column. Aan het eind van 2020 wil je corona zo graag achter je laten in de wetenschap dat een vaccin dichtbij is. Maar meer dan in het voorjaar merk ik dat juist door het langdurige van deze crisis  de moed je in de schoenen zinkt.

Woudenberg staat in de top van de landelijke lijst en dat geeft zorgen. Volgens de GGD zitten er veel besmettingen in de middelbare school leeftijd en vervolgens wordt het hele gezin besmet. Dit kan al snel tot hoge aantallen leiden omdat gezinnen natuurlijk in verschillende verbanden contact met elkaar kunnen hebben (familie, vrienden onder de kinderen, bezoek). Zeker in een relatief kleine gemeente als Woudenberg zie je dan een grote stijging, vooral in gezins- en familieverband.

Ik zie het stille verdriet achter de gesloten deuren van onze horeca. Gisteren was ik op bezoek bij het Pannenkoekenhuis Bergzicht, onderdeel van het bedrijf van de familie Haalboom. Met afhaalpannenkoeken en koffie-to-go bij het Treeker Info Punt probeert de familie nog een beetje omzet te draaien. De coronamaatregelen treffen dit restaurant en daarmee alle horeca hard. Zonder uitzicht op heropening zijn er grote zorgen over het voortbestaan. Met dit bezoek wil gemeente Woudenberg ook deze ondernemer een hart onder de riem steken. En dat doen veel Woudenbergers! Weet u hoe het gewaardeerd wordt als u een kaartje schrijft of een boeket bloemen brengt? Zij missen hun klanten en voelen hiermee dat de klanten hen niet vergeten.

Over het carbidschieten op 31 december is de knoop inmiddels doorgehakt. In gesprek met ervaren carbidschieters hebben we de afweging gemaakt om dit niet te verbieden. Naast de APV-regels ligt er ook verantwoordelijkheid om je aan de coronamaatregelen te houden. Daarom leggen we graag van te voren contact met elkaar om dit te bespreken. Dit voorkomt gedoe en het schrijven van bekeuringen op Oudejaarsdag. Met elkaar moeten we deze decembermaand door.

Daarbij zie ik ook de lichtpunten. Ik geniet van de Kerstboom voor ons mooie gemeentehuis en de verlichte en versierde huizen. Ik verheug me op creatieve initiatieven zoals de online Volkskerstsamenzang. Advent is verlangen naar het Kerstfeest met vrede op aarde. Aan alle Woudenbergers wens ik dat licht en vooruitzicht nu en in het nieuwe jaar 2021 toe.

Onzekerheid over wat het virus gaat doen, maakt het plannen maken voor de decembermaand lastig. Hou er maar rekening mee dat je tijdens de feestdagen maar met een beperkt aantal mensen tegelijk kunt eten of vieren. Het worden ‘blokjes’-feestdagen.

Met alle burgemeesters in onze Veiligheidsregio ben ik regelmatig in -digitaal- overleg. De directeur van de GGD regio Utrecht praat ons steeds bij over de testcapaciteit en de besmettingscijfers. Met de woorden “die cijfers blijven op een niveau hangen, waar we vanaf moeten” deelde zij haar zorg over de onzekerheid hoe het aantal besmettingen naar beneden te brengen. De situatie is nog steeds ‘zeer ernstig’ en de zorg piept en kraakt. Daarom is de boodschap ‘Vier Kerst met het gezin.

Bij dit overleg bespraken we ook de veranderingen voor de gemeente doordat op 1 december de tijdelijke COVID-wet in werking treedt. Verder was de jaarwisseling een belangrijk onderwerp. Met elkaar zoeken we naar de weg hoe dit in coronatijd moet lopen. Het landelijk vuurwerkverbod is duidelijk maar wat doe je aan vuurwerkoverlast, ook in Woudenberg? 

In de middag van 31 december zoek ik in het buitengebied graag onze carbidschieters op. Een mooie traditie waar naast het knallen met de melkbussen ook de gezelligheid erbij hoort. De buurt maakt een praatje met elkaar, een groep jongens uitgewaaierd over het land die elkaar al van de basisschool kent, zoekt elkaar op die dag weer op. En in die gezelligheid zit dit jaar het probleem. Ook de carbidschieters zien in dat het met een groepsgrootte van vier mensen dit jaar niet gaat lukken. Moet je mensen wegsturen die komen kijken of een boete riskeren?

Zo heb ik in mijn werk net als iedereen te maken met onzekerheid maar moet toch beslissingen nemen. Wat helpt is met de mensen die het aangaat zelf even contact leggen zoals de carbidschieters. Deze week spreken de burgemeester van onze Veiligheidsregio weer met elkaar. Het was ook goed om de zorgen te delen met de gemeenteraad afgelopen donderdag. Zo vormt zich toch een beeld hoe we dit met elkaar in Woudenberg aanpakken.

De goede berichten over de vaccins geven een doorkijk naar 2021, naar ruimte om elkaar weer te ontmoeten. December 2020 gaan we anders invullen maar ik kijk uit naar de kerstboom voor het gemeentehuis, de verlichte huizen en een Kerstboodschap die onveranderd is.

17 november 2020
Sinterklaas en de burgemeester horen bij elkaar. Dat weten alle kijkers van het Sinterklaasjournaal waar het de hele week al spannend is waar de Pakjesboot zal aankomen. Natuurlijk had ik zaterdag 14 november ’s middags gereserveerd voor de ontvangst van Sinterklaas op het bordes voor het gemeentehuis. Bij dit jaarlijkse mooie evenement staat het plein voor het gemeentehuis vol met Woudenbergse kinderen. Weet u dat er kinderen zijn die denken dat Sinterklaas in ons gemeentehuis woont? Maar helaas dit jaar geen Sint op het bordes. Onze Vrienden van Sinterklaas hebben er alles aan gedaan om de intocht coronaproof te organiseren. Maar toen het besmettingscijfer eind september zo snel opliep, moest de stichting samen met de gemeente tot de conclusie komen dat dit jaar het niet ging lukken. Dat is jammer voor de kinderen en alle vrijwilligers die het jaar rond bezig zijn om dit mogelijk te maken.

Toch heb ik alle vertrouwen dat op een creatieve manier de kinderen het Sinterklaasfeest kunnen vieren. Onderschat de fantasie van de kinderen niet die opgroeien met ouders die online werken en zelf met mobieltjes en tablets heel goed uit de voeten kunnen. En zoals de kijkers van het Sinterklaasjournaal weten kunnen de Woudenbergse kinderen hun tekening voor Sinterklaas aan mij sturen en dan zorg ik dat die bij Sint terecht komt.

Zo maken we samen van de decembermaand op een creatieve en positieve manier een feestmaand. De feestverlichting is opgehangen en zorgt voor gezelligheid in ons centrum. We hopen op versoepeling van de maatregelen zodat we in een van de Woudenbergse restaurants weer echt uit eten kunnen.

Goed nieuws voor onze inwoners is de tijdelijke teststraat van de GGD regio Utrecht die deze week in De Camp geopend is. Wat fijn dat we in ons eigen dorp terecht kunnen om snel vast te stellen of we het coronavirus onder de leden hebben. Met de goede berichten over de ontwikkeling van een vaccin komt er steeds meer grip op dat zo ongrijpbare virus. Als we geen zin hebben in al die maatregelen is het goed om te bedenken waarvoor we het doen.  Ik kijk uit naar het moment dat de evenementen zoals de intocht van Sint, de Kerstmarkt en Florijnloop weer ‘gewoon’ door kunnen gaan want Woudenberg is niet compleet zonder al die mooie momenten.  

3 november 2020
Na een goede gemeenteraadsvergadering op 29 oktober schrijf ik op vrijdagmorgen deze column. Bij de start van de vergadering was er wisseling van de wacht bij de kinderburgemeester. Tim Hagemann van de Julianaschool nam afscheid. Hij heeft het afgelopen jaar aandacht voor de kinderen in het verkeer gevraagd en was steeds herkenbaar aan de Woudenberg-stropdas als soort ’ambtsketen’. Uit groep 8 van de Jan Ligthartschool is Nienke Sinkeldam naar voren gekomen om dit jaar de kinderen te betrekken bij het werk van de gemeente, de politiek en lokale democratie. Nienke gaat aandacht voor de natuur en het klimaat vragen. Mooi om door de ogen van de kinderen naar deze onderwerpen te kijken. Ik kijk uit naar de samenwerking met Nienke!

Na deze vrolijke start werd in de raadsvergadering verder gesproken over de financiële situatie van onze gemeente en de begroting vastgesteld. Om onze inkomsten en uitgaven in balans te brengen nam de gemeenteraad het besluit de samenleving te vragen hoe door onder andere een transformatie van de zorg de kosten naar beneden kunnen. Dit moet meer nabij, beter, goedkoper en meer eigen verantwoordelijkheid voor inwoners en vraagt om een gesprek met de samenleving.

