Column burgemeester

Kinderen aan het roer

19 maart 2024
Afgelopen vrijdag hebben de kinderburgemeesters van Renswoude, Scherpenzeel en Woudenberg nader kennisgemaakt met elkaar. En de ‘grote’ burgemeesters mochten ook mee. Het werd gezellig bowlen bij Schimmel. Ontzettend leuk om te zien hoe kinderburgemeesters Sanne de Kruif (Renswoude) Sara Kooijman (Scherpenzeel) en onze eigen Fedde de Graaf het goed met elkaar konden vinden. Er werd veel gelachen en zo her en der de eerste ervaringen uitgewisseld. Het ceremoniële seizoen staat op het punt van beginnen, dus ook wat betreft dat wat komen gaat, kon er alvast worden voorbesproken. En wij? Wij hebben minstens zo fanatiek meegebowld en ook fijn bijgepraat. Heerlijk om zo’n goede verstandhouding te hebben elkaar.

De eerstkomende activiteit van Fedde is het kinderdebat, morgen in De Camp. Het is inmiddels een traditie dat dit debat wordt georganiseerd. Ter voorbereiding erop bezoeken lokale politici de groepen 8 van de basisscholen. Stellingen worden goed voorbereid en woensdag is het showtime.

Dan komen alle groepen 8 samen en wordt het een levendige boel. Waar het tijdens een normale raadsvergadering rustig moet blijven, is dat hier zeker niet altijd het geval. Er wordt geklapt en gejoeld. En aan de voorzitter van dienst, onze kinderburgemeester Fedde, de schone taak om alles in goede banen te leiden. Ik heb er alle vertrouwen in dat Fedde dat uitstekend gaat doen.

Behalve dat het kinderdebat leuk is om te doen, zowel voor de kinderen als de volwassenen die het hebben voorbereid, is het ook een mooi middel om kinderen meer bekend te maken met de (lokale) politiek. Waar gaat een debat eigenlijk over? Wat komt er allemaal bij kijken om jouw standpunt overtuigend te kunnen brengen? Hoe zorg je ervoor dat je rustig blijft en dat een ander er niet met jouw fantastische argument vandoor gaat? Wat zijn eigenlijk de zaken die spelen op Woudenbergs niveau? Waarom bestaat er eigenlijk iets als een gemeenteraad en welke taken verantwoordelijkheden heeft de raad? En wat doet het college dan en hoe verhouden de raad en het college zich tot elkaar?

Veel vragen waarop deze kinderen een mooie introductie hebben gekregen. En ik kan mij voorstellen dat ook volwassenen dit niet altijd even helder voor de geest hebben. Het is ook niet altijd even eenvoudig geregeld. Hoe dan ook bent u altijd van harte welkom bij de commissie- en raadsvergaderingen. Dan kunt u in levende lijve zien hoe de lokale politiek zich in Woudenberg voltrekt. Hopelijk zie ik u daar!

Eerdere columns burgemeester

Gisteren en afgelopen weekend was de brandweer flink in touw. Eerst een ammoniaklek op het bedrijventerrein en vervolgens een keukenbrand midden in het dorp. Ik ben diep onder de indruk van de geoliede machine die op het moment dat het erom spant fantastisch draait. Binnen no time staan brandweerauto’s uit Woudenberg en de regio, een gaspakkenteam vanuit Veenendaal, woordvoering en coördinatie klaar. Ook de politie was present. Alles erop gericht om het incident zo goed en efficiënt mogelijk te bestrijden. En goed gevolg. Hulde!

Leest u dit en denkt u “Wat een prachtig beroep hebben de brandweervrijwilligers!” Dat klopt helemaal en het goede nieuws is: er is plek voor nieuwe aanwas. Het brandweerkorps heet u graag welkom. Via social media is het korps graag bereid om meer informatie te geven en kennis te maken. Een echte aanrader!

Is het werk als brandweervrijwilliger u iets te veel actie, ook dan heb ik een mooi aanbod voor u. Elk jaar is er de actie NLdoet. Het Oranje Fonds organiseert op 15 en 16 maart 2024, samen met duizenden sociaal-maatschappelijke organisaties in het land, NLdoet; de grootste vrijwilligersactie van Nederland. NLdoet zet vrijwilligerswerk in de spotlights en ik nodig iedereen van harte uit om een dagje het verschil te maken en ertoe te doen!

In Woudenberg hebben diverse organisaties zich aangemeld met stuk voor stuk leuke activiteiten. U kunt de hal van Huize Nieuwoord uitnodigend en gezellig maken. Of wat dacht u van een Hollandse lunch bij Reinaerde, dan wel de tuin daar opfleuren en gezamenlijk pannenkoeken eten.

Het bezorgt u een fijne middag en u draagt bij aan een betekenisvolle vrijwilligerstaak die ervoor zorgt dat alles er weer spic en span bijstaat. Zelf ga ik fijn langs bij verzorgingstehuis Groenewoude voor een high tea tegen eenzaamheid onder ouderen. Ik heb er erg veel zin in!

Kortom: of u nu vrijwilliger wordt bij de brandweer en levens redt of een middag helpt in het kader van NLdoet, er is altijd iets van uw gading. Van harte aanbevolen!

Gelukkig is het voor velen vanzelfsprekend. Een fijn en veilig thuis. Waar je je gezien voelt, waar je jezelf kunt zijn, waar een gezellige sfeer is, waar je als kind met plezier weer vanuit school naartoe gaat, waar je je verhaal kwijt kunt en weet dat er voor je wordt klaargestaan. In goede en slechte tijden.

Ik hoop vurig dat als u dit leest denkt: dat klinkt als mijn huis. Dat gun ik iedereen van harte. De bittere werkelijkheid is dat het niet voor iedereen geldt. Er zijn tot mijn verdriet veel onveilige thuissituaties. Waar de sfeer om te snijden is, kinderen worden verwaarloosd, huiselijk geweld plaatsvindt en waar angst de boventoon voert.

Huiselijk geweld komt helaas veelvuldig voor. Bijna 1,3 miljoen Nederlanders van 16 jaar en ouder waren in 2022 het slachtoffer van huiselijk geweld, blijkt uit onderzoek van het CBS. Het kan daarbij gaan om lichamelijke- of geestelijke mishandeling, seksueel misbruik, verwaarlozing, vernedering, stalking of financiële uitbuiting. Ook in Woudenberg. En dan zijn de kinderen nog niet eens meegeteld.

Het verstikt en beschadigt. Zorgt voor trauma’s, levert een verwrongen mensbeeld op en heeft – zeker voor kinderen – grote gevolgen op de lange termijn. En juist omdat het zich thuis afspeelt, is het dikwijls onzichtbaar. Onzichtbaar voor familieleden, vrienden en buren. Voordat het naar buiten komt, is het vaak al zo uit de hand gelopen dat een weg terug moeizaam is.

Ook u kunt bijdragen aan een veilig thuis en dat kan cruciaal zijn. Misschien wel in uw eigen huis of vermoedt u dat het bij een bekende van u niet goed gaat. Het is echt van groot belang dat u actie onderneemt. In een acute situatie belt u altijd 112. Bijvoorbeeld als u veel geschreeuw hoort. Op basis van wat u vertelt over de situatie, wordt beoordeeld welke hulp nodig is. Plegers van huiselijk geweld kan ik een tijdelijk huisverbod van 10 dagen opleggen. Het zorgt voor een afkoelingsperiode waarin hulpverlening op gang kan komen. Het gaat dan om hulp voor de pleger van huiselijk geweld, het slachtoffer en eventuele kinderen.

Niet acuut? Kijk dan vooral op de website www.ikvermoedhuiselijkgeweld.nl. Daar vindt u veel informatie, gesprekstips en kunt u vinden waar u terecht kunt voor advies.

Door actie te ondernemen kunt u het verschil maken!

 

6 februari
Een aantal jaar geleden was ik op een conferentie waar hersenwetenschapper Eric Scherder vertelde hoe belangrijk muziekonderwijs is voor kinderen. Een warm en wetenschappelijk pleidooi voor muziek in de klas. Door muziek te maken of ernaar te luisteren, legt ons brein allemaal onderlinge verbindingen aan die weer een rol spelen bij rekenen en taal. Eigenlijk zet muziek onze hersenen aan het werk. Dat is voor het opgroeiende brein van groot belang, maar zeker ook voor het volwassen brein.  

Ook voor mensen met dementie is muziek van grote waarde. En dan in het bijzonder de muziek uit de tijd van hun jeugd. Het helpt om herinneringen terug te krijgen en heeft een positieve uitwerking op de emotie. Dat heb ik mogen ervaren toen ik op stage was bij zorgcentrum Groenewoude. Mijn komst was breed aangekondigd en de meest gestelde vraag vooraf was of ik ook de rode werkkleding aan zou doen. Uiteraard, dat hoort bij stage lopen.  

Na een rondleiding was het tijd om de bewoners naar de serre te begeleiden voor het hoogtepunt van de stage: het bewegen op muziek. In een grote kring zaten zeer enthousiaste bewoners en personeel er helemaal klaar voor. De muziek was voor velen bekend, want er werd vrolijk meegezongen. Ondertussen moesten wij goed opletten op alle oefeningen die wij moesten doen met armen en benen. 

Het was zo heerlijk om te zien hoe iedereen genoot en zijn beste beentje voorzette, letterlijk. Van de herkenning op de gezichten van de muziek die hen deed herinneren aan vroeger. Van het meezingen van de voor hen overbekende teksten. Van de verbindingen in de broze hersenen die weer even werden geactiveerd, maar vooral van de verbindingen onderling.  

Want het is zoveel meer dan een plek om te wonen als dat niet meer zelfstandig kan. Er zijn voorzichtige vriendschappen, er wordt naar elkaar omgekeken, het eten tussen de middag in de serre is met tafelgenoten die steevast bij elkaar zitten, er wordt op een hometrainer met beelden van Nederlandse fietspaden heel wat afgefietst en sinds kort is er ook de wensboom. De mooiste wens vond ik: “Als er een nieuwe bewoner is, kunnen we dan een voorstelrondje doen? Het is fijn om diegene dan te kennen.” 

Dat straalde zulke oprechte belangstelling uit naar de onbekende nieuwe bewoner. Een mooie les ook voor ons. 

 

23 januari 2024
Zoals in veel gezinnen stond ons weekend in het teken allerhande klusjes. Naar de gemeentewerf, naar de markt, de supermarkt, er moesten pakketjes worden weggebracht en er werd ook een bezoekje gebracht aan onze mooie bibliotheek. Daar zijn onze dochters – en wij dus ook – kind aan huis. Leesboeken worden verslonden en ook de informatieve boeken vinden gretig aftrek. Er wordt, dankzij de bibliotheek, geprogrammeerd en uit het dagboek van Anne Frank gelezen. Geleerd over wat de gevolgen kunnen zijn van intolerantie en discriminatie. Maar ook gelachen om stripverhalen en inspiratie opgedaan uit kookboeken voor kinderen.

Door te lezen verruimen wij onze blik en daarmee zijn wij in staat om buiten onze eigen leefwereld te kijken en te leren over dat wat de geschiedenis ons vertelt. Het doet mij dan ook verdriet dat uit recent onderzoek van de OESO wederom blijkt dat de leesvaardigheid van Nederlandse kinderen steeds verder daalt.

Gelukkig zijn daar de Nationale Voorleesdagen en de Poëzieweek die de interesse in lezen stimuleren. Met voorlezen kan je niet vroeg genoeg starten en ik ben blij dat hier de komende tijd op vele scholen en kinderdagverblijven extra aandacht aan wordt besteed. Zelf mag ik op een Woudenbergs kinderdagverblijf voorlezen. Ik kijk er nu al naar uit. Wie weet mag ik wel uit mijn lievelingsvoorleesboek ‘De Gruffalo’ lezen!

Poëzie is mij vorig jaar, toen meerdere sterfgevallen in die week mij in rouw onderdompelden, van grote troost geweest. In mijn column van vorig jaar schreef ik dit: Gelukkig bestaat er kunst, bestaat er poëzie. Die woorden geeft als je zelf geen woorden meer hebt. Als je alleen maar kunt huilen. Poëzie biedt troost. Heft je op, ook als je niet meer weet hoe het allemaal moet. Als verdriet de boventoon voert. Als rouwen de dag bepaalt en van uitzicht geen sprake lijkt te zijn. Dan kunnen wij terugvallen op het geschreven woord. Op dat wat de kunsten ons vertellen.

Inmiddels zijn wij een jaar verder en die woorden van toen zijn nog steeds actueel. Misschien juist nu de sterfdagen dichterbij komen. Laten wij elkaar vasthouden en omarmen, in vreugde en verdriet. Met een gedicht voor als er geen woorden meer zijn.

9 januari 2024
Het begon allemaal op Twitter met een trotse post van collega-burgemeester Sjors Fröhlich over een kersthanger in de vorm van het stadhuis in Vianen. Dat leek mij ook wel wat. Maar een nog grotere wens: het Woudenbergse gemeentehuis van Lego. Dát zou pas echt gaaf zijn. Buurvrouw-burgemeester pookte het vuurtje nog wat op met een foto van hun Lego-gemeentehuis en de kerstvakantieactiviteit in huize Jansen was geboren. Dan maken wij er zelf wel één.

Al snel moest ik mijn meerdere erkennen in onze dochter van 10 jaar. Zij kon het beter én sneller. Ik werd assistent. In een mum van tijd verrees daar de voorkant van ons monumentale gemeentehuis. De toren was een uitdaging, maar is wonderwel gelukt. En als het klaar is? Dan gaan wij daar iets mee doen voor het goede doel. Wordt vervolgd…!

U begrijpt: ik koester met veel liefde ons gemeentehuis. Het huis waar ik vaak -misschien wel te vaak- te vinden ben. En die liefde breng ik graag aan u over. Met Open Monumentendag was het gemeentehuis opengesteld en dat was een groot succes. Dat smaakte naar meer. Ons gemeentehuis is te mooi om dicht te houden. Bovendien is het ook uw gemeentehuis.

Daarom hebben wij besloten de jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst in een nieuw jasje te steken. Informeler, toegankelijker en met een open gemeentehuis. Tijdens de zaterdagmarkt, zodat u gemakkelijk voor of na het boodschappen doen even langs kunt komen. U wordt getrakteerd op koek-en-zopie en vrijwilligers van Stichting Oud Woudenberg vertellen u graag alles over de historie van het gemeentehuis.

Het hoogtepunt is om 11:00 uur. Dan reik ik met veel plezier vier Zilveren Spelden uit. Drie Zilveren Spelden zijn voor vertrekkende bestuursleden van Stichting Haantjesdag, Paul van Waveren, Henk Vreeswijk en Esther Louwen, als dank voor hun jarenlange inzet voor ons dorp. Hun bestuurstijd zit erop en dat markeren wij graag met deze spelden. De vierde Zilveren Speld is voor Patrick Kolfschoten. Wegens ziekte kon hij niet anders dan zijn Jumbo-supermarkt verkopen en stopte hij als voorzitter van de DES. Patrick Kolfschoten heeft veel betekend voor ons dorp en in het bijzonder voor ons centrum en de Zilveren Speld heeft hij dan ook dik verdiend.

U bent van harte uitgenodigd om komende zaterdag tussen 10-12 uur langs te komen bij het gemeentehuis tijdens de nieuwjaarsontmoeting. Ik hoop u te zien!

12 december 2023
Sinterklaas is weer met zijn stoomboot en pieten vertrokken naar Spanje. Vast om uit te rusten van al het feestgedruis. Dankzij alle activiteiten van het Sinterklaascomité, weet ik zeker dat de beste man Woudenberg niet snel vergeet. Veel Woudenbergse kinderen hebben genoten van de afgelopen weken, dus veel dank aan de leden!

Bij ons thuis is het traditie dat de kerstboom zijn intrede pas mag doen als de Sint weg is. Dit jaar hebben wij een boom uit eigen tuin. Reusachtig en eigenlijk veel te groot voor in onze woonkamer. Maar dat mag de pret niet drukken. Kerstliedjes aan – sinds eind november is NPO Klassiek tijdelijk ingeruild voor onze guilty pleasure Skyradio The Christmas Station -  en versieren maar. Het is een kleurrijk geheel geworden waar je letterlijk en figuurlijk niet omheen kan.