Juist in de coronatijd voelen we wat inwoners voor elkaar kunnen betekenen. Steeds meer inwoners krijgen te maken met thuisquarantaine als jezelf of een huisgenoot positief wordt getest. Hoe doe je dat dan met je boodschappen of de hond uitlaten? Dan staan de kerken voor je klaar of Woudenbergers voor Woudenbergers. Deze onderlinge hulp kan nog veel meer gebruikt worden. Net als bij het houden aan de maatregelen tegen verspreiding van corona helpt het om voor ogen te houden waar je dat voor doet. Voor wie hou jij je aan de coronamaatregelen?

Onze wethouders hebben met een belronde veel ondernemers en organisaties gesproken. Onzekerheid over wat ons te wachten staat is voor ons allemaal moeilijk en vooral voor de horeca. Denk aan hen als je je afvraagt waar je het voor doet.

Dat inzicht hoop ik uit de bezuinigingsdialoog te halen. Welke zorg heeft onze samenleving nodig, voor wie doen we dat? Als veel geld naar dure zorg op afstand gaat, vraag ik mij af voor wie je dat doet. Is dat het in op de been houden van de aanbieder van die zorg of wat heeft onze inwoner nodig en waar is hij op lange termijn het beste mee geholpen?

20 oktober 2020

Mijn afgelopen week had twee kanten. De realiteit van het heden is dat onze Veiligheidsregio Utrecht uitgegroeid is tot brandhaard van coronabesmettingen en Woudenberg blijft daarin niet achter. Ook in onze gemeente is het aantal  besmettingen verdubbeld! Maar ook was het de Week van de Geschiedenis.

Op vrijdag 16 oktober legde ik om 12 uur In het bos achter de Pyramide in alle stilte samen met de directeur van Kamp Amersfoort een krans bij het monument. De Duitse bezetters schoten op 16 oktober 1942 vijftien Nederlandse mannen dood. Zonder enige rechtsgang.

Het was een willekeurige vergelding voor een aanslag op een Wehrmacht-trein in Rotterdam. Dit jaar geen trompetsignaal, geen ontmoeting met nabestaanden of met de trouwe vrijwilligers van de Stichting Beekvliet maar alleen stilte.
Mijn tweede geschiedenisontmoeting had ik op zijn verjaardag met onze oudste inwoner van de gemeente, die op 13 oktober 103 werd. Wat een bijzondere gedachte dat hij de Tweede Wereldoorlog heel bewust heeft meegemaakt, ook met de aanloop in de jaren dertig en de wederopbouw na 1945.

Op donderdag las ik voor aan groep 6B van de Wartburgschool over Willem van Oranje, koningin Wilhelmina in de Tweede Wereldoorlog en Anne Frank; verhalen die doorverteld moeten worden aan onze kinderen. Anne Frank die twee jaar moest binnenblijven in het Achterhuis om vervolgens toch door de Duitsers naar een concentratiekamp gestuurd te worden om daar te overlijden. Om stil van te worden.

De harde realiteit van het heden is dat het sociaal verkeer, elkaar ontmoeten ingeperkt is met grote gevolgen voor de horeca die nu dicht is. Ook de sportverenigingen zijn bijna terug bij af. Moedeloos kan het maken om nu voor de tweede keer ons leven voor een groot deel stil te leggen om het virus weer terug te dringen.  Daarbij speelt bij veel mensen wantrouwen over de informatie, ontkenning van het risico van het coronavirus. De complete waarheid heeft niemand in pacht want als de geschiedenis iets leert is dat pas achteraf de puzzelstukjes op z’n plaats vallen. Dan kunnen we lessen trekken uit deze diepe crisis en ook dit verhaal doorvertellen.
Ook deze tijd wordt weer geschiedenis. Hoe en wanneer, dat gaan we samen meemaken. Help elkaar om het virus geen ruimte te geven omdat we zo uitkijken naar de tijd dat we weer zorgeloos kunnen omhelzen, zingen, sporten en ontmoeten in Woudenberg.

6 oktober 2020
Teveel naar praatprogramma’s kijken of het debat in de 2e Kamer volgen helpt mij meestal niet om positief te kijken naar de aanpak tegen de verspreiding van het coronavirus. Maar de uitspraak van de eerste hulparts Gor Khatchikyan bij het televisieprogramma Op1 geeft mij wel energie. Als reactie op de uitspraak “het virus doet het beter” van minister De Jonge gaf hij aan ervoor te gaan. Met al zijn collega’s heeft hij bij de eerste golf gestreden tegen het virus. “We hebben het goed gedaan en we gaan het nog beter doen. Dan moet je niet communiceren dat het virus het beter doet dan alle experts en artsen.”

Deze bijzondere arts, geboren in Armenië, had de droom om geneeskunde te studeren, juist hij draagt de boodschap van hoop uit. Iedereen is met man en macht aan het werk om het COVID virus wel onder controle te krijgen. Hij wil geloven in het moment dat de tijd terugkomt zonder mondkapjes en al die andere maatregelen tegen het doorgeven van het virus. Samen strijden we hiervoor en Gor gelooft in de overwinning.

Met de sterke stijging van de besmettingen, ziekenhuisopnames, ook op de intensive care zijn de strengere maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus geen verrassing maar dat maakt het niet minder ingrijpend. Wat een zure appel voor de horeca dat de openingstijden verder beperkt zijn, thuiswerken is weer de norm en drie gasten thuis ontvangen. Uit het debat met de Tweede Kamer kwam het dwingend advies om mondkapjes te dragen binnen in openbare ruimten. Voor de sportverenigingen voelt het als terug bij af. Alles was coronaproof georganiseerd en met grote bewondering zie ik hoe onze Woudenbergse sportverenigingen steeds meebewegen door na de eerste lockdown heel snel het sporten voor kinderen mogelijk te maken. En dan nu de sportkantines weer sluiten voelt misschien als een nekslag.

Al deze maatregelen zijn voor drie weken afgekondigd en met iedereen hoop ik dat er effect is en het aantal besmettingen daalt. Door nu massaal mee te doen met het dwingend mondkapjesadvies en alle andere maatregelen krijgen we dan meer vrijheid en komen we dichter bij het moment waar we allemaal naar verlangen: een tijd om te knuffelen, handen te geven en weer dicht naast elkaar te zitten, een tijd om te zingen en feest te vieren.

Tot die tijd: hou vol! Op afstand met hart en aandacht voor elkaar!

22 september 2020
Na een zomer met wat meer ruimte door weinig besmettingen maakt het Dashboard Coronavirus duidelijk dat een nieuwe fase van de coronacrisis is begonnen. Fase 2.0 laat een sterke stijging van het aantal nieuwe positief geteste personen zien, het reproductiegetal, de meeste nieuwe besmettingen in de leeftijdsgroep 20-40 jaar en het aantal patiënten in ziekenhuis en intensive care stijgt. Als ik dan inzoom op Woudenberg zien we ook hier meer besmettingen. In de rioolwatermeting gaat het aantal virusdeeltjes in een milliliter rioolwater vanaf circa 8 september sterk omhoog. Die rioolwatermeting is een vroegsignalering: het virusgehalte in de waterzuivering is vaak een voorbode van meer besmettingen. Daarbij moet wel de kanttekening staan dat onze zuivering het afvalwater van Woudenberg, Scherpenzeel en Maarn verwerkt.

Dat zijn de cijfers maar we horen ook de verhalen van gezinnen met een besmetting, collega’s die in quarantaine zitten, hoe moeilijk het voor supermarkten is om de anderhalve meter te handhaven. Wij zijn blij dat de horeca weer open is en uiteraard de horeca-ondernemers ook maar wat een klus! Alle gasten registreren en zorgen dat zij op anderhalve meter afstand van elkaar blijven zitten. Maar net zo goed als het niet schenken onder de 18 jaar is het de verantwoordelijkheid van de ondernemer om de coronamaatregelen te handhaven. In plaats van de portemonnee te trekken om de mogelijke boete te betalen, doen de gasten er goed aan mee te werken aan het voorkomen van de handhaving. Dat is niet de schuld van de gemeente of de burgemeester maar van het virus!

Ook op afstand met hart voor elkaar – dat is onze Woudenbergse aanpak. Voor de zomer hebben we laten zien dat dit kan. Hoe gaan we met elkaar om? Hebben we ook hart voor elkaar als we in discussie gaan met mensen die ons helpen de coronamaatregelen vol te houden. De medewerkers van de supermarkt, het personeel van de horeca en onze kapper? Ga ’s in de schoenen staan van deze mede Woudenbergers die ons graag van dienst willen zijn maar wel coronaprooof.