En in die weken voor Kerst, waar zo de nadruk ligt op gezelligheid en warmte, is er op 10 december De Dag van de Mensenrechten, omdat op die dag in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) werd aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. De UVRM is tot op heden van grote betekenis als algemene morele en juridische standaard, als vaak gebruikte bron voor een nieuw internationaal verdrag of een nationale grondwet. En als basis van het werk van mensenrechtenactivisten en -organisaties.

Eén van die mensenrechtenorganisaties is onmiskenbaar Amnesty International. Elk jaar rond 10 december organiseert Amnesty de welbekende schrijfactie voor mensen die gebukt gaan onder onrecht. Afgelopen zaterdag was de schrijfactie in het Cultuurhuis waar ik met dankbaarheid aan heb deelgenomen.

Dankbaar, omdat de weken voor Kerst bij ons in vrijheid gebeuren, zonder vrees voor oorlog of geweld. Zonder een doodstraf die boven het hoofd hangt. Dat maakt het ook extra wrang. Het contrast is zo enorm groot dat het ook wat ongegrond kan voelen om te schrijven. En toch, waar de schrijfactie ook een symbolische betekenis heeft, heeft het ook daadwerkelijk zin. Naar aanleiding van de vorige schrijfactie zijn mensen vrijgelaten én hebben mensen zich zeer gesteund gevoeld. Daarom heb ik ook dit jaar weer geschreven en een opdracht voor mijzelf mee naar huis genomen wat ik kan doen om van betekenis te zijn van anderen in nood.

Ik wens u een goede adventtijd toe waarin wij ook nu omzien naar elkaar.

Habemus Fedde!

Nee, ik heb niet te diep in het glaasje gekeken toen ik deze column schreef. Dat zou ook wat zijn op de vroege ochtend. Maar die titel dan?! Waar heeft die burgemeester het nu weer over? Ik zal u niet langer in vertwijfeling laten. Als er een nieuwe paus is gekozen, worden gevleugelde woorden ‘Habemus Papam!’ – Wij hebben een Paus!- uitgesproken. Dat zinnetje schoot door mijn hoofd toen kinderburgemeester Nathan en ik vorige week bij de verkiezing van de nieuwe kinderburgemeester mochten zijn.

Dit jaar was het de beurt aan de Olijfboom om een nieuwe kinderburgemeester te kiezen. Vijf kinderen uit groep 7 mochten door naar de tweede en beslissende ronde: een presentatie geven voor groot publiek. De hele aula zat vol leerlingen. Nathan en ik zaten, samen met mijn dochter uit groep 7 die uitgesloten was van deelname, in de jury.

Alle vijf de kinderen gaven een super goede presentatie. Over wat zij belangrijk vinden, waar zij van houden, hoe zij Woudenberg nog mooier kunnen maken. Het mooiste vond ik dat zij allemaal het welzijn van een ander als inspiratiebron hadden. Een spelletjesmiddag of bakken met vluchtelingenkinderen, een leuke activiteit met kinderen en oudere mensen, of een rolstoelschommel, zodat ook kinderen in een rolstoel mee kunnen spelen.

Stuk voor stuk voorbeelden om meer verbinding tot stand te brengen. Voor een mooiere samenleving waar wij elke dag nadenken wat wij daar zelf aan kunnen bijdragen. Om elkaar met een open blik en een warm hart op te zoeken. En hoewel het in roerige en onzekere tijden verleidelijk kan zijn om ons terug te trekken in onze eigen kring, is onze samenleving daar niet bij geholpen. Er is nog nooit een gemeenschap hechter en veiliger geworden van uitsluiting en verdeeldheid. Aan ons de opdracht om daarvoor te gaan en onze kinderen daarin voor te gaan. Want hoe kunnen wij van onze kinderen verwachten dat zij open staan voor iedereen als wij dat zelf niet doen?

Terug naar de verkiezing van de nieuwe kinderburgemeester. De stemmen werden geteld en onder luid gejuich werd Fedde de Graaf gekozen als kinderburgemeester 2024! Op 21 december wordt Fedde tijdens de laatste raadsvergadering van het jaar officieel geïnstalleerd en neemt Fedde het stokje over van Nathan. Van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn!

14 november 2023
Nog acht dagen en dan is het zover. Dan is het feest. Het feest van de democratie om precies te zijn. Een hele dag in het teken van het recht om te stemmen, om in alle vrijheid een nieuwe Tweede Kamer te kiezen. In alle vroegte begint het team Verkiezingen aan deze dag. Vanaf 07:30 uur zitten de vele stembureauleden er helemaal klaar voor en bent u tot 21:00 uur van harte welkom bij één van onze zes stembureaus.

Alle stemlokalen zijn toegankelijk voor mensen met een beperking en tot mijn blijdschap zijn bij drie stembureaus ook de Prokkelduo’s weer van de partij. De Prokkelduo’s maken ook deel uit van het stembureau en bestaan uit één persoon met een verstandelijke beperking en een begeleider. Een prachtig initiatief voor een inclusief Woudenberg!

Uiteraard zult u van mij als burgemeester niet te horen krijgen waar u op moet stemmen. Maar het zal u niet verbazen dat ik hierbij wel een warme oproep doe om van uw stemrecht gebruik te maken. Ook als u denkt dat het toch allemaal niet uitmaakt, blijft het feit dat de uitslag van de verkiezingen bepaalt hoe de Tweede Kamer eruitziet en dus ook welke wetten worden aangenomen en welke koers er wordt gevaren. Daar gaat u wat van merken, of u dat nu wilt of niet.

Juist omdat het zo bepalend is wat de politiek op landelijk niveau beslist, is het zo van belang dat de leden van de Tweede Kamer een goede afspiegeling zijn van Nederland. Door massaal te gaan stemmen, maken wij dat met elkaar mogelijk.

Gelukkig kent Woudenberg een traditie van een hoge opkomst. De afgelopen Tweede Kamerverkiezingen heeft maar liefst 85,79% gestemd. Ten opzichte van de landelijke 78,71% een percentage om trots op te zijn. En toch, hoe mooi zou het zijn als wij een opkomst zouden krijgen van > 90%? Dat zou toch wel heel geweldig zijn. Doet u mee om die mijlpaal te behalen?

Wilt u wel stemmen, maar weet u nog niet op wie u moet stemmen? Maak dan vooral gebruik van de stemhulpen, zoals het Kieskompas of de Stemwijzer. Die geven een indicatie welke partijen dicht bij uw standpunten staan. Zij helpen u een eindje op weg in uw keuze.

31 oktober 2023
Komende vrijdag vindt de jaarlijkse veteranenbijeenkomst voor veteranen uit Renswoude, Scherpenzeel en Woudenberg weer plaats. Dit keer is het gastvrouwschap aan burgemeester Teunissen van Scherpenzeel. Een moment om onze veteranen te eren, te waarderen en de gelegenheid te bieden om, samen met hun naasten, elkaar te ontmoeten.

Vorig jaar was er tijdens de veteranenbijeenkomst een bijzondere rol voor het Veteranen Search Team (VST). Het kameraadschap dat veteranen vaak voelen, kwam tijdens hun presentatie in volle omvang tot haar recht. Ontstaan rondom de zaak Anne Faber en uitgegroeid tot een professionele organisatie met 2500 vrijwilligers die bij nacht en ontij bereikbaar zijn om op verzoek van de politie te zoeken naar vermiste personen. 

Drie Woudenbergse veteranen zijn inmiddels actief als vrijwilliger en deze bijeenkomst resulteerde ook in het mogen meedraaien tijdens een inzet van het VST. Ontzettend indrukwekkend om mee te mogen maken. Diep respect voor de leden van het VST. De prestigieuze Amerikaanse militaire onderscheidingen die zowel het VST als geheel als oprichter Dennis van der Kraats onlangs in ontvangst mochten nemen, zijn dan ook wat mij betreft meer dan verdiend.