Zoveel is duidelijk: het virus is nog niet klaar is met ons.  Volhouden duurt waarschijnlijk tot de zomer van 2021. Kerstborrels, kerstmarkten en nieuwjaarsrecepties gaan we een jaar overslaan. Zo pakken we samen verantwoordelijkheid om het virus in toom te houden.

1 september 2020
Bij het schrijven van deze column heb ik net gehoord dat mijn collega-burgemeester uit Heerde stopt met haar werk omdat zij zeker nog een half jaar moet revalideren van corona. Een persoonlijk drama omdat zij met haar kinderen naar Heerde verhuisd is en daar haar leven wilde opbouwen. Half maart werd zij, net als veel anderen in gemeente Heerde getroffen door corona. Toen zij weer voorzichtig aan het werk ging, kwam een terugslag. Haar moeilijke conclusie is om ontslag aan te vragen bij de minister. Een burgemeester kan niet op halve kracht werken. Je bent 24/7 burgemeester en staat altijd aan.

Voor mij is het goed met het ritme van het jaar mee te bewegen. Drukke tijden afwisselen met vergaderloze schoolvakanties om gas terug te nemen en in de zomervakantie een paar weken het werk over te dragen aan een van de locoburgemeesters.

Aan het begin van de zomervakantie leek ook het coronavirus gas terug te nemen en kwam er meer ruimte om - op afstand - bij elkaar te komen. De kerken lieten voorzichtig meer gemeenteleden toe in de diensten. Vakantie werd voor veel mensen toch mogelijk. Maar half augustus landden we met beide voeten op de grond. Het aantal besmettingen nam snel toe en steeds meer buitenlandse bestemmingen kregen code oranje.

Het coronabeleid verdeelt ons land steeds meer in – schijnbaar - twee kampen. En in welk kamp we ook zitten, het elkaar de maat nemen is dagelijks nieuws geworden. Bewust gebruik ik het woord ‘schijnbaar’ bij die verdeling in twee kampen. Want werkt het niet zo dat juist de discussie tussen voor- en tegenstanders het nieuws haalt en die grote meerderheid van mensen die gewoon zijn best doet om zich aan de coronamaatregelen te houden niet interessant zijn. Mijn les is dat je geen oordeel kunt vormen aan de hand van een beeld of een verhaal. Ik hoor minister Kaag nog zeggen toen haar gevraagd werd hoe zij met Black lives matters-discussie om zou gaan: “Ik zou eerst goed gaan luisteren naar beide kanten”, was haar reactie.

Met dat luisteren ga ik door en misschien kan ik zelfs mensen met elkaar in gesprek brengen. Intussen neem ik alle maatregelen om coronabesmetting te voorkomen serieus, werk zoveel mogelijk thuis en hou afstand. Natuurlijk is dat soms ook best lastig om de maatregelen te volgen. Herkenbaar voor u? Toch blijft het belangrijk. Want het coronavirus is nog niet klaar met ons. Dat gaat ons in Woudenberg gewoon lukken, toch? Want ook op afstand hebben we hart voor elkaar. Woudenbergers voor Woudenbergers.

29 juni 2020
Als de politiek vakantie heeft wordt het woord ‘reces’ gebruikt – dat is een periode waarin de gemeenteraad of Tweede Kamer niet vergadert. Na de raadsvergadering van donderdag 2 juli begint voor het Woudenbergse gemeentebestuur het zomerreces. De gemeenteraad vergadert in september weer, maar voor het dagelijks bestuur, het college van B&W ligt het werk niet stil. De collegeleden wisselen elkaar af in de zomerperiode. Als ik vakantie heb, is een van de wethouders loco-burgemeester. Zodat er toch noodzakelijke besluiten kunnen worden genomen en ondertekend.

Zo’n reces is een mooie periode om de versnelling bewust lager te zetten. Vanaf begin maart, toen het corona-virus ons leven ging beheersen, is ons werk en dat van veel medewerkers van de gemeente heel intensief geweest. Steeds moesten we de landelijke maatregelen vertalen naar de Woudenbergse praktijk. Daarnaast schakelden we over op digitaal vergaderen en zoveel mogelijk thuis werken.  Fijn dat het werk zo door kon gaan maar het is nu goed om afstand te nemen.

Bij het woord ‘reces’ denk ik ook aan ‘recessie’ . De gevolgen van corona zijn steeds meer zichtbaar in de economie die in recessie is.  Dat woord betekent teruggang of terugval. De economie krimpt. Ook veel Woudenbergers voelen dat omdat er geen inkomen meer is maar vooral de onzekerheid over het voorbestaan van je bedrijf is moeilijk.

Vrijdag 3 juli ontvang ik de drie Woudenbergers die in april al koninklijke onderscheiden zijn en dan eindelijk de ‘versierselen’, het lintje krijgen. Zo kon er in de coronatijd veel niet door gaan. Het was vreemd om niet op bezoek te gaan bij echtparen die 50-, 60- of meer jaren getrouwd zijn.  Al dat soort momenten zijn niet meer in te halen maar we hopen dat er weer een tijd komt voor dat persoonlijke contact.

Van de anderhalve metersamenleving zijn we voorlopig niet af maar de ruimte voor activiteiten wordt steeds groter. Met elkaar hebben we de verantwoordelijkheid om het coronavirus zo min mogelijk kans te geven zich te verspreiden: we houden afstand, vermijden drukte en geven elkaar de ruimte.

Niet voor alle Woudenbergers zal het erin zitten om op vakantie te gaan maar graag wens ik u allemaal gezondheid en een mooie zomerperiode toe. Deze column gaat een poosje uit de lucht. Via deze weg spreek ik u graag in september weer.

15 juni 2020
Vanmorgen reed ik over de Stationsweg richting Schimmel en zag notabene een hei-installatie aan het werk in onze nieuwe wijk Hoevelaar! Bijna ongemerkt gaat deze ontwikkeling door en vanaf de Zegheweg is de aansluiting met het Groene Woud zichtbaar. De eerste woningen zijn al verkocht en zo gaat de groei van Woudenberg door. Ook in het bestaande dorp zie je de voortgang van allerlei woningbouwontwikkelingen. Woudenbergers zijn ondernemende mensen en nemen zelf initiatieven. Het is belangrijk dat op het gemeentehuis die initiatieven dan omgezet worden in concrete bouwplannen met de nodige vergunningen. Het is nog steeds stil op het gemeentehuis maar online gaat het werk gewoon door.

Tegelijk hebben veel Woudenbergers te maken met stilstand. Gezondheid of leeftijd beperken sociale contacten en veel activiteiten liggen nog stil. In De Schans en het Cultuurhuis was altijd wat te doen maar die ontmoetingen zijn nog niet mogelijk. Fijn dat we onze Reinaerde vrienden weer tegen komen in het dorp. Wat hebben we jullie gemist.

Bij stilstand denk ik ook aan inwoners met grote zorgen voor hun toekomst. Inkomsten zijn weggevallen, kosten lopen door en het is onzeker of dit goed komt. Onze horeca-ondernemers hebben -misschien met de moed der wanhoop- hun zaak weer geopend en proberen met alle creativiteit weer gasten te ontvangen. Wat hen is overkomen op 15 maart, is bijna een trauma. Die zondagmiddag werd aan het eind van de middag meegedeeld dat hun zaak om 18 uur moest sluiten in verband met de coronaepidemie. Gasten mochten hun voorgerecht opeten maar daarna ging de deur dicht.

Veel meer Woudenbergers leven in onzekerheid over hun werk en inkomsten. De een maakt al weer vakantieplannen maar veel gezinnen weten dat zij deze zomer thuis blijven. Gelukkig is er steeds meer mogelijk. Zo vind ik het fijn dat het Henschotermeer weer open is. We kunnen niet massaal naar binnen maar juist door de mogelijkheid om online kaartjes te kopen is het aantal mensen dat tegelijk binnen is, te beheersen. Zo kan je corona-veilig genieten van dit mooie gebied.

Ook bij nabestaanden kan het leven nog lang stilstaan. Genezen coronapatiënten hebben vaak een lange weg van revalidatie te gaan. Ook zij zijn stilgezet. Dat contrast van stilgezet en vooruitgang bestaat. In mijn werk als burgemeester probeer ik dat steeds onder ogen te zien.