Vrijdagmiddag staat Ride2LiveLife centraal. Ride2LiveLife is ontstaan uit het I CAN Wounded Warriors Cycling Team (ICWWCT). Dit zijn bijzondere fietsprojecten om aandacht te vragen voor (lichamelijke en/of psychisch gewonde) veteranen/(ex-) geüniformeerde en mensen uit hun directe omgeving.

Eén van de unieke aspecten aan Ride2LiveLife is de samenwerking tussen leden van het ICWWCT en jongeren met dezelfde problematiek. Met deze bijzondere samenwerking willen zij bereiken dat de deelnemers zich niet alleen focussen op hun eigen lichamelijke- of psychische blessures. Tegelijkertijd is het doel dat zij bijdragen aan het vragen van aandacht voor de problemen waar anderen dagelijks mee te kampen hebben.

Hopelijk tref ik komende vrijdag, tijdens de veteranenbijeenkomst, ook weer de veteraan met zijn lieve traumahulphond. Zijn steun en toeverlaat die er bijvoorbeeld voor heeft gezorgd dat een meneer weer naar buiten gaat en zijn leven heeft opgepakt. Want laten wij vooral niet vergeten dat het moedig is om militair te zijn, maar dat het dikwijls ook zijn sporen nalaat. Dan is het aan óns om er voor hen te zijn en hen niet in de steek te laten. Samen sterk, altijd dankbaar.

17 oktober 2023
Elk jaar rond deze tijd zendt NPO Klassiek de Klassieke Top 400 uit. Iedereen mag stemmen op favoriete klassieke werken en daar rolt dan een mooie lijst uit. Inmiddels weet u vast dat ik een groot liefhebber ben van klassieke muziek en ik heb dan ook met plezier gestemd én geluisterd. Elk jaar stem ik op vrijwel dezelfde stukken. Het is een mix van stukken die mij dierbaar zijn. Onder andere de huwelijkscantate van Bach die uitgevoerd werd tijdens onze bruiloft, het strijkkwartet van Schubert dat ik zo graag speel, het allermooiste vioolconcert dat er is (Tsjaikovski) en de Johannes Passion. Bij het laatste werk is er altijd nog de -vast ijdele- hoop dat het eens de Matthäus Passion van de troon zal stoten als de nieuwe nummer één.

En toch had ik er dit jaar geen enkele moeite mee dat de Matthäus Passion wederom de lijst mocht aanvoeren. En dat had alles te maken met het afschuwelijk toepasselijke Erbarme Dich dat vrijdagavond iets voor 20:00 uur uit de luidsprekers klonk. Ik weet zeker dat ik niet de enige luisteraar was die moest denken aan de tijd waarin wij nu leven. De oorlog in Oekraïne duurt onverminderd voort, de terroristische aanslag van Hamas op Israël kostte aan velen het leven en aan de geweldsspiraal in het Midden-Oosten komt maar geen einde. Zoveel mensen moeten vluchten van huis en haard, vluchtelingenkampen zitten overvol en mensen moeten leven onder erbarmelijke omstandigheden.

Mijn hart huilt bij het zien van de indringende beelden van onschuldige slachtoffers uit Israël en Gaza, en als het journaal vervolgens naadloos overgaat naar de strijd in Oekraïne, zakt de hoop steeds verder weg en neemt de machteloosheid toe. Dan ben ik dankbaar dat wij zoveel Oekraïners mogen opvangen, maar ben ik vooral ook heel stil.

En in die stilte klinkt de muziek. Muziek van troost en erbarmen, van een sprankje hoop die de Klassieke Top 400 in een bijzonder perspectief plaatst. U kunt deze op hun website en op Spotify terugluisteren en ik beveel u van harte -naast het al genoemde Erbarme Dich - de volgende werken bijzonder aan: The Peacemakers van Karl Jenkins (161). Een ode aan mensen die streven naar wereldvrede. En ook van Jenkins: The Armed Man – A Mass For Peace (19). Een anti-oorlogswerk opgedragen aan de slachtoffers van de oorlog in Kosovo.

Aan die werken denk ik als wij maandag -gisteren- een minuut stil zijn ter nagedachtenis aan de drie gijzelaars en twaalf verzetsstrijders die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden omgebracht in het bos nabij de Pyramide van Austerlitz.

3 oktober 2023
Dat Woudenberg bruist van de activiteiten, weet u als geen ander. Wij hadden Open Monumentendag en de Woudenbergse Wielerronde nog maar net achter de rug en de volgende festiviteit diende zich afgelopen zaterdag alweer aan. Dit jaar was het aan de oud-leden van de Woudenbergse brandweer om de wedstrijd ‘lage druk’ te organiseren.

Oud-ledenkorpsen uit de regio streden met elkaar voor de winst en de roem. Het was een feest om ook een ronde mee te mogen maken en de buurmannen uit Renswoude aan het werk te mogen zien. Zij redden, met gevaar voor eigen leven eerst de slachtoffers en pas daarna blusten zij de brand. Puntenaftrek van de jury, maar punten voor de heroïek. Aan het eind van de dag mocht ik de prijsuitreiking voor mijn rekening nemen en de ploeg uit Kamerik huldigen als winnaar!

En mocht u denken dat het er dan wel weer even op zit, niets is minder waar. Er is weer genoeg om naar uit te kijken. Als eerste verheug ik mij zeer op het voor mij eerste burgemeestersontbijt dat volgende week dinsdagochtend plaatsvindt in het kader van het Nationaal Schoolontbijt. Groep 6 van de Jan Ligthartschool komt gezellig in de raadzaal op bezoek. Onder het genot van een gezond ontbijt gaan we vooral lekker met elkaar in gesprek. Kinderen stellen altijd ontzettend leuke vragen en hebben vaak bijzondere invalshoeken. Een mooie kans om elkaar weer eens te ontmoeten!

Wat ook volgende week dinsdag weer start is de WAUW!denberg week. Een hele week in het teken van duurzaamheid. Het thema van dit jaar is: ‘Circulariteit, het nieuwe normaal?’ Het is een vol programma, met voor ieder wat wils. Voor jong en oud. En om u alvast te enthousiasmeren, geef ik u een aantal highlights. Zo kunt u op dinsdagavond 10 oktober in het Cultuurhuis met elkaar én met lokale ondernemers in gesprek over circulariteit. Of wat dacht u ervan om met uw (klein)kind op vrijdagavond 13 oktober naar de film ‘Onder het Maaiveld-Junior’ te gaan? Eén ding weet ik zeker; deze week gaat mooie gesprekken opleveren en we zetten elkaar aan het denken.

Kortom: in het mooie Woudenberg is bijzonder veel te doen. En of het nu de oud-ledenwedstrijd is, of de WAUW!denberg week, de inzet van vrijwilligers maakt het mede mogelijk. Wat zouden wij als gemeenschap zijn zonder hen? Hulde!

19 september 2023
Wat was Open Monumentendag een feest. Ontzettend veel bezoekers, zowel Woudenbergers als toeristen, wisten onze mooie en bijzondere monumenten te vinden. De meer dan 100 vrijwilligers die deze dag tot een succes maakten, hebben Woudenberg prachtig op de kaart gezet! Echt iets om trots op te zijn.

Mensen die mij die dag tegenkwamen hadden twee vragen: waarom ik mijn ambtsketen niet droeg en waarom ik wel een geel lintje opgespeld had. Mijn keten lag veilig opgeborgen deze dag. Open Monumentendag werd onder de bezielende leiding van wethouder Molenaar georganiseerd en dan vond ik het niet passend om de ambtsketen te dragen.

Het gele lintje droeg ik die hele week in het kader van de Wereld Suïcide Preventie Week. In 2022 stierven in Nederland 1.916 mensen door zelfdoding, dat zijn er gemiddeld 5 per dag. Elke zelfdoding raakt ongeveer 135 mensen. Reken maar uit wat dat betekent: in een jaar tijd hebben meer dan 250.000 mensen het verwoestende gevoel van zelfdoding ervaren. 

Begin dit jaar besloot de partner van onze interim-griffier dat het leven hem teveel werd. Van dichtbij heb ik de verwoestende gevolgen meegemaakt. De reddeloosheid, radeloosheid, het enorme verdriet en een braakliggende toekomst. Werkelijk hartverscheurend.

Toen zij mij vroeg of ik tijdens de Wereld Suïcide Preventie Week het gele lintje wilde dragen, heb ik geen moment geaarzeld. Met het dragen van jouw gele lintje laat je zien dat het onderwerp jou bezighoudt en het helpt om het taboe op zelfdoding te doorbreken. De gele lintjes zijn een symbool van hoop, waarmee je laat zien dat je wilt helpen om te voorkomen dat mensen eenzaam en radeloos een einde aan hun leven maken. 

In die week is het lintje meerdere keren aanleiding geweest tot mooie en openhartige gesprekken. Bijzonder waardevol. Het maakt het leed van degenen die het mee hebben gemaakt en er nog middenin zitten niet minder. Wel weten zij zich gedragen en al heeft één lintje een zelfdoding voorkomen, dan is het meer dan waard geweest.

4 september 2023
De zomervakantie is voorbij. De kinderen zijn weer naar school en wij zijn weer aan het werk. Wat hebben wij genoten van onze gezinsvakantie naar Zweden. Een vakantie en familiebezoek in één en dat beviel uitstekend. Drie weken op een eiland bij Stockholm, fijn met elkaar, suppen, met de boot, bijpraten, buiten eten, op de hond passen: het was een groot succes. Gelukkig hadden de kinderen ook heel veel zin om weer naar school te gaan. Ze konden niet wachten tot het zover was.

Behalve school, zijn ook ballet en vlegelen weer begonnen. En het toeval wil dat ze met allebei gaan ‘optreden’ met Open Monumentendag. De dag waarop de Woudenbergse monumenten in het zonnetje worden gezet en vele vrijwilligers laten zien wat Woudenberg in huis heeft op het gebied van cultureel erfgoed. Het thema van dit jaar is ‘Levend Erfgoed’. Er is ontzettend veel werk verzet om er een mooie dag van te maken. Er is een fietsroute langs de vele highlights en bij alle deelnemende locaties zijn aantrekkelijke activiteiten gepland. Echt levend erfgoed, dus!

Zo zingen de koorleden van het koor ‘Gemengde Noten’ ook tot hun eigen vreugde in de jachtzaal van Klein Geerenstein. U kunt uiteraard langs onze Pyramide van Austerlitz. Er zijn Oudhollandse spelen en een optreden van het Spoorkoor bij Buurtvereniging ’t Spoor tegenover het gemeentelijk monument het Stationsgebouw. En als zeer belangrijk onderdeel van onze Woudenbergse historie kunt u deze dag ook een bezoek brengen aan Grebbelinie in het Vizier. Het museum van het Educatief Centrum en de buitenexpositie met een replica loopgraaf. Het Cultuurhuis en het gemeentehuis maken de cirkel rond. Ook daar zijn veel verschillende activiteiten, waaronder dus dansoptredens en het vlegelen.

U begrijpt dat mijn zaterdag heerlijk is volgepland. Ik kijk zeer uit naar deze dag en ik hoop u dan ook in groten getale te ontmoeten. Want zonder uw aanwezigheid is Open Monumentendag niet compleet. Er is hard gewerkt aan dit gevarieerde programma en dat verdient een enorme toeloop van u allemaal. Niet alleen onze monumenten verdienen uw aandacht en interesse, ook degenen die deze dag hebben voorbereid.

Tot zaterdag!

11 juli 2023
Vorig jaar rond deze tijd, schreef ik in mijn laatste column voor de zomer dat het roerige tijden waren. Aan die roerige tijden is een jaar later nog geen einde gekomen. Zeker niet nu het kabinet gevallen is en vele beslissingen weer op de lange baan worden geschoven. Wat snakken veel mensen naar duidelijkheid. Boeren willen weten waar zij aan toe zijn, de vele woningzoekers willen zicht op een betaalbaar huis, klimaatverandering neemt geen pauze en gemeenten hangt een miljardenbezuiniging boven het hoofd, terwijl er steeds meer taken naar gemeenten gaan. De lijst lijkt eindeloos.

Maar los van de inhoud, maak ik mij het meest zorgen over wat dit alles doet met het vertrouwen van mensen in de overheid. Na de landelijke verkiezingen duurde het bijna een jaar voordat kabinet Rutte IV aantrad. Bewindslieden kwamen en gingen - vaak onvrijwillig, al dan niet vergezeld met een schandaal - en voordat de ploeg goed en wel bekend werd bij het volk, was het ongelukkige huwelijk alweer voorbij. Op naar de volgende verkiezingen met bijbehorende verkiezingsretoriek, regelmatig vooral op de persoon en maar weinig op de inhoud.

Als politicoloog vind ik het reuze interessant, als burgemeester hoop ik toch vooral op stabiliteit. Op een duidelijke koers voor de lange termijn. Op een landelijke overheid die de gemeenten ziet als medeoverheden en dus als gelijkwaardige partners. Op dienend leiderschap boven machtspolitiek.

In dat kader kan Den Haag nog wel iets van gemeenten opsteken. Als bij gemeenten tussentijds een coalitie strandt, kunnen er geen nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven. De gemeenteraad blijft hetzelfde en er moet met elkaar worden bezien hoe nu verder binnen het kiezersmandaat dat de raad voor die vier jaar heeft gekregen. Dat lijkt mij voor de landelijke politiek een variant om serieus te overwegen. Het kan bijdragen aan meer langetermijndenken en hopelijk maakt het het ook een stuk onaantrekkelijker om een coalitie strategisch te laten klappen.

Hoe het zich ook moge ontwikkelen, wij - college en gemeenteraad - laten ons niet uit het veld slaan. Uitdagingen genoeg, maar wij doen er alles aan om een prettig, veilig, leefbaar en financieel gezond Woudenberg te zijn en te blijven. Daar mag u op vertrouwen!

Tot slot wil ik u een fijne zomer toewensen. Ik hoop dat deze periode van rust en ontspanning u nieuwe energie geeft en dat u mooie herinneringen kunt maken. Laten wij elkaar blijven inspireren en motiveren, zodat wij ook na de zomer met frisse moed verder gaan.

Een hele goede zomerperiode!

26 juni 2023
De laatste weken voor de zomervakantie zijn traditiegetrouw druk en rommelig. Ook thuis. Schoolreisje, wisselmiddag, een actiemarkt om de zelfgemaakte cupcakes en bonbons te verkopen en natuurlijk de Avondvierdaagse. Voor het eerst liepen onze dochters in Woudenberg mee. Dat maakte de feestvreugde tijdens de intocht voor mij helemaal compleet.

Want een feest was het. Ondanks de warmte, liep iedereen dapper door. Van jong tot oud, in schoolverband, met Reinaerde of individueel: een knappe prestatie! Tijdens de eerste dagen kwam de stoet ook regelmatig langs ons huis voorbij. Een mooi gezicht en ook fijn dat zoveel mensen langs de routes stonden om de lopers aan te moedigen.

Het hoogtepunt was toch wel de intocht. Dit jaar deelden wij als college gladiolen uit. Want zo’n prestatie verdient een bloemetje, of niet? Het was topsport om in zo’n korte tijd al die gladiolen uit te delen, boksen te geven en ook nog snel een foto te maken. Maar het was geweldig leuk om te doen. En overal in het dorp zagen wij vervolgens die lange pluimen van de gladiolen. Bij ons thuis staan ze nog. Een mooi aandenken!

Over bloemen gesproken: de dag erna mocht ik samen met veteraan - en drijvende kracht achter het initiatief - André Brouwers het Witte Anjer Perk onthullen. Het Witte Anjer Perk is bedoeld als teken van respect aan en verbondenheid met onze veteranen. Woudenberg telt maar liefst 80 veteranen. Mensen die bereid waren hun leven te geven voor onze vrede en vrijheid, in binnen- en buitenland. Die niet altijd ongeschonden uit deze strijd zijn gekomen, fysiek dan wel mentaal. Nu is er een plek om daarbij stil te staan. Een plek voor onze veteranen zelf, voor hun thuisfront en voor ons allemaal.