2 juni 2020
Tijdens onze digitale gemeenteraadsvergadering van donderdag 28 mei was er wisseling van de wacht in de gemeenteraad. Drie raadsleden namen afscheid en drie nieuwe raadsleden zijn geïnstalleerd. Bij deze gebeurtenissen waren we gewend aan een volle raadszaal met familie van de vertrekkende en beginnende raadsleden als publiek. Natuurlijk horen hier ook bloemen en felicitaties bij. Dus dat voelde donderdagavond wel erg kaal om dit via ons computerscherm te zien en te horen. Overigens  zijn die bloemen wel thuis bezorgd.

De gemeenteraad bestaat uit Woudenbergers die elkaar niet uit hebben gezocht en met elkaar het gemeentebestuur zijn. Zo namen we afscheid van drie heel verschillende mensen met de overeenkomst van hun inzet in de gemeenteraad. De kwaliteit van Arno Vink van Gemeentebelangen is dat hij goed weet wat er leeft in het dorp met een luisterend oor en vooral ondernemer. Hij had ja gezegd tegen het raadslidmaatschap maar de vergadercultuur paste hem niet. Fijn dat Karin Schipper klaar staat om zijn werk in de raad over te nemen.

Jan van den Dool is het langstzittende scheidend raadslid -sinds 27 maart 2014- maar hij herinnerde er fijntjes aan dat SGP raadsleden ook een traditie hebben van veel meer jaren raadswerk. Ik kenschetste Jan als een gedreven raadslid met focus op onderwerpen als cliëntondersteuning, vasthoudend. Als voorzitter van de gemeenteraad ben ik twee keer bij zijn gezin op kraambezoek geweest. Het is goed dat ook jonge ouders vertegenwoordigd zijn in de raad. Tegelijk is het raadswerk dan een flinke belasting voor het thuisfront. Ik vind het mooi dat hij nu een bewuste keus heeft gemaakt om niet alle ballen in de lucht te houden. De bal van het raadswerk wordt overgenomen door Henri van Veldhuizen.

Sierd Smit is het derde raadslid van wie wij afscheid hebben genomen. Sierd is samen met zijn vrouw Anja een vertrouwd beeld in Woudenberg: op de fiets of lopend met kleinkinderen en in zijn rol bij het G-team van de voetbalvereniging. Hij was sinds 26 november 2015 raadslid, eerst voor de PvdA, later PvdA/GroenLinks. De reden om te stoppen was het maken van een wereldreis. Ik hoop dat er spoedig weer een tijd aanbreekt om deze droom te verwezenlijken. Zijn plaats wordt ingevuld door Henk van de Wetering.

Dank aan alle raadsleden voor het nemen van de verantwoordelijkheid om Woudenberg goed te besturen.

18 mei 2020
“Het makkelijkste deel van de crisis hebben we gehad” zei de burgemeester van Nijmegen, voorzitter van het landelijk Veiligheidsberaad. De maatregelen van het rijk worden versoepeld. De kinderen kunnen weer naar school, buiten mag er weer gesport worden, kappers en bibliotheken zijn weer open. Maar van de maatregelen als anderhalve meter afstand houden en drukte vermijden zijn we voorlopig niet af.

Het opleggen van de ‘intelligente lockdown’ door premier Rutte liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Onder hoge tijdsdruk werden ingrijpende maatregelen genomen die ons land stilzetten. Door een appél te doen op onze onderlinge afhankelijkheid om de verspreiding van het COVID-19 virus tegen te gaan, namen inwoners, bedrijven en organisaties met elkaar de verantwoordelijkheid door thuis te blijven.

Versoepeling van de maatregelen geeft heel veel vragen. Op de website van de rijksoverheid vinden we mooie schema’s wat wanneer weer mag. Met die extra ruimte komt er ook veel creativiteit van de samenleving los. Ik vertelde al eerder hoe binnen een week het sporten voor de jongeren door onze sportverenigingen en buurtsportcoaches was georganiseerd. Ook de binnensporten komen met prachtige ideeën om weer zoveel mogelijk Woudenbergers de kans te geven weer te gaan bewegen.

Bij de gemeente als eerste overheid komen nu heel veel vragen over het veilig weer starten van activiteiten of bedrijven.  Uiteraard bereidt ook gemeente Woudenberg zich voor op die anderhalve-metersamenleving waar we voorlopig inzitten. Maar voor horeca, zorginstellingen en scholen zijn niet al hun vragen te beantwoorden. Wij kunnen de algemene regels meegeven over anderhalve meter afstand houden en thuisblijven bij klachten. Hoe dat moet, is de verantwoordelijkheid van iedereen zelf.

Bij het weer opstarten van de maatschappij worden de grote gevolgen zichtbaar voor al die Woudenbergers die van de ene op de andere dag zonder inkomsten zitten terwijl de vaste kosten wel doorlopen. Faillissement of werkloosheid hangt dreigend boven hun hoofd. Dit geeft veel stress en zorgen voor de toekomst. De voor-coronatijd komt niet meer terug. We moeten ons instellen op een nieuwe levenswijze. Dat is het verlies nemen en onszelf weer opnieuw uitvinden. Ook de gemeente kan niet overgaan tot de orde van de dag.

Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gezondheid en die van anderen vraagt aanpassingsvermogen. Ik heb in de afgelopen weken veel veerkracht gezien in Woudenberg en op die basis gaan ook wij onze samenleving opnieuw uitvinden.

4 mei 2020
Nog steeds krijg ik een paar keer per week een bericht van de directeur van de GGD regio Utrecht dat er een besmetting is vastgesteld bij een inwoner van Woudenberg. Dat drukt mij met mijn neus op het feit dat we het coronavirus niet moeten onderschatten. De eerste schrik begint een beetje weg te ebben en met elkaar zoeken we naar manieren om de samenleving weer op gang te brengen.

Volgende week gaan de kinderen weer naar school en vanaf 29 april mochten zij weer gaan sporten. Vanaf het moment dat dit bekend werd op de persconferentie van de minister-president kwamen scholen en sportverenigingen in Woudenberg in beweging. Overigens hebben de scholen nog geen moment stilgezeten. Samen met de kinderopvang zorgen zij deze hele coronatijd al voor de noodopvang van kinderen met ouders in de vitale beroepen. Ook de andere kinderen kregen al die weken hun huiswerk. En nu staan de scholen voor de uitdaging om de kinderen in groepen weer op school les te geven en op de ‘vrije’ dagen thuis aan het werk te zetten.

Noodgedwongen zaten de sportverenigingen stil maar startten onmiddellijk in de hoogste versnelling om alle kinderen vanaf 29 april weer buiten te kunnen laten sporten. Sylvia van Waveren, voorzitter van de korfbalvereniging schreef het treffend op: “Geweldig om op deze wijze met elkaar in zo’n korte termijn een huzarenstukje te kunnen afleveren. Met mijn eigen club maar ook met de voetbal, tennis, de buurtsportcoaches, de ambtenaren, wethouder en de burgemeester.”

Fijn dat de jongeren tot 18 jaar weer wat meer bewegingsvrijheid hebben maar verder blijft de oproep staan: blijf thuis! Ik weet dat dit veel vraagt ook bij mij slaat de coronamoeheid toe. Maar lees de verhalen van en over de coronapatiënten maar na en je begrijpt hoe verraderlijk deze nieuwe ziekte is. Ik schrik van de berichten over het onverwachte bijeffect van trombose, bloedstolsels in het hart of de hersenen van nog relatief jonge mensen. Stel dat het aantal besmettingen weer oploopt omdat wij meer dan noodzakelijk naar elkaar toe gaan of naar winkels die weer opengaan. Dat betekent dat kappers en horeca nog langer dicht moeten blijven. Met u kijk ik uit naar de tijd dat we weer naar de kapper kunnen en dat er na het voetballen op zaterdag weer een biertje gedronken wordt in de kantine. Hou vol!

20 april 2020
In het nieuwe anderhalve meter tijdperk gaat veel door. De scholen zorgen dat de leerlingen thuis verder kunnen werken. De winkels zorgen voor de dagelijkse boodschappen waarmee we thuis alles hebben om eten te koken. De ROVA komt elke week langs om het afval op te halen en ook de Milieustraat is open om het grotere afval te brengen. Geweldig dat onze buitendienst het dorp schoon en leefbaar blijft houden. Elke dag zijn zij zichtbaar aanwezig maar vragen wel om nu afstand te houden. Normaal gaan zij graag met u in gesprek maar uw meldingen kunt u altijd doorgeven op onze website.

Ook de kerken hebben hun weg gevonden om de kerkdiensten door te laten gaan. Woudenbergers blijven thuis om online de kerkdienst te volgen. Alle kerken in Woudenberg hebben besloten om de kerkdiensten digitaal aan te bieden. Met slechts een paar mensen in het kerkgebouw is dit mogelijk.