Niet geheel toevallig was het de week erna, afgelopen zaterdag, Nationale Veteranendag waar de witte anjer ook weer centraal stond. Het symbool van en voor veteranen. En voor het eerst werd ook in Woudenberg de officiële Veteranenvlag gehesen bij het gemeentehuis. De gemeenteraad heeft daartoe onlangs het besluit genomen en ik ben buitengewoon trots op deze uiting van diep respect. Dat respect mag wat mij betreft nog breder worden uitgedragen. Volgend jaar ook bij u aan de vlaggenmast?

 

 

13 juni 2023
Voordat u denkt dat het over de huidige extreem droge weersomstandigheden gaat waar ik vind dat u invloed op zou kunnen uitoefenen, dat ligt helaas niet in onze macht. Al zou een heerlijke plensbui inmiddels wel welkom zijn. Afgelopen zaterdag tijdens Haantjesdag was het ook al zo warm. Onder het toeziend oog van vele aanwezigen, mocht Ody Honders tot zijn verrassing horen dat hij verkozen is tot Haan van het Jaar. Het was mij een eer dat ik hem het bijbehorende beeld mocht overhandigen.

Het blijft prachtig om mensen die zich inzetten voor de samenleving in het zonnetje te mogen zetten. Zo ook tijdens de jaarlijkse lintjesregen waar de Koninklijke Onderscheidingen worden uitgedeeld. Dit jaar kregen maar liefst zeven Woudenbergers een lintje.

En u voelt hem misschien al aankomen: hoe mooi zou het zijn als het volgend jaar ook zo gaat regenen? Er zijn zoveel Woudenbergers die zich al jarenlang, vaak belangeloos, inzetten voor een ander, voor sport, kerk, cultuur of anderszins, dat ik zeker weet dat er nog veel Koninklijke Onderscheidingen in het verschiet kunnen liggen.

Daar bent u hard bij nodig! Want naasten -familie, vrienden, collega’s- zullen moeten opstaan en zich bij ons melden als zogenaamde voorsteller. Het is een proces dat ook van de voorsteller inspanning vraagt, maar het is ontzettend de moeite waard. De waardering die eruit spreekt dat u het initiatief neemt en de verraste en vaak ook emotionele reactie als een decorandus hoort dat hij of zij een Koninklijke Onderscheiding krijgt, zijn werkelijk onbetaalbaar.

Dus kent u iemand die zich al jarenlang enorm inzet. Aarzel niet en meld u snel. U kunt nog tot en met eind juni iemand voordragen voor de uitreiking van de Koninklijke Onderscheidingen rondom Koningsdag 2024. Neem hiervoor contact op met het bestuurssecretariaat van de gemeente via het telefoonnummer 14033. En zij kunnen u meer informatie geven, in gesprek gaan met u en helpen u graag op weg bij de aanvraag.

Meer informatie over het aanvragen van een Koninklijke Onderscheiding vindt u ook op www.lintjes.nl. Ik reken op u!

30 mei 2023
Terwijl ik deze column schrijf, bevind ik mij op meer dan 10 km hoogte ergens tussen Groenland en Canada. Tot mijn vreugde ga ik mijn broer Gerard na vijf jaar eindelijk weer zien. Een week de tijd om bij te praten, te zien waar hij woont en leeft, zijn vriendin en hond in het echt zien. Ook fijn om even te ontspannen en opgeladen weer terug te keren. Al is het minder leuk dat ik man en kinderen een week moet missen.

Want zij zijn degenen die mij steunen en mee zijn gegaan naar Woudenberg. De kinderen werden van de één op andere dag “de kinderen-van”. Zonder dat zij daar echt een keuze in hadden. Als ik zie hoe snel zij hun plek hebben gevonden op school en elders, glimt mijn moederhart. Ze doen het toch maar even. Met behoud van eigenheid, schikken zij zich naar hun rol. Met een uitdrukkelijke voorliefde voor kleurrijke kleren, het liefst precies hetzelfde én met bijpassende accessoires. Zeker met Koningsdag wordt flink uitgepakt, alles moet kloppen en hun pret is vooral de voorpret.

Dat doet mij denken aan de ophef over gravin Eloise, de dochter van prinses Laurentien en prins Constantijn. Zij ligt, enkel vanwege haar familie, onder een vergrootglas. Een willekeurige jonge vrouw op een foto in een badpak? Niemand die het erover zou hebben. Eloise op een foto in een badpak: een ‘grensgeval’. Ook onze kroonprinses Amalia heeft het bijzonder zwaar te verduren met commentaar op haar uiterlijk. De negatieve kwalificaties zijn niet van de lucht.

Het lijkt wel alsof niemand zich op dat moment realiseert dat achter de publieke en representatieve functies ook maar heel gewone -jonge- mensen zitten. Die het natuurlijk wel uitmaakt als velen, meestal volwassenen, hun uiterlijk beoordelen en vaak ook veroordelen.

Want laten we eerlijk zijn. Wat maakt het uit of je in badpak op de foto gaat, je je haar knalblauw hebt geverfd, je een hoofddoek draagt of juist altijd een rok, je piercings hebt, of het liefst precies hetzelfde aantrekt als je zus? Sinds wanneer bepaalt ons uiterlijk of wij goede mensen zijn? En is dát niet juist waar het echt om draait? Of wij goed zijn voor onze medemens, behulpzaam zijn, anderen in hun waarde laten en ons best doen om een goed voorbeeld te zijn?

Laten wij elkaar niet zo de maat nemen als het om uiterlijke zaken gaat. En wat een grensgeval is, is niet aan de publieke opinie, maar aan de kaders die thuis worden gesteld. Wat zou de wereld saai zijn als iedereen hetzelfde was. Laten we de veelkleurigheid, ook in Woudenberg, vooral koesteren.

18 april 2023
In een eerdere column heb ik u al eens verteld over mijn broertje Seth die de ongelooflijk zware opleiding tot marinier volgt. Gelukkig zijn er mensen zoals hij die dit dappere werk willen doen, over extreem doorzettingsvermogen beschikken en daar heel veel voor over hebben. Komende vrijdag is het eindelijk zover. Dan loopt hij, vast uitgeput, maar drijvend op adrenaline, samen met zijn kameraden het kazerneterrein op, onder luid applaus en gejuich van ons allemaal. De opleiding zit er dan officieel op. Hij heeft het gered en dat is een hoogtepunt waar wij al maanden naartoe leven.

Het is vast toeval dat de uitreiking op 21 april a.s. is, maar symbolisch vind ik het wel. Tegelijkertijd vinden namelijk de Koningsspelen plaats, waar de kinderen mij bij hoge uitzondering dit jaar dus niet treffen. De Koningsspelen zijn toch wel het startschot van de ‘oranjeweken’, waar vrede en vrijheid de boventoon voeren. Waar wij met elkaar mogen vieren dat wij in een vrij land leven, waar wij juist mensen die gevlucht zijn voor oorlog een veilige plek kunnen bieden.

Na de Koningsspelen maken wij ons op voor de jaarlijkse lintjesregen. En ik mag uiteraard nog niets verklappen, maar ik weet wel zeker dat het bijzonder feestelijk gaat zijn! Ik kijk nu al uit naar de verrassing op de gezichten van de gedecoreerden als zij horen dat zij een Koninklijke Onderscheiding krijgen, naar de muziek en naar de waardering voor hun geweldige inzet. En nu denkt u: “Ah, de burgemeester schrijft in meervoud! Heeft ze toch iets verklapt.” Klopt, niet verder vertellen, hoor!

Koningsdag belooft weer een mooie dag te worden. Met traditie en vernieuwing. Uiteraard starten we met de aubade waar wij in koor ‘Lang leve de koning, hoera, hoera, hoera’ zullen roepen, gevolgd door de bingo in De Schans. Maar er is ook nieuws: wat dacht u van lasergamen op de parkeerplaats van het Cultuurhuis en een klimwand? Zo maken we van Koningsdag een dag voor iedereen!

Tot slot van de oranjeweken maken wij ons op voor Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Twee dagen onlosmakelijk verbonden met elkaar. En het o zo waard om te blijven doen. De herdenking van vorig jaar heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zoveel Woudenbergers, jong en oud, die aansloten bij de stille tocht en de kranslegging. Prachtige saamhorigheid. En op Bevrijdingsdag nemen Woudenbergse lopers het Bevrijdingsvuur uit Wageningen mee naar ons dorp om het daar aan te steken. Ook daar bent u van harte welkom!