Op het gemeentehuis blijven we klaar staan voor alle inwoners. Zoveel mogelijk wordt er thuis gewerkt. Alleen voor noodzakelijk werk, zoals de balie, zijn medewerkers aanwezig. Het werk van het college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad gaat door. Zoals elke dinsdagmorgen vergadert het college, maar nu wel via een videoverbinding. Dat is wennen en nu merk ik hoe belangrijk het persoonlijk contact is bij het vergaderen. Thuis achter de laptop werken blijkt inspannender dan je dacht. Dan is het belangrijk om regelmatig echt te pauzeren en even de tuin in te lopen.

In de maand mei gaat de gemeenteraad met een systeem van videobellen ook weer vergaderen. De maand april is gebruikt om de raadsleden op de hoogte te houden. Ook voor de gemeenteraad  zal het wennen zijn maar zo gaat het werk door en worden er besluiten genomen. Met die besluiten kunnen drie nieuwe raadsleden aan de slag en kan de ontwikkeling van de oude bibliotheek aan het Koningin Julianaplein door. Zo nemen we met elkaar verantwoordelijkheid voor voortgang.

Tegelijk zijn vele inwoners stilgezet. Onze ouderen die gedwongen thuiszitten, de mensen die niet kunnen werken zoals de kappers en de horeca. Voor ons allemaal is het niet weten hoe lang dit duurt moeilijk. Ook ik vraag mij elke dag af wat corona gaat brengen. Dat hebben we niet in de hand maar tegelijk heb ik vertrouwen in de toekomst. De afgelopen weken hebben laten zien dat #alleensamen we elkaar op de been houden.

6 april 2020
Onverwacht was het niet dat de corona-maatregelen werden verlengd, maar daarom niet minder ingrijpend. Ik denk aan al die ondernemers, zoals horeca en kappers, die van het ene op het andere moment zonder inkomen zitten. Wat een onzekerheid over de toekomst van je bedrijf. Ik zie de dichte scholen en het onwerkelijke beeld van de stille schoolpleinen. Geen groepen scholieren fietsend richting Veenendaal, Amersfoort of Maarsbergen en daarbij denk ik aan de eindexamenklassen die te horen kregen dat er geen centraal schriftelijk examen is. Die afsluiting van je schoolperiode met het afscheid van dat deel van je leven wordt nu abrupt afgebroken. Ik denk aan de gezinnen met ouders die thuiswerken combineren met lesgeven en de dag een beetje structuur geven. Had je ooit kunnen denken dat je school zo zou missen?

Met elkaar zitten we in een tijd waarvan je niet wist dat die zou komen. Steeds meer mensen om ons heen zijn besmet en wat zijn er veel zorgen om een geliefde in het ziekenhuis. Je kunt er niet naar toe en je weet niet of het goed komt. Corona is verraderlijk. Het kan mild verlopen maar ook zomaar keihard toeslaan. Hoe dichterbij dit komt, hoe beklemmender dit voelt.

Tegelijk zie ik een samenleving met veerkracht. Met begrip voor de bijzondere maatregelen om te zorgen dat jij als mens het coronavirus zou verspreiden. Alleen zo kunnen we blijven zorgen voor de zieken die vaak langdurig beademd moeten worden op de IC in het ziekenhuis. Iedereen kan hier aan bijdragen en #alleensamen gaat dit werken.

Wat een bijzondere prestatie wordt geleverd door iedereen die in de zorg werkt. Hier denk ik speciaal aan onze Reinaerde inwoners op De Heygraeff of in het dorp. Woudenberg en Reinaerde horen bij elkaar. We missen hen in het dorp, in het gemeentehuis of de supermarkt. Ook voor mantelzorgers en vrijwilligers is dit tegennatuurlijk. Jouw eigen kind, zus of broer niet kunnen bezoeken of met hen op stap gaan, past niet. Ook denk ik aan iedereen die werkt bij Reinaerde. Geweldig dat jullie op de been blijven.

Met elkaar moeten wij door deze tijd heen hoe beklemmend dat ook voelt. Meer dan we ooit beseften, zijn we afhankelijk van elkaar om besmetting te verminderen.
Als burgemeester is mijn wens en oproep HOU VOL!

24 maart 2020
Al een paar weken, vanaf de eerste besmetting in Nederland met het corona-virus, werken we achter de schermen hard aan het beheersen van deze crisis. Via de Veiligheidsregio Utrecht (VRU) staan de Utrechtse burgemeesters in nauw contact met elkaar om maatregelen van het RIVM uit te voeren. Burgemeester-zijn is altijd mooi werk maar bij een crisis weet ik: hiervoor ben ik burgemeester!

Al jaren bereiden we ons voor op een pandemie, een ziekte uitbraak die het normale functioneren van de samenleving raakt. En nu voelen we het allemaal: verregaande maatregelen als het sluiten van scholen en de horeca, wie had dat aan het begin van 2020 kunnen bedenken?

De afgelopen week is een crisisteam op het gemeentehuis aan het werk gegaan om te kijken wat dit voor de Woudenbergse samenleving betekent. Scholen gaan digitaal lesgeven en ouders hebben een dubbeltaak: thuiswerken en lesgeven aan hun kinderen. Voor ouders met vitale beroepen is er opvang bij de scholen en kinderopvang die verder gesloten zijn. Wat lopen daar mooie initiatieven om elkaar te helpen!

Onzekerheid maakt ons kwetsbaar. Gaat het virus ook mij ziek maken? Hoelang gaat het duren voordat de kinderen weer naar school mogen? Van de ene op de andere dag zit je zonder inkomsten, hoe moet dat? Ik merk dat die onzekerheid ons angstig maakt. Daarom gaan we veel boodschappen inslaan of melden we ons uit voorzorg al ziek. Dat vraagt nu nog meer dan anders dat we niet te snel een oordeel klaar hebben en boos reageren. Komt een besluit vreemd over, benoem dat dan en stel je vragen. Het is nu aan de overheid en uw gemeente Woudenberg om keuzes te maken. De tijd zal het leren of we dat goed gedaan hebben.

Gemeente Woudenberg zet zich in om de dienstverlening op gang te houden. U kunt terecht aan ons loket maar hou afstand en kom niet als u verkouden bent. De openbare ruimte wordt schoon gehouden door onze buitendienst: weest u zuinig op hen? Met vele anderen kunnen zij zich niet afzonderen en lopen zo meer risico op besmetting. Zo nemen wij ons petje af voor al die mensen die voor ons aan het werk zijn: bij de supermarkt, de politie, de zorg, de schoonmakers, de brandweer maar ook de ministers in het kabinet. Ook zij zijn mensen, laten we elkaar door deze crisis heendragen.

10 maart 2020
De vlag van de provincie Utrecht wapperde op vrijdag 6 maart voor het gemeentehuis omdat commissaris van de Koning Oosters een bezoek bracht aan Woudenberg. Zijn werkbezoek heeft een formele kant die gaat over de toezichthoudende taak van de provincie. Dat toezicht betreft bijvoorbeeld de financiën, de archiefwet, de huisvesting van vergunninghouders en vergunningen en handhaving. Daarnaast vertellen we de commissaris graag over alle ontwikkelingen in ons dorp. Als thema kozen we “Leefbaarheid doen we met elkaar”. In de raadszaal vertelden de wethouders en ik aan de hand van de kaart van Woudenberg over de ontwikkelingen van ons dorp. Dat gaat over woningbouw en de groei van de gemeente maar hoe we dit voor elkaar krijgen. Daar hoort ook het verhaal over de Coöperatie De Kleine Schans bij, onmisbaar bij een verhaal over leefbaarheid.

Daarna bracht de commissaris een bezoek in ons mooie buitengebied aan de Moriahoeve en de Boerenstee. Twee voorbeelden van bedrijven die vrijkomende agrarische bebouwing op een andere manier invullen, belangrijk voor de leefbaarheid. Op weg naar Schimmel lieten we de commissaris Het Groene Woud, het bedrijventerrein Parallelweg en het nieuwbouwplan Hoevelaar zien. Om te zorgen dat Woudenberg ook in de toekomst een prettige plek om te wonen en te werken is zijn woningen en vestigingsmogelijkheden voor bedrijven nodig. Maar die ontwikkeling brengt ook meer verkeer mee op die vaak al zo drukke provinciale weg.

Het belangrijkste onderdeel van het bezoek was het ronde tafelgesprek met de samenleving in Schimmel. Vanuit verschillende invalshoeken waren inwoners en ondernemers, de LTO en BSW en onze kinderburgemeester Tim Hageman uitgenodigd. Zelf mochten zij gesprekspunten inbrengen om te vertellen over hun rol in de samenleving. Juist onze samenleving speelt een grote rol in de leefbaarheid van ons dorp. De leerkrachten van de basisscholen, de unieke sport naschoolse opvang, inwoners die zich inzetten voor duurzaamheid, de vele vrijwilligers maar ook de mantelzorgers, met elkaar zijn wij de samenleving met de gemeente als onderdeel.