4 april 2023
Vorig jaar werd ik samen met de Commissaris van de Koning uitgenodigd om een Iftarmaaltijd te nuttigen bij een Woudenbergs gezin. Wij werden allerhartelijkst ontvangen en een zeer bijzondere avond volgde. Over vluchten naar Nederland, over angst om opgepakt te worden in land van herkomst, over een nieuwe start in Nederland en het leven in Woudenberg. Maar ook over het goede doen voor je naaste, er zijn voor de ander en tijdens het vasten extra aandacht te hebben voor de medemens en te delen wat je hebt. Letterlijk het huis openstellen voor een ander en met elkaar te eten.

Ook dit jaar overlappen de twee religieuze vastenperiodes. Op 22 februari startte de christelijke vastentijd en op 23 maart begon de Ramadan. Ik blijf dat een mooie samenloop van omstandigheden vinden. Want ook al worden de beide periodes vanuit een ander geloof beleden en hebben ze ook een andere invulling, toch is er een gemene deler te benoemen die voor ieder mens van toepassing kan zijn. Gelovig of niet.

Want is het niet heel universeel om op te roepen tot naastenliefde? ‘Wie goed doet, goed ontmoet’, is niet voor niets een overbekend spreekwoord. Toch is het in de praktijk niet altijd even gemakkelijk. We hebben het vaak ontzettend druk, worden soms ook wel geleefd en zie dan maar eens de tijd te vinden om de signalen op te pikken van anderen die hulp kunnen gebruiken. Laat staan om er dan ook naar te handelen. Te veel te doen in te weinig tijd. Wie kent het niet?

Ik in ieder geval wel. Zo vonden mijn kinderen dat ik er de laatste tijd naar hun smaak te weinig was met het avondeten. Objectief gezien vond ik het wel meevallen, bovendien ben ik er op andere momenten ook heel vaak wel. Zo verdedigde ik mijzelf. Maar wat ik vond deed er niet zo toe. Het ging om hun beleving. Dat ze gezellig met mij willen kletsen tijdens het eten. Even vertellen hoe het op school gaat. Hoe de orkestrepetitie was. Gewoon even met z’n vieren zijn.

Dan is zo’n periode van meer bewustzijn zo gek nog niet. Het tempo iets proberen aan te passen en daarmee ruimte te creëren voor meer aandacht. Voor jezelf, maar zeker voor de ander. Het avondeten is in huize Jansen inmiddels ‘heiligverklaard’ en het is genieten!

21 maart 2023
Vandaag is het de Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie. Eigenlijk vind ik het te treurig voor woorden dat het nodig was om deze dag in het leven te roepen, nog steeds bestaat en zo ongelooflijk hard nodig is. Want hoe vanzelfsprekend het ook mag lijken dat je niet discrimineert en dat racisme verboden is; de realiteit is helaas anders. 

Eén van de zeer zorgelijke ontwikkelingen gaat over femicide: dodelijk geweld tegen vrouwen met een gender gerelateerd motief. “Bij 60% van de vrouwen die tussen 2017 en 2021 in Nederland werden vermoord, was de (vermoedelijke) dader de (ex-)partner. Bij mannen was dit 5%. Een groot verschil dus. 

Dit geweld legt onderliggende rolpatronen en machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen bloot. En dan is de factsheet ‘Gendernormen en geweld onder jongeren’ (2020) van Atria en Rutgers behoorlijk ontnuchterend. 

Ik schrik van de hoge acceptatie van geweld, zowel onder mannelijke als vrouwelijke respondenten. Maar ook van het grote verschil tussen jongens en meisjes. Uit het onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat 13% van de bevraagde jongens vindt dat het slaan van zijn vriendin soms noodzakelijk is om respect af te dwingen. Tegenover 4% van de bevraagde meisjes. Of wat dacht u van de stelling: Een vrouw die ’s avonds alleen over straat loopt, vraagt erom dat ze aangerand of verkracht wordt. Maar liefst 11% van de jongens is het hier (zeer) mee eens. En als een jongen erachter komt dat een vriend homo blijkt te zijn, verbreekt 15% ervan zelfs de vriendschap. Wat een verraad. 

Rigide opvattingen over mannelijkheid en vrouwelijkheid, zogenaamde gendernormen, spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van dit geweld. Agressie is dus niet alleen een probleem van gisteren en vandaag, maar ook voor de toekomst. En een probleem van ons allemaal.

Want het begint bij onze eigen rolpatronen die wij bewust en onbewust met ons meedragen en ook weer overdragen op onze kinderen. Daarom daag ik u en mijzelf uit om de stellingen uit de factsheet zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. Met als vurige wens dat discriminatie en racisme eindelijk worden uitgebannen. Een idealistisch vergezicht misschien, maar een betere wereld begint toch echt bij onszelf. Doet u mee?

7 maart 2023
Van mij als burgemeester krijgt u niet te horen op welke partij u moet stemmen tijdens de Provinciale Staten- en waterschapsverkiezingen op 15 maart. Er zijn vele politici die uw stem wensen en er wordt ruim aandacht besteed aan verschillende campagnes die gaande zijn.

Toch moet mij wel iets van het hart. De vele debatten in de -vaak landelijke- media worden regelmatig gevoerd door politici die zitting hebben in het kabinet of lid zijn van de Tweede Kamer. Best interessant om te weten wat zij vinden, maar daar gaan deze verkiezingen niet over. Het leidt af van waar het wel over gaat en op welke onderwerpen uw stem wel direct invloed heeft.

Maar waar gaat het dan allemaal niet over? De komende verkiezingen gaan niet over asielwetgeving, of er een kerncentrale in de provincie moet komen, over veiligheidsbeleid en ook niet over lagere dan wel hogere belastingen.

Het gaat wel over waar er gebouwd mag worden de komende jaren, onze provinciale wegen, de provinciale uitwerking van de stikstofdoelen, waar bedrijventerreinen mogen komen, de toekomst van ons openbaar vervoer, de waterstanden, onze dijken en het natuurbeheer in en om het water.

En dit is nog maar een kleine opsomming van alle belangrijke taken van onze Provinciale Staten en onze Waterschappen. Een gemiste kans als die belangrijke onderwerpen worden overschaduwd en soms overschreeuwd door landelijke thema’s en valse tegenstellingen.

Maar, hoor ik u denken, wij kiezen via de Provinciale Staten toch ook niet direct onze Eerste Kamer? Is het dan helemaal niet belangrijk om aan landelijke onderwerpen te denken? De reden waarom de Eerste Kamer niet direct wordt gekozen is een heel belangrijke. De gedachte achter deze ‘getrapte verkiezing’ is dat de leden van de Eerste Kamer verder van de dagelijkse politiek afstaan en zich onafhankelijker kunnen opstellen. Een mooie aanvulling op de Tweede Kamer die wel direct gekozen is door iedereen in Nederland. Laten we de landelijke thema’s vooral de boventoon voeren als het moment daar is: de Tweede Kamerverkiezingen.

Weer terug naar onze provincie. Wat u ook stemt: stem vooral met uw hart. Weet u niet waar u moet beginnen? Vul het Kieskompas Provincie Utrecht in. Het Kieskompas geeft u een beeld waar u staat in het politieke landschap en welke onderwerpen voor u belangrijk zijn. Vergelijk politieke partijen en laat uw stem niet verloren gaan. Ook niet die van de waterschapsverkiezingen!

21 februari 2023
De beelden van de aardbevingen in Turkije en Syrië gaan de hele wereld over en komen ook onze huiskamers binnen. Wat een afschuwelijk leed vindt daar plaats. De radeloosheid, reddeloosheid en machteloosheid strijden om voorrang. Af en toe doorbroken door een wonder: toch nog iemand gered.

Naast intens medeleven, dringt al snel de vraag op wat wij kunnen doen. In allerijl worden acties opgezet, wordt geld ingezameld en zoeken mensen troost bij elkaar. Zo ook in Woudenberg. In het bijzonder denk ik aan onze Woudenbergers met familie en andere naasten in het aardbevingsgebied en ik wens hen allen veel kracht toe in deze bijzonder onzekere tijd.

Het is mijn stellige overtuiging dat wij als mensen het meest tot ons recht komen in de relatie tot de ander. Of gemakkelijker gezegd: wij leven niet voor onszelf. Omzien naar elkaar is een groot goed. En toch kan het soms lastig zijn om de daad bij het woord te voegen. Zeker, een donatie aan giro555 juich ik van harte toe. Al is het een bescheiden bedrag, u geeft daarmee uiting aan uw medeleven en kunnen de verenigde goede doelen mooi werk doen.

Ook dichterbij huis kunt u uw steentje bijdragen. Bij mijn aantreden als burgemeester citeerde ik de overleden Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu: “Doe jouw kleine goede daden in jouw omgeving. Het zijn die kleine goede daden die tezamen de wereld overspoelen.” En dat is precies wat ik het afgelopen jaar in groten getale heb gezien in Woudenberg. Ogenschijnlijk kleine daden die van grote betekenis waren voor anderen.

En hoe mooi is het dat op 10 en 11 maart aanstaande NLdoet ook weer gehouden kan worden. Bij uitstek een actie waarin het kleine geëerd wordt in de nabije omgeving en de handen letterlijk uit de mouwen gestoken worden. Ik nodig u van harte uit om u aan te melden voor de diverse projecten die op de website www.nldoet.nl staan. En wie weet komt u mij of één de wethouders tegen. Wij doen namelijk graag mee. Om Woudenberg nog mooier te maken dan het al is en er te zijn voor de ander die hulp kan gebruiken. Doet u ook mee?

7 februari 2023
De afgelopen week stond in het tegen van rouw in het gemeentehuis. In het tijdsbestek van enkele dagen overleed één van onze ambtenaren in actieve dienst en moest onze griffier haar partner verliezen aan een zelfgekozen dood. De ontsteltenis op het gemeentehuis is groot. Collega’s die hun maatje van de één op andere dag verliezen en het onbeschrijfelijke verdriet van onze griffier die geen afscheid kon nemen van haar geliefde waar zij een nieuwe toekomst mee aan het opbouwen was, eigen herinneringen die boven komen en ook nog een ernstig ongeval waar één van onze eigen inwoners om het leven is gekomen.

En u mag best weten dat deze column mij zwaar valt. En toch, er niet over schrijven zou geen recht doen aan dat wat mij en ons zo bezighoudt.

Gelukkig bestaat er kunst, bestaat er poëzie. Die woorden geeft als je zelf geen woorden meer hebt. Als je alleen maar kunt huilen. Poëzie biedt troost. Heft je op, ook als je niet meer weet hoe het allemaal moet. Als verdriet de boventoon voert. Als rouwen de dag bepaalt en van uitzicht geen sprake lijkt te zijn. Dan kunnen wij terugvallen op het geschreven woord. Op dat wat de kunsten ons vertellen.

En daarom voor iedereen die rouwt om dierbaren, geliefden. Recent of langer geleden. Een gedicht van de Duitse dichter Dietrich Bonhoeffer. Hij leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog, zat in het verzet, werd opgepakt en vlak voor het eind van de oorlog gefusilleerd. Een man die veel had om over te rouwen. Dit gedicht heb ik tijdens de raadsvergadering van vorige week donderdag ter nagedachtenis mogen voorlezen. En, nu tijdens de Week van de Poëzie, deel ik het gedicht graag met u:

Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering

Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard
niet te vergeten

Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten

24 januari 2023
Sinds een week heeft Woudenberg een nieuwe kinderburgemeester. Nathan de Leeuw van De Wartburg. Tijdens de raadsvergadering van vorige week is Nathan officieel door de raad geïnstalleerd. 

Wat was hij trots en wat kijk ik ernaar uit om met Nathan samen te werken. Nathan geeft onze Woudenbergse kinderen een gezicht binnen en buiten het gemeentehuis. En als kinderburgemeester assisteert Nathan mij bij verschillende ceremoniële taken en we hopen samen snel een lintje door knippen met de prachtige gouden schaar die ik speciaal hiervoor heb klaarliggen. 

Als kinderburgemeester moet je het leuk vinden om met allerlei mensen om te gaan. Het is handig als je makkelijk praat, niet verlegen bent en het leuk vindt om in de belangstelling te staan. Allemaal karaktereigenschappen die goed bij Nathan passen. Maar dat is niet het enige. Nathan gaat ook voor de inhoud. Zo wil hij het dorp fijn en gezellig maken door veel sportclinics te organiseren voor alle basisscholen. En jeugdpolitie voor Woudenberg staat ook hoog op zijn lijstje. Ik ben benieuwd naar zijn verdere ideeën. Ik heb met plezier beloofd dat hij een gesprek mag met de teamchef van de politie.

Naast de installatie van de nieuwe kinderburgemeester hoort ook het afscheid van de oude kinderburgemeester. Sara bedankt! We hebben ontzettend leuk samengewerkt en verschillende officiële gelegenheden beleefd. Stuk voor stuk met jouw fantastische hulp. Wat een enthousiasme heb je en serieus vervulde je jouw taak als kinderburgemeester. Een knap stukje werk. Hou dit vast voor de toekomst. En geen twijfel aan! Jij gaat er wel komen. Bedankt voor de mooie tijd Sara en voor jouw ontroerende afscheidswoorden.

Bevlogen en vol enthousiasme neemt Nathan het stokje over. Ik kijk uit naar onze samenwerking. En kinderen die vragen hebben of Nathan graag iets willen vertellen, kunnen een mail sturen naar communicatie@woudenberg.nl. Ik weet zeker dat Nathan het leuk vindt om als kinderburgemeester post te krijgen.

10 januari 2023
Morgen ben ik precies één jaar uw burgemeester. Een bijzonder en enerverend jaar ligt achter ons. En met ons bedoel ik ons als samenleving, maar zeker ook ons als gezin. Het was het jaar van verhuizen, van heel veel nieuwe mensen leren kennen, van onze draai vinden in het Woudenbergse, van lief en leed. Neefje Kees is inmiddels geboren en binnenkort krijgt hij zijn Woudenbergse gebreide vestje, onze kinderen voelen zich hier thuis; Kortom, wij mogen onszelf gelukkig prijzen.

Zeker zo richting het eind van het jaar was het hard werken en moesten de kinderen het ook wel eens zonder mij bij het avondeten doen. Hoe fijn om dan tijdens de kerstvakantie veel meer thuis te kunnen zijn en overdag Party&Co en kwartetspelletjes te spelen. De logeerhond was ook weer present, dus menig uur is doorgebracht in onze mooie natuur. Echt even gas terug kunnen nemen.

Bij één jaar burgemeester zijn, horen ook allemaal ‘eerste keren’. Met de Nieuwjaarsreceptie van gisteren op zak, heb ik alle geëigende eerste keren gehad. Met als klap op de vuurpijl toch wel onze jaarwisseling. Er is al veel over geschreven en dat ga ik hier niet overdoen. Wel wil ik vanaf deze plek iedereen nogmaals van harte bedanken die hieraan heeft bijgedragen. Degenen die hun bijdrage hebben geleverd tijdens de inwonersbijeenkomsten, degenen die mee hebben gewerkt aan de rolmodellencampagne, de organisatoren van het muziekevenement en niet te vergeten de sponsoren ervan en de vrijwilligers die hebben meegewerkt. Ontzettend bedankt!

De verbondenheid die ik heb ervaren tijdens de jaarwisseling zelf en op de weg ernaartoe, past wat mij betreft helemaal in de verbondenheid die Woudenberg zo kenmerkt en waar ik het afgelopen jaar zoveel mooie voorbeelden van heb gezien. Tegelijkertijd is die verbondenheid niet vanzelfsprekend. Daar zullen wij aan moeten blijven werken en die met elkaar koesteren. Als een kostbaar kleinood.

Met een hoopvol gemoed ga ik het nieuwe jaar met u in. Op naar tweede en volgende keren. Het is mij een eer om uw burgemeester te mogen zijn.