Met een ontmoeting van raads- en statenleden werd het bezoek van de commissaris afgesloten. Elke keer vind ik het weer bijzonder hoeveel we te vertellen hebben over ons mooie dorp  Woudenberg. Het was goed om te spreken over ontwikkelingen en zaken die goed gaan maar ook zorgen te kunnen delen met een betrokken commissaris van de Koning.

25 februari 2020

Wat vliegt de tijd. Voor mijn gevoel stonden we gisteren nog op de nieuwjaarsreceptie en inmiddels zijn de voorbereidingen voor allerlei activiteiten in het voorjaar volop bezig: de Koningsspelen, de Lintjesregen, Koningsdag. Ons Oranjecomité zorgt met het programma voor Koningsdag in Woudenberg dat er straks voor iedereen iets te doen is op de verjaardag van de Koning. Samen met medewerkers van de gemeente organiseren zij ook de herdenking op 4 en activiteiten op Bevrijdingsdag op 5 mei. En dat is dit jaar extra bijzonder. Het is dit jaar namelijk 75 jaar geleden dat Nederland werd bevrijd. Iets om bij stil te staan, te vieren en door te geven. Daarom is er binnenkort van alles te doen in Woudenberg in het teken van vrijheid.

Samen met de Stichting Oud Woudenberg, Het Cultuurhuis, het Oranjecomité en Sport- en Cultureel Centrum De Camp organiseren wij tijdens de Maand van de Vrijheid bijzondere evenementen en activiteiten. En ik mag alvast een tipje van de sluier oplichten. Met wandelingen en fietstochten neemt de Stichting Oud Woudenberg u mee terug in de tijd. Langs sporen van de Tweede Wereld Oorlog, de Grebbelinie en de Pyramide van Austerlitz. In Het Cultuurhuis kunt u op de koffie gaan bij een veteraan of de expositie 75 jaar vrijheid bewonderen. En het Oranjecomité heeft het voor elkaar gekregen dat op Bevrijdingsdag een rijdend museum Woudenberg bezoekt. Komende weken maken we het totale programma bekend. Houd dus vooral onze website en sociale media in de gaten. 

Het jaar 2020 laat ons weer stil staan bij 75 jaar in vrijheid leven in een democratie en rechtsstaat. Die zijn niet los verkrijgbaar en vanzelfsprekend. Tijdens de Tweede Wereldoorlog niet, maar ook vandaag de dag niet. Dit zien we in de wereld om ons heen, waar veel onrust is. Maar ook in Nederland kan het piepen en kraken. Inwoners die afhaken en het ‘wel geloven’. Hoe halen we die band weer aan met inwoners die het vertrouwen in ons systeem zijn kwijtgeraakt?

Met respect voor elkaar en elkaars verschillen en daarover in gesprek blijven zijn we zuinig op die vrijheid. Alleen zo zorgen we ervoor dat onverdraagzaamheid Nederland en ons mooie dorp niet overneemt. Niet voor niets is er 75 jaar geleden gestreden voor vrijheid. Daar staan we de komende tijd bij stil.

11 februari 2020
Alle gemeenten, groot en klein werken samen voor het welzijn van hun inwoners. De veiligheid is ondergebracht bij de politie en de brandweer. Voor de politie valt Woudenberg in de Eenheid Midden Nederland en hoort bij het basisteam Zeist, Bunnik, Leusden en Woudenberg. Onze brandweer hoort bij de Veiligheidsregio Utrecht(VRU). Deze samenwerking is niet meer weg te denken en toch is het nog niet lang geleden dat Woudenberg een gemeentelijke brandweer had. In die tijd is onze mooie kazerne langs de randweg gebouwd.

Veiligheid is mijn verantwoordelijkheid als burgemeester en daar hoort veel overleg bij met collega burgemeesters in die regio. Maandag 10 februari was ik bij de vergadering van het Algemeen Bestuur van de VRU waar de nieuwe verdeling van het materieel van de brandweer op de agenda stond. Aanvankelijk leek onze brandweerpost een brandweerwagen kwijt te raken. Na overleg is dat teruggedraaid maar verdwijnt wel de ademluchtcontainer naar een andere post. Ook hier is het welzijn, in dit geval de veiligheid van onze inwoners de basis van de afspraken.

Die samenwerking voor veiligheid is geen keus: elke gemeente is ingedeeld in een politie of veiligheidsregio. Op andere terreinen maakt gemeente Woudenberg zelf bewust een keus om taken met een andere gemeente of in een regio  uit te voeren. Als zelfstandige gemeente zoeken we steeds naar het belang van de inwoners voor nu en de toekomst. Daar is de samenwerking binnen Regio Amersfoort op gebaseerd. Woningzoekenden, het verkeer en de economie trekken zich niets aan van gemeentegrenzen. Samen het gesprek voeren met de provincie over de drukke provinciale wegen, waar onze inwoners veel last van hebben, is nodig om tot resultaat te komen. Dat betekent dat de wethouders ook veel tijd besteden aan regionale overleggen. Daar laat je zien waar je als gemeente voor staat.

Voor de gemeenteraad is het belangrijk om zicht te houden op al deze samenwerkingen. Bij de GGD en de VRU is Woudenberg een van de 26 gemeenten. Vaak krijgt het college de vraag uit de raad wat onze invloed is.  Uiteindelijk kun je in je eentje niets tegenhouden en moet je soms uitspreken dat een besluit niet de eerste keus van Woudenberg was. Maar de actieve opstelling van de wethouders en mij als burgemeester wordt gezien en is in het belang van Woudenberg.

28 januari 2020

Wat een bijzondere combinatie: ons harmoniegezelschap Fidelio bestaat 125 jaar en we vieren 75 jaar vrijheid! 2020 staat in het teken van deze jubilea. Op 5 mei komt alles prachtig bij elkaar als de Bevrijdingsdag wordt afgesloten met een Bevrijdingsconcert door Fidelio en het Groot Projectkoor Woudenberg.

Fidelio is opgericht in 1895: het jaar van de ontdekking van de röntgenstralen en de eerste auto die in Nederland reed. Het initiatief voor het harmoniegezelschap kwam van de zoon van de burgemeester, J.B. de Beaufort jr., samen met de rentmeester van de familie Hooft en A. van Kolfschoten namens de Woudenbergse landbouwgemeenschap. Mooi om te zien dat initiatieven uit de samenleving in de Woudenbergse genen zitten. Die eigenschap is anno 2020 nog springlevend!

Elk jaar beleef ik het trompetsignaal door Fidelio voorafgaand aan de twee minuten stilte op 4 mei  als een kippenvelmoment. Met nabestaanden en steeds meer Woudenbergers staan we rond het monument aan de Voorstraat. Na het trompetsignaal volgt de stilte en zijn we samen met heel Nederland met onze gedachten bij de hoge prijs van vele mensenlevens die voor onze vrijheid betaald is. De stilte wordt doorbroken door het luiden van de torenklok en het zingen onder begeleiding van Fidelio.

Fidelio is een harmoniegezelschap, best een ouderwets woord. Het begrip harmonie komt van het Griekse woord ‘harmottoo’: samenvoegen. Wat een mooie functie van Fidelio om in de Woudenbergse samenleving ook die rol te spelen. Het bij elkaar brengen van mensen die graag muziek maken en met die muziek iets willen betekenen voor Woudenberg.

Dus 125-jarige: hou dat ouderwets klinkende woord maar vast want dat samenvoegen is ook in 2020 hard nodig. Om in vrede en vrijheid te leven is harmonie nodig. Zoals muziek maken ook niet lukt zonder te oefenen, alleen en met elkaar en instrumenten op elkaar afgestemd moeten worden. Kortom het is net de samenleving. Juist in het jaar waarin we 75 jaar vrijheid vieren is het goed om zo met elkaar samen te leven. Je kunt best eens uit de toon vallen of merken dat je niet afgestemd staat op elkaar. Laten we net als Fidelio blijven oefenen om met elkaar in gesprek te gaan en te blijven. Vrijheid en harmonie zijn niet los van elkaar verkrijgbaar.

14-01-2020

De eerste werkweek van het nieuwe jaar zit erop. Ik heb veel handen geschud en evenveel wensen uitgewisseld. Op maandag 6 januari begon mijn werkdag met een bijeenkomst met alle medewerkers van gemeente Woudenberg. ’s Avonds was in De Camp onze nieuwjaarsreceptie waar drie Woudenbergers die iets bijzonders betekenen voor de samenleving in het zonnetje werden gezet . Soms wordt mij terloops iets verteld dat blijft hangen, bijvoorbeeld elke dag op bezoek bij de oudste inwoner van Woudenberg, 42 jaar collecteren voor ReumaNederland of op de fiets naar Texel om geld op te halen voor het Diabetesfonds. Het zijn stille krachten in onze samenleving die met een Zilveren Speld even in het volle licht staan.

“Luisteren en betrokken zijn worden de waarden van het nieuwe decennium.” Deze inspirerende woorden sprak de Commissaris van de Koning Oosters uit in zijn nieuwjaarstoespraak op 8 januari. Aandacht voor de ander stelde hij tegenover polarisatie die nu het debat beheerst. Hij citeerde zijn illustere voorganger jhr. Bosch van Rosenthal  met “alleen door begrijpen wordt vertrouwen gewekt, hetwelk een onmisbare voorwaarde voor samenwerken is.” Samenwerken en vertrouwen, nodig in een samenleving waar we over elkaars hoofden heen praten.

Die woorden van de Commissaris van de Koning citeer ik omdat aandacht voor en nieuwsgierig zijn naar de ander ook zo passen bij Woudenberg. Dat merkte ik bij de buurtbijeenkomsten over veiligheid waar inwoners met elkaar in gesprek gingen over veiligheid. Elke keer waren een wijkagent, onze BOA, andere medewerkers van de gemeente, gemeenteraadsleden en collegeleden aanwezig om te luisteren naar de zaken die de buurtbewoners bezig hielden. Vaak kreeg ik aan het eind van de avond, of als ik u later tegenkwam in het dorp, te horen dat het luisteren enorm gewaardeerd werd. Natuurlijk ligt de bal nu bij de gemeente om acties uit te zetten op de veiligheidspunten die het meest genoemd werden. Opvallend is dat die vaak over verkeer gaan. Het onderwerp waar ook de gemeenteraad een groot deel van de eerste vergadering in 2020 aan besteedde. Ook onze kinderburgemeester Tim heeft verkeer als zijn missie.

Mijn voornemen blijft in 2020 om goed te luisteren naar alle inwoners die vanuit een betrokkenheid zaken aan de orde stellen. Dank aan allen die zich inzetten voor de gemeenschap, in het groot of klein, als vrijwilliger, mantelzorger of professioneel. Ik wens iedereen dat luisterende oor toe.

6 januari 2020

Aan het begin van het nieuwe jaar heet ik u namens het gemeentebestuur van Woudenberg van harte welkom op onze nieuwjaarsreceptie. Net als ieder jaar zijn we te gast in Sport- en Cultureel Centrum De Camp bij Jolanda Van Baren en haar team. Ook dit keer worden zij ondersteund door de geweldige collega’s van Reinaerde. Ik wil u, mede namens de gemeenteraad, de wethouders en alle medewerkers van de gemeente Woudenberg, het allerbeste wensen voor 2020.

Een speciaal welkom aan Wout Vos, Gerrie Hennipman en Wil Bakkernes. Jullie ontvangen vanavond de Zilveren Speld. En natuurlijk onze Woudenbergse kinderburgemeester Tim Hageman. Hij is vandaag voor het eerst in zijn nieuwe functie aanwezig bij een officiële bijeenkomst van de gemeente. Het komende jaar ondersteunt hij mij bij allerlei activiteiten, zoals vandaag bij de uitreiking van de Zilveren Speld. Maar Tim wilde niet zomaar kinderburgemeester worden. Hij heeft een missie. Hij wil zich onder andere inzetten voor veilig verkeer in Woudenberg. Een mooi voornemen voor het nieuwe jaar.

Terugblik 2019
2019 kende hoogte- en dieptepunten. Het hoogtepunt van 2019 was voor mij toch wel de viering van Koningsdag in Amersfoort, waarbij ook Woudenberg haar opwachting maakte. Tijdens de regioquiz ging het Woudenbergse team  met Koning Willem-Alexander als erelid de strijd aan met de regiogemeenten. Helaas ging de winst net aan onze neus voorbij, maar het was desondanks een Koningsdag die ons nog lang bij zal blijven. Maar ook in het dorp zelf werd Koningsdag niet vergeten. Het Oranjecomité organiseerde een twee dagen durend feest voor heel Woudenberg. Alle vrijwilligers deden hun uiterste best om dit mogelijk te maken. Het was een Koningsdag om nooit te vergeten.

In het rijtje hoogtepunten van 2019 hoort natuurlijk ook de komst van de eerste kinderburgemeester van Woudenberg. Rosa Kelder heeft mij het afgelopen jaar ondersteunt bij allerlei belangrijke momenten.  Wat misschien voor veel van u wat minder zichtbaar was, maar wel een gebeurtenis waarbij we Woudenberg op de kaart konden zetten, was de excursie naar de Pyramide van Austerlitz tijdens het jaarlijkse congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Met een bus vol burgemeesters, wethouder en griffiers gingen we op pad en namen hen mee op een reis door de Franse Tijd.

Als ik denk aan hoogtepunten van 2019 denk ik ook aan de drukbezochte veiligheidsavonden. Tijdens deze avonden gingen we de wijken in om te horen wat u bezighoudt als het gaat om de veiligheid in uw buurt. Kleine ergernissen, maar ook grotere problemen kwamen aan bod. Het was mooi om op deze manier met u in gesprek te gaan. U weet tenslotte het beste wat er speelt in uw buurt, wat er goed gaat, maar ook wat er nog beter kan. Met deze input kunnen wij nu aan de slag.

Helaas kende 2019 niet alleen maar hoogtepunten. Ons gemeentehuis werd getroffen door een brand. Een kleine brand, maar met grote gevolgen. De schoonmaak was een flinke operatie en het gemeentehuis moest een aantal dagen gesloten blijven. Voor ons was het toen het belangrijkste dat onze dienstverlening aan u gewoon door kon gaan.

Ook was 2019 het jaar waarin we als gemeente voor een grote bezuinigingsopgave kwamen te staan. Vervelend, maar nodig om de gemeentelijke uitgaven en inkomsten meer in balans te brengen. We zien dat de uitgaven toenemen door nieuwe taken en de groei van de gemeente, terwijl de inkomsten, met name de uitkeringen die gemeente van het Rijk ontvangt, met onzekerheid omgeven zijn. Wij willen u ook in de toekomst zo goed mogelijk van dienst zijn en dat vraagt om een robuuste begroting waarin wij tegenvallers kunnen opvangen.

2019 was ook het jaar waarin duidelijk werd dat de belastingadministratie niet volledig was. Er is al veel over gezegd en geschreven, dus ik ga er niet te veel over zeggen. Het was afgelopen jaar echter een belangrijk onderwerp, dus om er helemaal niets over te zeggen in mijn terugblik op het jaar, zou ook niet gepast zijn.  En ongetwijfeld zijn er nog veel meer hoogte- en dieptepunten te benoemen die het afgelopen jaar kenmerken. Zaken die u persoonlijk bezig hielden, in positieve en negatieve zin.

Terugblik jaarwisseling
Op de zonnige Oudejaarsdag was op verschillende plekken in het buitengebied het traditionele carbidschieten. Vriendengroepen en families houden deze traditie in stand. Het Nieuwjaarsfeest was helemaal uitverkocht en goed georganiseerd. Verder is de jaarwisseling in Woudenberg over het algemeen goed verlopen. Op de dagen voor Oudejaarsdag is door politie en BOA een vuurwerkactie gehouden. Via Facebook was het mogelijk voor inwoners van Woudenberg en Leusden om vuurwerkoverlast te melden. 185 overlast meldingen werden gedaan met 30 HALT verwijzingen, 12 bekeuringen, er is 8 kilo illegaal vuurwerk in beslag genomen, 12-minners teruggebracht naar hun ouders en 3 woningen bekeken in verband illegaal vuurwerk. Een prachtige actie om iedereen te laten merken dat er opgetreden wordt tegen te vroeg en illegaal afsteken van vuurwerk.

Op Oudejaarsdag was er geen sprake van grote incidenten, maar op sommige plekken in het dorp wel van overlast. Het is jammer dat ondanks alle maatregelen er mensen zijn die zich niet aan de spelregels houden en hiermee anderen tot last zijn. Gelukkig nemen de meeste mensen wel hun verantwoordelijkheid door geen vuurwerk af te steken buiten de toegestane tijden en in de vuurwerkvrije zones en door anderen aan te spreken als zij zich niet aan de regels houden.

Je ziet dat het inperken van de tijdsperiode waarin vuurwerk mag worden afgestoken de overlast al beperkt. Dus landelijke regelgeving heeft effect.

Als ik de balans van afgelopen jaarwisseling opmaak ben ik voor een landelijk vuurwerkverbod. Het plezier bij het afsteken van vuurwerk weegt niet meer op tegen de maatschappelijke kosten, de overlast voor mens, dier en milieu, geweld tegen politie e.a. hulpdiensten tijdens de jaarwisseling.

Ook zijn wij blij met de inzet van de hulpdiensten. Mede dankzij hen is de jaarwisseling veilig verlopen. De Woudenbergse brandweer moest in de Oudejaarsnacht twee keer uitrukken voor een buitenbrand waarbij de politie een keer mee moest rijden.

Vooruitblik 2020
2020 ligt voor ons. Het jaar waarin we 75 jaar vrijheid vieren. We vieren dat we sinds die tijd in vrijheid mogen leven. Vrede, veiligheid en grondrechten lijken zo vanzelfsprekend maar zijn dat niet. Omdat we al zolang in vrijheid leven, is het maar moeilijk voor te stellen hoe het moet zijn als je niet vrij bent. Daarom besteden wij dit jaar ook in Woudenberg extra aandacht aan de bevrijding. Niet alleen op 5 mei, maar een maand lang worden er allerlei activiteiten georganiseerd die in het teken staan van vrijheid. U hoort hier snel meer over.

In maart brengt de Commissaris van de Koning een officieel bezoek aan Woudenberg. Tijdens zo’n bezoek laat ik hem graag ons mooie dorp zien en wat het allemaal te bieden heeft. Maar de tijd kan ook benut worden om uitdagingen waar wij als gemeente voor staan te bespreken.

Verder staat dit jaar Open Monumentendag in Woudenberg op het programma. Zoals u misschien wel weet organiseren wij deze dag iedere drie jaar. De overige twee jaar zijn  de gemeenten Scherpenzeel en Renswoude gastgemeente. Dit jaar is Woudenberg weer het toneel voor deze mooie dag met als thema leermonumenten. De komende maanden wordt er samen met allerlei vrijwilligers hard gewerkt om de dag in te vullen.

2020 is ook een jaar waarin Woudenberg door gaat in de ontwikkeling: de eerste fase van het nieuwbouwplan Nijverheidsweg wordt opgeleverd en de bouw van woningen in Hoevelaar start. Zo bieden we voor iedereen de mogelijkheid om op een prettige manier kan wonen en leven in Woudenberg.

We weten niet wat 2020 ons brengt, maar ik spreek de wens uit dat we in goede gezondheid en vol energie met elkaar en ieder op zijn of haar eigen manier de schouders eronder zetten voor onze mooie gemeente Woudenberg.

Uitreiking Zilveren Speld
Dan gaan we nu over tot het uitreiken van de Zilveren Spelden. Het is dit jaar de zevende keer dat de Zilveren Speld wordt uitgereikt. Deze onderscheiding werd in 2014 door de gemeente in het leven geroepen om waardering naar inwoners uit te spreken voor wat zij betekenen voor de Woudenbergse samenleving.

In 2014: Bennie Glasius, Wijntje Wolswinkel en Jeanine Schaling

In 2015: Lenie Zitzmann en Wil van Asselt

In 2016: Jolanda van Baaren, Lene Nissan, Kees de Wit en later in 2016 ook Hans Voorhout

In 2017: Mees Blokhuis, Annie Methorst en Silvia van Waveren en later in 2017 ook Frans van Voskuilen.

In 2018: Johan de  Kruijff en Jan Maasland voor hun werk voor de Stichting Oud Woudenberg en de Stichting Welzijn Ouderen Woudenberg (SWO). In december 2018 Joop Morren.

In 2019: Wout Blokhuis, Cees van de Vendel, Jan Vermeer, Wil Schimmel en Rahaf Abou Alshamat.

De eerste Zilveren Speld is voor Wout Vos
Jij fietste dit jaar in 1 dag naar Texel om geld op te halen voor het Diabetes Fonds. Zelf heb je Diabetes type 1. Samen met je vader legde je die dag maar liefst 163 kilometer af en haalde daarmee het enorme bedrag van €4.700,- op.

Je moeder vertelde in het interview met De Woudenberger dat je op de website van het Diabetes Fonds had gezien hoe je een actie kon opzetten. Toch was het een min of meer een spontane actie. Een week voordat de reis naar Texel zou beginnen kwam je met het idee. Twee jaar geleden fietste je al in twee dagen naar Texel. Toen je zus je vroeg of je dat dit jaar weer ging doen, nam je de uitdaging aan. Maar wel op een voorwaarde: je zou het dit keer in 1 dag willen doen. Wat een ontzettend stoer voornemen. Van het één kwam zo het ander. Tijd om te trainen was er dus niet. Samen met je vader vertrok je al om half 3 ’s nachts richting Texel. ’s Avonds om 6 uur arriveerden jullie op de plaats van bestemming. Hoewel het naar eigen zeggen best een zware tocht was – af en toe moest je stoppen, omdat je diabeteswaardes door de inspanning soms te laag werden – heb je deze klus samen met je vader toch maar mooi geklaard.

Met je actie heb je via de Vriendenloterij zelfs een parachutesprong op Texel gewonnen. Een droom voor jou als ik het interview in De Woudenberger mag geloven. Dat heb je ook wel verdiend na zo’n mooie prestatie voor het goede doel.

Wout, met jouw actie ben je een voorbeeld voor andere jongeren. Hierbij overhandig ik jou de Zilveren Speld. Die heb je meer dan verdiend.

De tweede Zilveren Speld is voor Gerrie Hennipman
Maar liefst 42 jaar collecteerde u voor ReumaNederland, voorheen het Reuma Fonds. Omdat uw vader reuma had wist u maar al te goed wat deze ziekte inhoud. Omdat Reuma een ziekte is die bij veel mensen bekend is, was het een prettige collecte om te lopen. Iedereen wil om die reden wel iets bijdragen. U heeft een groot hart. Dat blijkt ook uit het feit dat u niet alleen collecteerde voor ReumaNederland, ook het Oranjefonds en de Kankerbestrijding konden jarenlang op uw steun rekenen. Daarnaast was u ook 30 jaar vrijwilligster bij de Woudenbergse Avondvierdaagse. Van de koffietafel tot de controlepost, u was van alle markten thuis.

De collecte voor de Kankerbestrijding werd eerst gedaan door uw man. De collectebus stond in huis, toen uw man door omstandigheden niet kon collecteren. Toen stapte u maar op de fiets naar de Voskuilerweg om te gaan collecteren. En hoewel dit de laatste jaren best zwaar voor u werd, bent u toch nog lang doorgegaan. Toen vorig jaar iemand aan de Voskuilerweg aanbood dat zij het mooi vond om te doen en het wel wilde overnemen deed u dat dan ook meteen.

Uw mede-genomineerde Wil Bakkernes reageerde  in datzelfde interview dat u deze nominatie echt hebt verdiend: “Bij jou klopt nooit iemand tevergeefs aan. Je hebt ook 35 jaar oliebollen gebakken voor de Voorhof en gewerkt voor de Kringloop”, stelde zij vol bewondering. Ook al reageerde u heel bescheiden op de nominatie en is uw grote inzet voor u heel gewoon, de Zilveren Speld die ik u nu mag opspelden is meer dan verdiend.

De derde Zilveren Speld is voor Wil Bakkernes
Terloops kwam het ter sprake bij mijn verjaardagsbezoek aan meneer Kielder: een mevrouw uit de kerk komt elke dag langs voor een praatje, een wandelingetje, helpen met zijn brood. Dit bleef bij mij hangen. Dat is de mooie kant van mijn werk als burgemeester: opmerken wat bijzonder is, aandacht voor de stille krachten in onze samenleving.

U, mevrouw Wil Bakkernes, krijgt de Zilveren Speld voor uw aandacht voor de oudste inwoner van ons dorp, meneer Kielder. Trouw als u bent, staat u iedere dag om 16.30 uur bij hem op de stoep om zijn boterham klaar te maken en  te zorgen dat hij genoeg eten en drinken in huis heeft. Bij grote uitzondering slaat u dit moment over en als dat gebeurt, zorgt u dat er eten voor hem klaar staat in de koelkast. Zoals u zelf zegt in het interview met De Woudenberger doet u dit met heel veel liefde en snapt u eigenlijk niet zo goed waarom u genomineerd bent voor de Zilveren Speld. U geeft aan dat het ‘gewoon’ in uw aard zit om mensen te helpen en dat u er ook tijd voor hebt. Maar uw jarenlange inzet voor een medemens is bijzonder en mag gezien en gewaardeerd worden. Oog hebben voor een ander en een luisterend ook bieden, u bent hiermee een voorbeeld voor andere inwoners. Daarom ontvangt u vandaag de Zilveren Speld.